Hoe fluoride werkt om tandbederf te voorkomen

Fluoride is het fluorion dat wordt toegevoegd aan tandpasta en tandspoelingen om uw tanden te beschermen tegen gaatjes. Hoewel het niet is bewezen dat het verhogen van de concentratie van systemisch fluoride (bijv. Door fluoriderend drinkwater) de incidentie van tandbederf vermindert, versterkt direct contact tussen fluoride en tanden en helpt remineralisatie van beschadigd glazuur.

De chemie achter tandgezondheid

De calcium- en fosfaatverbinding die tandglazuur vormt, is een gemodificeerde vorm van hydroxyapatiet, die gevoelig is voor aantasting door zuren. Bacteriën die gedijen op de suikers in de mond vermenigvuldigen zich op tandheelkundige oppervlakken en produceren zuren.

Mechanisch tandenpoetsen maakt deze bacteriën los en spoelt ze weg, maar doet niets om de voortdurende schade aan het glazuur door blootstelling aan zuur aan te pakken. Gelukkig neutraliseert speeksel deze zuren en gebruiken tanden verbindingen in speeksel om het glazuur te remineraliseren. Dus zolang het tempo van demineralisatie en het tempo van remineralisatie in balans blijft, blijven tanden sterk en gezond.

Wanneer meer mineralen uit tanden verloren gaan dan worden vervangen, vormen zich cariës of gaatjes. Fluoride helpt door interactie met hydroxyapatiet om een ​​sterkere verbinding te vormen die minder vatbaar is voor zuuraanval. Ook remineraliseert fluoride het beschadigde glazuur (hoewel het geen holte kan herstellen nadat het zich heeft gevormd). Er is enig bewijs dat fluoride de groei van bacteriën op tanden kan remmen of hun capaciteit voor het produceren van zuur kan beperken.

Hoewel je tandpasta uitspuugt en je mond waarschijnlijk uitspoelt, blijft er voldoende fluoride achter op je tanden en speeksel om een ​​tijdje bescherming te bieden na het tandenpoetsen of het gebruik van een fluorhoudende spoeling.