Fusion Definition (natuurkunde en scheikunde)

De voorwaarde "fusie"verwijst naar sleutelbegrippen in de wetenschap, maar de definitie hangt ervan af of die wetenschap natuurkunde, scheikunde of biologie is. In zijn meest algemene betekenis verwijst fusie naar synthese of naar het samenvoegen van twee delen. Hier zijn de verschillende betekenissen van fusie in wetenschap:

Belangrijkste afhaalrestaurants: Fusion Definition in Science

• Fusion heeft verschillende betekenissen in de wetenschap. Over het algemeen verwijzen ze allemaal naar het samenvoegen van twee delen om een ​​nieuw product te vormen.
• De meest gebruikelijke definitie, gebruikt in de natuurwetenschappen, verwijst naar kernfusie. Nucleaire fusie is de combinatie van twee of meer atoomkernen om een ​​of meer verschillende kernen te vormen. Met andere woorden, het is een vorm van transmutatie die het ene element in het andere verandert.
• Bij kernfusie is de massa van de productkern of kernen lager dan de gecombineerde massa van de oorspronkelijke kernen. Dit komt door het effect van bindende energie in de kernen. Energie is nodig om de kernen samen te dwingen en energie komt vrij wanneer nieuwe kernen worden gevormd.
• Nucleaire fusie kan een endotherm of exotherm proces zijn, afhankelijk van de massa van de initiële elementen.

Fusiedefinities in natuurkunde en scheikunde

1. Fusie betekent het combineren van lichtere atoomkernen om een ​​zwaardere kern te vormen. Energie wordt opgenomen of vrijgegeven door het proces en de resulterende kern is lichter dan de gecombineerde massa's van de twee oorspronkelijke kernen bij elkaar opgeteld. Dit type fusie kan worden genoemd kernfusie. De omgekeerde reactie, waarbij een zware kern zich splitst in lichtere kernen, wordt genoemd kernsplijting.
2. Fusie kan verwijzen naar de fase-overgang van vast naar licht via smelten. De reden dat het proces fusie wordt genoemd, is omdat de smeltwarmte de energie is die nodig is om een ​​vaste stof vloeibaar te maken op het smeltpunt van die stof.
3. Fusion is de naam van een lasproces dat wordt gebruikt om twee thermoplastische stukken samen te voegen. Dit proces kan ook worden genoemd hittefusie.

Fusion Definition in Biology and Medicine

1. Fusie is het proces waarbij uninucleaire cellen worden gecombineerd om een ​​multinucleaire cel te vormen. Dit proces is ook bekend als celfusie.
2. Genfusie is de vorming van een hybride gen uit twee afzonderlijke genen. De gebeurtenis kan optreden als gevolg van een chromosomale inversie, translocatie of interstitiële deletie.
3. Tandfusie is een afwijking die wordt gekenmerkt door het samenvoegen van twee tanden.
4. Spinale fusie is een chirurgische techniek die twee of meer gewervelde dieren combineert. De procedure is ook bekend als spondylodese of spondylosyndesis. De meest voorkomende reden voor de procedure is om pijn en druk op het ruggenmerg te verlichten.
5. Binaurale fusie is het cognitieve proces waardoor auditieve informatie uit beide oren wordt gecombineerd.
6. Binoculaire fusie is het cognitieve proces waardoor visuele informatie uit beide ogen wordt gecombineerd.

Welke definitie te gebruiken

Omdat fusie kan verwijzen naar zoveel processen, is het een goed idee om de meest specifieke term voor een doel te gebruiken. Wanneer we bijvoorbeeld de combinatie van atoomkernen bespreken, is het beter om te verwijzen naar kernfusie in plaats van eenvoudigweg fusie. Anders is het meestal duidelijk welke definitie van toepassing is wanneer gebruikt in de context van een discipline.

Kernfusie

Vaker wel dan niet verwijst de term naar kernfusie, wat de kernreactie is tussen twee of meer atoomkernen om een ​​of meer verschillende atoomkernen te vormen. De reden dat de massa van de producten verschilt van de massa van de reactanten is te wijten aan de bindingsenergie tussen atoomkernen.

Als het fusieproces resulteert in een massa die lichter is in massa dan de isotopen ijzer-56 of nikkel-62, is het netto resultaat een energievrijgave. Met andere woorden, dit type fusie is exotherm. Dit komt omdat de lichtere elementen de grootste bindingsenergie per nucleon en de kleinste massa per nucleon hebben.

Anderzijds is fusie van zwaardere elementen endotherm. Dit kan lezers verrassen die automatisch aannemen dat kernfusie veel energie afgeeft. Bij zwaardere kernen is kernsplijting exotherm. De betekenis hiervan is dat zwaardere kernen veel meer splijtbaar zijn dan smeltbaar, terwijl lichtere kernen meer smeltbaar zijn dan splijtbaar. Zware, onstabiele kernen zijn gevoelig voor spontane splijting. Sterren fuseren lichtere kernen in zwaardere kernen, maar het vergt ongelooflijke energie (als van een supernova) om kernen samen te smelten in elementen die zwaarder zijn dan ijzer!