Gastropoda Feiten

De klasse Gastropoda omvat slakken, naaktslakken, limpets en zeehazen; de algemene naam voor al deze dieren is "gastropoden." Gastropoden zijn een subset van weekdieren, een extreem diverse groep met meer dan 40.000 soorten. Een zeeschelp is een buikpotige, hoewel deze klasse ook veel dieren zonder schaal bevat.

Snelle feiten: gastropoden

• Wetenschappelijke naam: Gastropoda
• Veelvoorkomende namen): Slakken, naaktslakken, limpets en zeehazen
• Basic Animal Group: ongewerveld
• Grootte: Van 0,04-8 inch
• Levensduur: 20-50 jaar
• Eetpatroon: Carnivore of Herbivore
• Bevolking: Onbekend
• Habitat: Oceanen, waterwegen en terrestrische omgevingen van over de hele wereld
• Beschermingsstatus: De meeste zijn de minste zorg, ten minste 250 zijn uitgestorven en vele anderen zijn bijna bedreigd of bedreigd.

Beschrijving

Voorbeelden van gastropoden zijn wulken, schelpen, maagdenpalm, abalone, limpets en naaktslakken. Veel gastropoden zoals slakken en limpets hebben één schaal. Zeeslakken, zoals naaktslakken en zeehazen, hebben geen schaal, hoewel ze een interne schaal van eiwit kunnen hebben. Gastropoden zijn er in een breed scala aan kleuren, vormen en maten.

Gastropoden met één schaal gebruiken deze om zich in te verbergen. De schaal is meestal opgerold en kan "linkshandig" of sinistraal (spiraalvormig tegen de klok in) of "rechtshandig" of dextral (met de klok mee) zijn. Gastropoden bewegen met behulp van een gespierde voet. Vanwege torsie, een gedrag waarbij de gastropod de bovenkant van zijn lichaam 180 graden ten opzichte van zijn voet draait terwijl ze groeien, zijn volwassen gastropoden asymmetrisch van vorm.

De klasse buikpotigen behoort tot het Animalia-koninkrijk en het Mollusca-phylum.

fotandy / Getty Images 

Habitat en distributie

Gastropoden leven vrijwel overal op aarde - in zout water, zoet water en op het land. In de oceanen leven ze zowel in ondiepe, getijdengebieden als in de diepe zee. Op het land bevinden ze zich in natte moerassige omgevingen tot woestijnen, van kusten en stranden tot de bergtoppen.

De complexiteit van een gegeven habitat, of het nu op zee of aan de wal of op een bergtop is, heeft een positieve invloed op de dichtheid en rijkdom van de daarin aangetroffen gastropoden.

Dieet en gedrag

Deze diverse groep organismen maakt gebruik van een breed scala aan voedingsmechanismen. Sommige zijn herbivoren en sommige zijn carnivoren. De meeste voeden zich met een radula, een botachtige structuur van kleine tanden die worden gebruikt om voedsel van een oppervlak te schrapen. De wulk, een soort gastropode, gebruikt hun radula om een ​​gat in de schaal van andere organismen te boren voor voedsel. Voedsel wordt verteerd in de maag. Vanwege het torsieproces komt het voedsel de maag binnen via het achterste (achterste) uiteinde, en afval verlaat via het voorste (voorste) uiteinde.

 Annika Bornheim / EyeEm / Getty Images

Reproductie en nakomelingen

Sommige gastropoden hebben beide geslachtsorganen, wat betekent dat sommige hermafrodiet zijn. Een interessant dier is de slipper shell, die kan beginnen als een man en dan veranderen in een vrouw. Afhankelijk van de soort kunnen gastropoden zich voortplanten door gameten in het water vrij te geven of door het sperma van de man over te brengen naar de vrouw, die het gebruikt om haar eieren te bevruchten.

Zodra de eieren uitkomen, zijn de gastropoden meestal planktonlarven, een veliger, die zich op plankton voeden of helemaal niet voeden. Uiteindelijk ondergaat de veliger metamorfose en vormt een juveniele buikpotige.

Alle jonge (larvenstadium) gastropoden roteren hun lichaam terwijl ze groeien, wat resulteert in de plaatsing van de kieuwen en anus boven het hoofd. Gastropoden hebben zich op verschillende manieren aangepast om te voorkomen dat ze hun ademwater vervuilen met hun eigen afval.

Gevaren

De meeste gastropoden op aarde worden door de International Union for Conservation of Nature (IUCN) vermeld als "Minst betrokken". Er zijn echter veel uitzonderingen, zoals de Xerocrassa montserratensis, een terrestrische buikpotige die leeft in struikgewas en bergtoppen in Spanje en wordt vermeld als bedreigd door branden en brandbestrijding en recreatieve activiteiten. Ruim 200 soorten worden door de IUCN als uitgestorven vermeld; vele anderen, met name zoetwater- en landsoorten, worden vermeld als bedreigd.

bronnen

• Aktipis, S.W. et al. "Gastropoda: een overzicht en analyse." Fylogenie en evolutie van de Mollusca. Eds. Ponder, W. en D.L. Lindberg. Berkeley: University of California Press, 2008. 201-237.
• Auld, J. R. en P. Jarne. "Seks en recombinatie in slakken." Encyclopedia of Evolutionary Biology. Ed. Kliman, Richard M. Oxford: Academic Press, 2016. 49-60. 
• Beck, Michael W. "De elementen van de habitatstructuur scheiden: onafhankelijke effecten van habitatcomplexiteit en structurele componenten op rotsachtige intertidale gastropoden." Journal of Experimental Marine Biology and Ecology 249.1 (2000): 29-49.
• Frýda, J. "Fossiele ongewervelden: gastropoden." Reference Module in Earth Systems and Environmental Sciences. Elsevier, 2013. 
• Martínez-Ortí, A. Xerocrassa montserratensis. De IUCN Rode lijst van bedreigde soorten 2011: e.T22254A9368348, 2011.