Water vinden op Mars

 Sinds we begonnen met de verkenning van Mars met ruimtevaartuigen (in de jaren zestig), zijn wetenschappers op zoek naar bewijs van water op de Rode Planeet. Elke missie verzamelt meer bewijs voor het bestaan ​​van water in het verleden en heden, en telkens wanneer er definitief bewijs wordt gevonden, delen wetenschappers die informatie met het publiek. Nu, met de populariteit van Mars-missies in de lift en het verbazingwekkende overlevingsverhaal dat bioscoopbezoekers hebben gezien in "The Martian", met Matt Damon, krijgt de zoektocht naar water op Mars een extra betekenis. 

Op aarde is het definitieve bewijs van water gemakkelijk te vinden - in regen en sneeuw, in meren, vijvers, rivieren en de oceanen. Omdat we Mars nog niet persoonlijk hebben bezocht, werken wetenschappers met observaties van ruimtevaartuigen en lander / rovers op het oppervlak. Toekomstige ontdekkingsreizigers ZULLEN dat water kunnen vinden en bestuderen en gebruiken, dus het is belangrijk om NU te weten hoeveel er is en waar het bestaat op de Rode Planeet. 

Strepen op Mars

In de afgelopen paar jaar hebben wetenschappers merkwaardig uitziende donkere strepen opgemerkt die op het oppervlak op steile hellingen verschijnen. Ze lijken te komen en gaan met de verandering van seizoenen, terwijl de temperaturen veranderen. Ze worden donkerder en lijken de hellingen af ​​te stromen tijdens perioden waarin de temperaturen warmer zijn en vervagen dan naarmate de dingen afkoelen. Deze strepen verschijnen op verschillende locaties op Mars en worden "terugkerende hellingslijnen" (of kortweg RSL's) genoemd. Wetenschappers vermoeden sterk dat ze gerelateerd zijn aan vloeibaar water dat gehydrateerde zouten (zouten die in contact zijn geweest met water) op die hellingen neerslaat. 

Zouten wijzen de weg

Waarnemers bekeken de RSL's met behulp van een instrument aan boord van NASA's Mars Reconnaissance Orbiter, de Compact Reconnaissance Imaging Spectrometer for Mars (CRISM). Het keek naar zonlicht nadat het vanaf het oppervlak was gereflecteerd en analyseerde het om erachter te komen welke chemische elementen en mineralen er waren. De waarnemingen toonden de "chemische signatuur" van gehydrateerde zouten op verschillende locaties, maar alleen wanneer de donkere kenmerken breder waren dan normaal. Een tweede blik op dezelfde plaatsen, maar toen de zwaden niet erg breed waren, verscheen er geen gehydrateerd zout. Wat dit betekent is dat als er water is, dit het zout "bevochtigt" en ervoor zorgt dat het in de waarnemingen verschijnt.
Wat zijn deze zouten? Waarnemers hebben vastgesteld dat het gehydrateerde mineralen zijn die 'perchloraten' worden genoemd en waarvan bekend is dat ze op Mars voorkomen. Beide Mars Phoenix Lander en de Nieuwsgierigheid rover heeft ze gevonden in de grondmonsters die ze hebben bestudeerd. De ontdekking van deze perchloraten is de eerste keer dat deze zouten gedurende een aantal jaren uit de ruimte worden gezien. Hun bestaan ​​is een enorme aanwijzing in de zoektocht naar water.

Waarom zorgen maken over water op Mars? 

Als het lijkt dat wetenschappers van Mars eerder waterontdekkingen hebben aangekondigd, onthoud dit dan: de ontdekking van water op Mars is niet één enkele ontdekking geweest. Het is het resultaat van veel waarnemingen in de afgelopen 50 jaar, die elk meer solide bewijs leveren dat water bestaat. Meer studies zullen meer water lokaliseren, en uiteindelijk geven planetaire wetenschappers een veel betere greep op hoeveel water de Rode Planeet en zijn bronnen onder de grond hebben. 

Uiteindelijk zullen mensen naar Mars reizen, misschien ergens in de komende 20 jaar. Als ze dat doen, hebben die eerste Mars-ontdekkingsreizigers alle informatie nodig die ze kunnen krijgen over de omstandigheden op de Rode Planeet. Water is natuurlijk belangrijk. Het is essentieel voor het leven en het kan worden gebruikt als een ruw ingrediënt voor veel dingen (inclusief brandstof). Mars-ontdekkingsreizigers en inwoners zullen moeten vertrouwen op de hulpbronnen om hen heen, net zoals ontdekkingsreizigers op aarde moesten doen terwijl ze onze planeet verkenden. 

Even belangrijk is echter om Mars op zichzelf te begrijpen. Het lijkt in veel opzichten op de aarde en is ongeveer 4,6 miljard jaar geleden in ongeveer dezelfde regio van het zonnestelsel gevormd. Zelfs als we nooit mensen naar de Rode Planeet sturen, helpt het kennen van de geschiedenis en samenstelling ervan onze kennis van de vele werelden van het zonnestelsel in te vullen. In het bijzonder helpt het kennen van de watergeschiedenis om de gaten in ons begrip van wat deze planeet in het verleden was geweest, te vullen: warm, nat en veel leefbaarder voor het leven dan nu.