Hoe verklaren creationisten dinosaurussen?

Een van de meest lonende dingen die een wetenschapper of wetenschapsschrijver kan proberen te doen, is de argumenten van creationisten en fundamentalisten weerleggen. Dit is niet omdat het moeilijk is om het creationistische standpunt te vernietigen, wetenschappelijk gezien. Het is omdat het ontmoeten van anti-evolutionisten op hun eigen voorwaarden het voor sommige lezers kan doen lijken alsof er twee logische kanten aan het argument zitten. Toch is de manier waarop creationisten dinosaurussen in hun Bijbelse wereldbeeld passen een waardevol onderwerp van discussie. Lees meer over enkele van de belangrijkste argumenten die fundamentalisten gebruiken om hun positie te ondersteunen, en ontdek de contrasterende wetenschappelijke visie op elk punt.

Dinosaurussen zijn duizenden, geen miljoenen, jaren oud

Het creationistische argument: Volgens de meest fundamentalistische interpretatie stelt het boek Genesis een wereld die iets meer dan vierduizend jaar geleden ontstond. Creationisten staan ​​erop dat dinosaurussen werden gemaakt ex nihilo, door God, samen met alle andere dieren. In deze visie is evolutie slechts een uitgebreid verhaal dat door wetenschappers wordt gebruikt om hun valse beweringen over een oude aarde te onderbouwen. Sommige creationisten staan ​​er zelfs op dat het fossiele bewijs voor dinosauriërs werd geplant door de Grote Bedrieger zelf, Satan.

De wetenschappelijke weerlegging: Aan de wetenschappelijke kant, bewezen technieken zoals radioactieve koolstofdatering en sedimentaire analyse bevestigen onomstotelijk dat de fossielen van dinosauriërs ergens in geologische sedimenten zijn neergelegd ergens van 65 miljoen tot 230 miljoen jaar geleden. Astronomen en geologen hebben ook zonder enige twijfel aangetoond dat de aarde geleidelijk samenvloeide uit een wolk van puin rond de zon ongeveer vier en een half miljard jaar geleden.

Alle dinosaurussen zouden op de ark van Noach kunnen passen

Het creationistische argument: Volgens bijbelse fundamentalisten moeten alle dieren die ooit hebben bestaan ​​allemaal in de afgelopen paar duizend jaar hebben geleefd. Daarom moeten al die dieren twee aan twee naar de ark van Noach zijn geleid, inclusief volgroeide paren van Brachiosaurus, Pteranodon en Tyrannosaurus Rex. Dat moet een behoorlijk grote boot zijn geweest, zelfs als sommige creationisten geloven dat Noah baby-dinosaurussen of hun eieren heeft verzameld.

De wetenschappelijke weerlegging: Sceptici wijzen erop dat de ark van Noach volgens de Bijbel alleen ongeveer 450 voet lang en 75 voet breed was. Zelfs met kleine eieren of kuikentjes die de honderden tot nu toe ontdekte dinosaurus-geslachten vertegenwoordigen, is het duidelijk dat de Ark van Noach een mythe is. Dit is echter niet om de baby met het badwater weg te gooien. Er is misschien een enorme, natuurlijke overstroming geweest in het Midden-Oosten tijdens de Bijbelse tijden die de Noah-legende heeft geïnspireerd.

Dinosaurussen werden weggevaagd door de zondvloed

Het creationistische argument: Creationisten beweren dat alle dinosaurussen die de Ark van Noach niet hebben gehaald, samen met alle andere gestrande diersoorten op aarde, zijn uitgestorven door de bijbelse vloed. Dit zou betekenen dat dinosaurussen niet teniet zijn gedaan door de K / T-asteroïde-impact aan het einde van het Krijt, 65 miljoen jaar geleden. Dit sluit mooi, zo niet heel logisch aan bij de beweringen van sommige fundamentalisten dat de verspreiding van dinosaurusfossielen gerelateerd is aan de locatie van een specifieke dinosaurus ten tijde van de overstroming.

De wetenschappelijke weerlegging: In de moderne tijd is een meerderheid van wetenschappers het erover eens dat een komeet of meteoriet 65 miljoen jaar geleden, die het Yucatan-schiereiland van Mexico trof, de belangrijkste oorzaak was van de ondergang van de dinosauriërs. De effecten van deze gebeurtenis werden misschien gecombineerd met ziekte en vulkanische activiteit om het uitsterven te veroorzaken. Er zijn duidelijke geologische sporen op de vermoedelijke impactsite in Mexico. Wat betreft de verspreiding van dinosaurusfossielen, is de eenvoudigste verklaring de meest wetenschappelijke. Fossielen worden ontdekt in geologische sedimenten die geleidelijk werden gevormd in de loop van miljoenen jaren, gedurende de tijd waarin de dieren leefden.

Dinosaurussen lopen nog steeds onder ons

Het creationistische argument: Veel creationisten willen dat wetenschappers een levende, ademende dinosaurus ontdekken in een afgelegen hoek van bijvoorbeeld Guatemala. Naar hun mening zou dit de evolutietheorie ongeldig maken en de populaire mening onmiddellijk in overeenstemming brengen met een op de bijbel gericht wereldbeeld. Het zou ook twijfel doen rijzen over de betrouwbaarheid en nauwkeurigheid van de wetenschappelijke methode.

De wetenschappelijke weerlegging: Elke gerenommeerde wetenschapper zou erop wijzen dat de ontdekking van een levende, ademende Spinosaurus absoluut niets zou veranderen aan de evolutietheorie. De theorie heeft altijd gezorgd voor de overleving op lange termijn van geïsoleerde populaties. Een voorbeeld is de ontdekking van de Coelacanth, die ooit als lang uitgestorven werd beschouwd, in de jaren dertig van de vorige eeuw. Biologen zouden het geweldig vinden om ergens een levende dinosaurus op de loer te vinden in een regenwoud. Vervolgens konden ze het DNA van het dier analyseren en overtuigend zijn evolutionaire verwantschap met moderne vogels bewijzen.

Dinosaurussen worden vermeld in de Bijbel

Het creationistische argument: Sommige creationisten zeggen dat wanneer het woord "draak" in het Oude Testament wordt gebruikt, het eigenlijk "dinosaurus" betekent. Ze wijzen erop dat andere teksten uit verschillende delen van de antieke wereld ook deze angstaanjagende, geschubde wezens vermelden. Dit wordt gebruikt als bewijs dat dinosauriërs lang niet zo oud zijn als paleontologen beweren, zoals dinosauriërs en mensen tegelijkertijd moeten hebben geleefd.

De wetenschappelijke weerlegging: Het wetenschapskamp heeft niet veel te zeggen over wat de schrijver (s) van de Bijbel bedoelde toen ze naar draken verwezen. Dat is een vraag voor theologen, niet voor evolutionaire biologen. Het fossiele bewijs is echter onbetwistbaar dat moderne mensen tientallen miljoenen jaren nadat de dinosauriërs leefden op het toneel verschenen. En bovendien moeten mensen nog grotschilderingen van een Stegosaurus ontdekken! De ware relatie tussen draken en dinosaurussen is diep geworteld in mythe.