Hoe luid konden dinosaurussen brullen?

In zowat elke dinosaurusfilm die ooit is gemaakt, is er een scène waarin Tyrannosaurus rex in het frame valt, zijn met tanden bezaaide kaken opent in een hoek van bijna negentig graden en een oorverdovende brul uitstraalt - misschien zijn menselijke antagonisten omver werpt, misschien alleen hun hoeden losmaken. Dit krijgt een enorme stijging van het publiek, elke keer, maar het feit is dat we praktisch niets weten over hoe T. rex en zijn soortgenoten vocaliseerden. Het is niet alsof er 70 miljoen jaar geleden bandrecorders waren, tijdens de late Krijtperiode, en geluidsgolven hebben de neiging niet goed te bewaren in het fossielenbestand.

Voordat we het bewijsmateriaal onderzoeken, is het grappig om achter de schermen te gaan en te onderzoeken hoe filmische "brullen" worden geproduceerd. Volgens het boek 'The Making of Jurassic Park' omvatte het gebrul van de T. rex van de film een ​​combinatie van de geluiden van olifanten, alligators en tijgers. De Velociraptors in de film werden uitgesproken door paarden, schildpadden en ganzen. Vanuit het perspectief van evolutie zijn slechts twee van die dieren ergens in de buurt van de marge van dinosaurussen. Alligators zijn voortgekomen uit dezelfde archosauriërs die de dinosauriërs hebben voortgebracht tijdens de late Trias. Ganzen kunnen hun afstamming herleiden tot de kleine, gevederde dinosaurussen van het Mesozoïcum.

Had Dinosaurussen strottenhoofd?

Alle zoogdieren hebben een strottenhoofd, een structuur van kraakbeen en spieren die lucht die door de longen wordt uitgestoten manipuleert en karakteristieke grunts, piepen, brullen en gebabbel van een cocktailparty produceert. Dit orgel duikt ook op (waarschijnlijk als gevolg van convergente evolutie) in een verwarrende reeks andere dieren, waaronder schildpadden, krokodillen en zelfs salamanders. Een lijn waarin het merkbaar afwezig is, zijn vogels. Dit vormt een beetje een dilemma. Omdat het bekend is dat vogels afstammen van dinosaurussen, zou dit betekenen dat dinosaurussen (althans vleesetende dinosaurussen of theropoden) ook geen strottenhoofd bezaten.

Wat vogels wel hebben is een syrinx, een orgaan in de luchtpijp dat bij de meeste soorten melodieuze geluiden produceert (en hardere, nabootsende geluiden in papegaaien) wanneer ze worden getrild. Helaas is er alle reden om aan te nemen dat vogels syrinxen hebben ontwikkeld nadat ze zich al hadden afgescheiden van hun voorouders van dinosauriërs, dus kan niet worden geconcludeerd dat dinosaurussen ook met syrinxen waren uitgerust. Dat is waarschijnlijk een goede zaak; stel je een volwassen Spinosaurus voor die zijn kaken wijd opent en een sonore "cheep!"

Er is een derde alternatief, voorgesteld door onderzoekers in juli 2016: misschien hebben dinosaurussen zich overgegeven aan "vocalisatie" met gesloten mond, waarvoor vermoedelijk noch een strottenhoofd noch een syrinx nodig zou zijn. Het resulterende geluid zou zijn als het koeren van een duif, alleen vermoedelijk veel luider.

Dinosaurussen kunnen op zeer vreemde manieren zijn uitgesproken

Dus laat dit de geschiedenis achter met een waarde van 165 miljoen jaar aan nerveus stille dinosaurussen? Helemaal niet. Het feit is dat er veel manieren zijn waarop dieren met geluid kunnen communiceren, niet allemaal met strottenhoofd of syrinxen. Ornithische dinosaurussen hebben misschien gecommuniceerd door op hun geile snavels te klikken, of sauropoden door op de grond te stampen of met hun staart te flikken. Gooi het gesis van moderne slangen, de rammelaars van moderne ratelslangen, het getjilp van krekels (gemaakt wanneer deze insecten hun vleugels tegen elkaar wrijven) en de hoogfrequente signalen van vleermuizen. Er is geen reden om een ​​Jurassic landschap te kiezen dat klinkt als een Buster Keaton-film.

