Hoe papierchromatografie met bladeren te doen

U kunt papierchromatografie gebruiken om de verschillende pigmenten te zien die de kleuren in bladeren produceren. De meeste planten bevatten verschillende pigmentmoleculen, dus experimenteer met veel soorten bladeren om het brede scala aan kleuren te zien. Dit is een eenvoudig wetenschapsproject dat ongeveer 2 uur duurt.

Belangrijkste afhaalmaaltijden: Leaf Paper Chromatography

• Chromatografie is een chemische zuiveringsmethode die gekleurde stoffen scheidt. In papierchromatografie kunnen pigmenten worden gescheiden op basis van de verschillende grootte van de moleculen.
• Iedereen weet dat bladeren chlorofyl bevatten, wat groen is, maar planten bevatten eigenlijk een breed scala aan andere pigmentmoleculen.
• Voor papierchromatografie worden plantencellen opengebroken om hun pigmentmoleculen vrij te geven. Een oplossing van plantaardig materiaal en alcohol wordt op de bodem van een stuk papier geplaatst. Alcohol beweegt het papier op en neemt pigmentmoleculen mee. Het is gemakkelijker voor kleinere moleculen om door de vezels in papier te bewegen, zodat ze het snelst reizen en het verst naar boven op het papier bewegen. Grotere moleculen zijn langzamer en reizen niet zo ver het papier op.

Wat je nodig hebt

U hebt voor dit project slechts enkele eenvoudige materialen nodig. Hoewel je het kunt uitvoeren met slechts één type blad (bijv. Gehakte spinazie), kun je het grootste scala aan pigmentkleuren ervaren door verschillende soorten bladeren te verzamelen.

• bladeren
• Kleine potten met deksels
• Schoonmaakalcohol
• Koffiefilters
• Heet water
• Ondiepe Pan
• Keukengerei

Instructions

1. Neem 2-3 grote bladeren (of het equivalent met kleinere bladeren), scheur ze in kleine stukjes en plaats ze in kleine potten met deksels.
2. Voeg voldoende alcohol toe om alleen de bladeren te bedekken.
3. Dek de potten losjes af en plaats ze in een ondiepe pan met ongeveer een centimeter heet kraanwater.
4. Laat de potten minstens een half uur in het hete water zitten. Vervang het hete water terwijl het afkoelt en draai de potten van tijd tot tijd rond.
5. De potten zijn "klaar" wanneer de alcohol kleur van de bladeren heeft opgepikt. Hoe donkerder de kleur, hoe helderder het chromatogram zal zijn.
6. Snijd of scheur een lange strook koffiefilterpapier voor elke pot.
7. Plaats een strook papier in elke pot, met het ene uiteinde in de alcohol en het andere uiteinde buiten de pot.
8. Naarmate de alcohol verdampt, trekt het het pigment op het papier en worden pigmenten gescheiden op basis van grootte (de grootste verplaatst de kortste afstand).
9. Verwijder na 30-90 minuten (of totdat de gewenste scheiding is verkregen) de stroken papier en laat ze drogen.
10. Kun je identificeren welke pigmenten aanwezig zijn? Heeft het seizoen waarin de bladeren worden geplukt invloed op hun kleuren?

Tips voor succes

1. Probeer bevroren gehakte spinaziebladeren te gebruiken.
2. Experimenteer met andere papiersoorten.
3. U kunt andere alcoholen vervangen door ontsmettingsalcohol, zoals ethylalcohol of methylalcohol.
4. Als uw chromatogram bleek is, gebruik dan de volgende keer meer bladeren en / of kleinere stukjes om meer pigment op te leveren. Als je een blender beschikbaar hebt, kun je deze gebruiken om de bladeren fijn te hakken.

Hoe Leaf Paper Chromatography werkt

Pigmentmoleculen, zoals chlorofyl en anthocyanen, zitten in plantenbladeren. Chlorofyl komt voor in organellen die chloroplasten worden genoemd. De plantencellen moeten worden opengescheurd om hun pigmentmoleculen bloot te leggen.

De gemacereerde bladeren worden in een kleine hoeveelheid alcohol geplaatst, die als oplosmiddel fungeert. Heet water helpt het plantmateriaal te verzachten, waardoor het gemakkelijker is om de pigmenten in de alcohol te extraheren.

Het uiteinde van een stuk papier wordt in de oplossing van alcohol, water en pigment geplaatst. Het andere uiteinde staat rechtop. Zwaartekracht trekt aan de moleculen, terwijl alcohol het papier oploopt via capillaire werking, waardoor pigmentmoleculen mee omhoog worden getrokken. De papierkeuze is belangrijk omdat als het vezelgaas te dicht is (zoals printerpapier), weinig van de pigmentmoleculen klein genoeg zullen zijn om door het doolhof van cellulosevezels te navigeren om omhoog te reizen. Als het gaas te open is (zoals een papieren handdoek), dan reizen alle pigmentmoleculen gemakkelijk het papier op en is het moeilijk om ze te scheiden.

Ook kan wat pigment meer oplosbaar zijn in water dan in alcohol. Als een molecuul zeer oplosbaar is in alcohol, reist het door het papier (de mobiele fase). Een onoplosbaar molecuul kan in de vloeistof achterblijven.

De techniek wordt gebruikt om de zuiverheid van monsters te testen, waarbij een zuivere oplossing slechts een enkele band mag produceren. Het wordt ook gebruikt om fracties te zuiveren en te isoleren. Nadat het chromatogram is ontwikkeld, kunnen de verschillende banden uit elkaar worden gesneden en kunnen de pigmenten worden teruggewonnen.

bronnen

• Block, Richard J .; Durrum, Emmett L .; Zweig, Gunter (1955). Een handleiding voor papierchromatografie en papierelektroforese. Elsevier. ISBN 978-1-4832-7680-9.
• Haslam, Edwin (2007). "Plantaardige tannines - Lessen van een fytochemisch leven." fytochemie. 68 (22-24): 2713-21. doi: 10.1016 / j.phytochem.2007.09.009