Hoe werken Lightsticks?

Lightsticks of glowsticks worden gebruikt door trick-or-treaters, duikers, kampeerders en voor decoratie en plezier! Een lightstick is een plastic buis met een glazen injectieflacon erin. Om een ​​lightstick te activeren, buigt u de plastic stick, die de glazen flacon breekt. Hierdoor kunnen de chemicaliën die zich in het glas bevonden worden gemengd met de chemicaliën in de plastic buis. Zodra deze stoffen met elkaar in contact komen, begint een reactie plaats te vinden. De reactie laat licht vrij, waardoor de stok gloeit.

Bij een chemische reactie komt energie vrij

Sommige chemische reacties geven energie af; de chemische reactie in een lightstick geeft energie vrij in de vorm van licht. Het licht dat door deze chemische reactie wordt geproduceerd, wordt chemiluminescentie genoemd.

Hoewel de lichtproducerende reactie niet door warmte wordt veroorzaakt en mogelijk geen warmte produceert, wordt de snelheid waarmee deze optreedt beïnvloed door de temperatuur. Als u een lightstick in een koude omgeving (zoals een vriezer) plaatst, zal de chemische reactie vertragen. Er komt minder licht vrij als de lightstick koud is, maar de stick gaat veel langer mee. Aan de andere kant, als je een lightstick in warm water onderdompelt, zal de chemische reactie versnellen. De stok zal veel helderder gloeien maar zal ook sneller verslijten.

Hoe Lightsticks werken

Er zijn drie componenten van een lightstick. Er moeten twee chemicaliën zijn die op elkaar inwerken om energie vrij te geven en ook een fluorescerende kleurstof om deze energie te accepteren en om te zetten in licht. Hoewel er meer dan één recept is voor een lightstick, gebruikt een gebruikelijke commerciële lightstick een oplossing van waterstofperoxide die gescheiden wordt gehouden van een oplossing van een fenyloxalaatester samen met een fluorescerende kleurstof. De kleur van de fluorescerende kleurstof is wat de resulterende kleur van de lightstick bepaalt wanneer de chemische oplossingen worden gemengd. Het uitgangspunt van de reactie is dat de reactie tussen de twee chemicaliën voldoende energie afgeeft om de elektronen in de fluorescerende kleurstof te exciteren. Dit zorgt ervoor dat de elektronen naar een hoger energieniveau springen en vervolgens terugvallen en licht afgeven.

In het bijzonder werkt de chemische reactie als volgt: het waterstofperoxide oxideert de fenyloxalaatester tot fenol en een onstabiele peroxyzuurester. De onstabiele peroxyzuurester ontleedt, resulterend in fenol en een cyclische peroxyverbinding. De cyclische peroxyverbinding ontleedt tot koolstofdioxide. Bij deze ontledingsreactie komt de energie vrij die de kleurstof opwindt.