In feite is er hard bewijs voor één ongebruikelijke manier waarop dinosaurussen communiceerden. Veel hadrosauriërs, of dinosauriërs met een eendensnavel, waren uitgerust met uitgebreide hoofdwapens. De functie van deze toppen kan bij sommige soorten uitsluitend visueel zijn geweest (bijvoorbeeld het herkennen van een mede-kudde-lid van ver), terwijl het bij andere een verschillende auditieve functie had. Onderzoekers hebben bijvoorbeeld simulaties uitgevoerd op de holle kop van Parasaurolophus, waaruit blijkt dat het trilde als een didgeridoo wanneer het werd doorgesluisd met luchtstoten. Hetzelfde principe kan van toepassing zijn op de Pachyrhinosaurus met grote neus.

Moest Dinosaurs helemaal vocaliseren?

Dit alles roept een belangrijke vraag op: hoe essentieel was het voor dinosaurussen om met elkaar te communiceren via geluid, in plaats van op andere manieren? Laten we vogels opnieuw overwegen. De reden dat de meeste kleine vogels trillen, piepen en fluiten is omdat ze erg klein zijn en het anders moeilijk vinden om elkaar te vinden in dichte bossen of zelfs in de takken van een enkele boom. Hetzelfde principe is niet van toepassing op dinosauriërs. Zelfs in dik kreupelhout veronderstelt men dat de gemiddelde Triceratops of Diplodocus geen probleem zou hebben om een ​​ander in zijn soort te zien, dus er zou geen selectieve druk bestaan ​​voor het vermogen om te vocaliseren.

Een logisch gevolg hiervan is dat dinosauriërs, ondanks dat ze niet konden vocaliseren, nog steeds tal van niet-auditieve manieren hadden om met elkaar te communiceren. Het is bijvoorbeeld mogelijk dat de brede franjes van ceratopsians of de dorsale platen van stegosaurussen roze spatten in de aanwezigheid van gevaar, of dat sommige dinosaurussen communiceren door geur in plaats van geluid. Misschien heeft een Brachiosaurus-vrouwtje in estrus een geur uitgestoten die binnen een straal van 10 mijl kon worden gedetecteerd. Sommige dinosauriërs zijn misschien zelfs bedraad om trillingen in de grond te detecteren. Dat zou een goede manier zijn om grotere roofdieren te vermijden of een migrerende kudde in te halen.

Hoe luid was de Tyrannosaurus Rex?

Maar laten we teruggaan naar ons oorspronkelijke voorbeeld. Als je erop staat, ondanks al het hierboven gepresenteerde bewijs, dat T. rex brulde, moet je je afvragen waarom moderne dieren brullen? Ondanks wat je in films hebt gezien, brult een leeuw niet tijdens het jagen; dat zou zijn prooi alleen maar afschrikken. In plaats daarvan brullen leeuwen (zover de wetenschap kan vertellen) om hun territorium te markeren en andere leeuwen te waarschuwen. Hoe groot en woest het ook was, moest T. rex echt 150 decibel brullen uitzenden om anderen van zijn soort te waarschuwen? Misschien misschien niet. Maar totdat de wetenschap meer leert over hoe dinosaurussen communiceerden, zal dat een kwestie van speculatie moeten blijven.

Bron

• Riede, Tobias, et al. "Coos, Booms en Hoots: The Evolution of Closed-Mouth Vocal Behavior in Birds." Evolution, vol. 70, nee. 8, december 2016, pp. 1734-1746., Doi: 10.1111 / evo.12988.