Hoe de spiegeltest probeert de dierkennis te meten

De "Mirror Test", officieel de "Mirror Self-Recognition" -test of MSR-test genoemd, werd in 1970 door Dr. Gordon Gallup Jr. uitgevonden. Gallup, een biopsycholoog, creëerde de MSR-test om het zelfbewustzijn van dieren te beoordelen - meer specifiek, of dieren visueel in staat zijn zichzelf te herkennen wanneer ze voor een spiegel staan. Gallup geloofde dat zelfherkenning als synoniem voor zelfbewustzijn kon worden beschouwd. Als dieren zichzelf in de spiegel zouden herkennen, veronderstelde Gallup, zouden ze kunnen worden beschouwd als in staat tot introspectie.

Hoe de test werkt

De test werkt als volgt: eerst wordt het geteste dier onder narcose gebracht zodat zijn lichaam op een of andere manier kan worden gemarkeerd. Het merkteken kan van alles zijn, van een sticker op hun lichaam tot een geschilderd gezicht. Het idee is simpelweg dat het merkteken zich op een gebied moet bevinden dat het dier normaal niet kan zien in zijn dagelijks leven. De arm van een orang-oetan zou bijvoorbeeld niet worden gemarkeerd omdat de orang-oetan zijn arm kan zien zonder naar een spiegel te kijken. In plaats daarvan zou een gebied zoals het gezicht worden gemarkeerd.

Nadat het dier wakker is geworden uit de anesthesie, nu gemarkeerd, krijgt het een spiegel. Als het dier het merkteken op een of andere manier op zijn eigen lichaam aanraakt of anderszins onderzoekt, "slaagt" het voor de test. Dit betekent volgens Gallup dat het dier begrijpt dat het gereflecteerde beeld zijn eigen beeld is en geen ander dier. Meer in het bijzonder, als het dier het merkteken meer raakt wanneer het in de spiegel kijkt dan wanneer de spiegel niet beschikbaar is, betekent dit dat het zichzelf herkent. Gallup veronderstelde dat de meeste dieren zouden denken dat het beeld dat van een ander dier was en de zelfherkenningstest zou "falen".

kritieken

De MSR-test is echter niet zonder critici geweest. Een eerste kritiek op de test is dat het kan resulteren in valse negatieven, omdat veel soorten niet visueel zijn georiënteerd en veel meer biologische beperkingen rond ogen hebben, zoals honden, die niet alleen meer geneigd zijn om hun gehoor en reukvermogen te gebruiken om over de wereld te navigeren, maar die ook direct oogcontact als agressie beschouwen.

Gorilla's, bijvoorbeeld, zijn ook wars van oogcontact en zouden niet genoeg tijd doorbrengen in een spiegel kijken om zichzelf te herkennen, wat is gesteld als een reden waarom veel van hen (maar niet allemaal) de spiegeltest niet doorstaan. Van gorilla's is bovendien bekend dat ze enigszins gevoelig reageren wanneer ze het gevoel hebben dat ze worden waargenomen, wat een andere reden kan zijn voor het falen van hun MSR-test.

Een andere kritiek op de MSR-test is dat sommige dieren zeer snel, op instinct, reageren op hun spiegelbeeld. In de meeste gevallen handelen dieren agressief in de richting van de spiegel en beschouwen hun reflectie als een ander dier (en een potentiële bedreiging.) Deze dieren, zoals sommige gorilla's en apen, zouden de test niet doorstaan, maar dit kan echter ook een vals negatief zijn, omdat als intelligente dieren zoals deze primaten meer tijd nodig hadden om de betekenis van de reflectie te overwegen (of meer tijd kregen om te overwegen), ze.

Bovendien is opgemerkt dat sommige dieren (en misschien zelfs mensen) het merkteken misschien niet ongebruikelijk genoeg vinden om het te onderzoeken of erop te reageren, maar dit betekent niet dat ze geen zelfbewustzijn hebben. Een voorbeeld hiervan is een specifiek exemplaar van de MSR-test op drie olifanten. Eén olifant kwam voorbij, maar de andere twee faalden. De twee die faalden, handelden echter nog steeds op een manier die aangaf dat ze zichzelf herkenden en onderzoekers stelden de hypothese dat ze gewoon niet genoeg om het merk gaven of niet genoeg zorgen maakten over het merk om het aan te raken.

Een van de grootste kritiek op de test is dat alleen omdat een dier zichzelf in een spiegel kan herkennen, dit niet noodzakelijk betekent dat het dier zelfbewuster is, op een meer bewuste, psychologische basis.

Dieren die de MSR-test hebben doorstaan

Vanaf 2017 zijn alleen de volgende dieren genoteerd als geslaagd voor de MSR-test:

• De volgende mensapen: bonobo's, chimpansees, orang-oetans en sommige gorilla's.
• Sommige Aziatische olifanten, zoals hierboven besproken, de hypothese waarom alle olifanten niet passeren is omdat ze gewoon niet genoeg moeite hebben om eventuele markeringen op zichzelf te inspecteren.
• Tuimelaars, die heel graag de markering willen inspecteren en vaak bewegingen maken zoals het uitsteken van tongen of hun hoofden cirkelen.
• Orka-walvissen, die volgens wetenschappers anticiperen op het verschil in hun imago nadat ze zijn gemarkeerd, wat wijst op een hoog niveau van zelfherkenning).
• Sommige vogelsoorten zoals duiven, keas en eksters.
• Myrmica geslacht mieren, die proberen de markeringen te verwijderen wanneer ze zichzelf in een spiegel kunnen zien en anders reageren wanneer andere mieren door glas worden getoond.

Hier moet ook worden opgemerkt dat Rhesus-apen, hoewel ze niet van nature geneigd waren om de spiegeltest te doorstaan, door mensen werden getraind om dit te doen en vervolgens 'geslaagd' waren. Ten slotte kunnen gigantische manta's ook zelfbewustzijn bezitten en consequent zijn bestudeerd om te beoordelen of ze dat doen. Wanneer ze een spiegel worden getoond, reageren ze anders en lijken ze erg geïnteresseerd in hun reflecties, maar ze hebben nog niet de klassieke MSR-test gekregen.

De MSR is misschien niet de meest nauwkeurige test en heeft mogelijk veel kritiek gehad, maar het was een belangrijke hypothese op het moment van zijn oprichting en het kan leiden tot nog betere tests voor het zelfbewustzijn en de algemene cognitie van verschillende soorten dieren. Naarmate het onderzoek zich verder ontwikkelt, zullen we meer en dieper inzicht krijgen in het zelfbewustzijn van niet-menselijke dieren.