Ground State Definition (Chemie en Natuurkunde)

In de scheikunde en natuurkunde, de grond staat wordt gedefinieerd als de laagst toegestane energietoestand van een atoom, molecuul of ion. Met andere woorden, de grondtoestand vertegenwoordigt de meest stabiele configuratie. Als er meer dan één mogelijke grondtoestand is, gedegenereerde staten zouden bestaan. Hoewel de soort een bepaald niveau van energie bezit, wordt de grondtoestand beschouwd als nulpuntsenergie in vergelijking met andere staten. Als een soort energie heeft die groter is dan de grondtoestand, wordt gezegd dat het in een opgewonden staat.

Elektronen zijn een goed voorbeeld van grond en opgewonden toestanden. Als een elektron energie absorbeert, kan het naar een opgewonden toestand springen. Op een gegeven moment keert het elektron terug naar de grondtoestand en geeft daarbij meestal een foton af.