Feiten en cijfers over de uitgestorven Euraziatische grotleeuw

De Euraziatische grotleeuw (Panthera spelaea) is een soort leeuw die ongeveer 12.000 jaar geleden is uitgestorven. Het was een van de grootste soorten leeuwen die ooit hebben geleefd. Alleen zijn Noord-Amerikaanse neef, de uitgestorven Amerikaanse leeuw (Panthera atrox), was groter. Wetenschappers geloven dat de Euraziatische grotleeuw tot 10% groter was dan de moderne leeuw (Panthera leo). Het werd vaak afgebeeld in grotschilderingen als een soort kraagpluis en mogelijk strepen.

Euraziatische Cave Lion Basics

• Wetenschappelijke naam: Panthera leo spelaea
• Habitat: Bossen en bergen van Eurazië
• Historische periode: Midden tot laat Pleistoceen (ongeveer 700.000-12.000 jaar geleden)
• Grootte en gewicht: Tot 7 voet lang (exclusief de staart) en 700-800 pond
• Dieet: Vlees
• Onderscheidende kenmerken: groot formaat; krachtige ledematen; mogelijk manen en strepen

Waar heeft het gewoond?

Een van de meest woeste roofdieren van het late Pleistoceen-tijdperk, de Euraziatische grotleeuw was een kat met grote afmetingen die over een uitgestrekt gebied in Eurazië, Alaska en een deel van Noordwest-Canada zwierf. Het feestte op een breed scala aan megafauna van zoogdieren, waaronder prehistorische paarden en prehistorische olifanten.

Waarom wordt het een grotleeuw genoemd??

De Euraziatische grotleeuw was ook een vraatzuchtig roofdier van de grotbeer (Ursus spelaeus); in feite kreeg deze kat zijn naam niet omdat hij in grotten leefde, maar omdat er talloze intacte skeletten zijn gevonden in grotberenhabitats. Euraziatische grotleeuwen jaagden opportunistisch op overwinterende grotberen, wat een goed idee moet hebben geleken totdat hun beoogde slachtoffers wakker werden.

Waarom is het uitgestorven??

Zoals het geval is met veel prehistorische roofdieren, is het onduidelijk waarom de Euraziatische grotleeuw ongeveer 12.000 jaar geleden van de aarde verdween. De holle leeuwenpopulatie zou kunnen hebben geleden als gevolg van de sterke vermindering van soorten waarop ze jaagden. Terwijl het klimaat opwarmde, krimpt het leefgebied van de holle leeuw in wijd open ruimtes naarmate het bos groter wordt, waardoor de soort zwaar onder druk komt te staan. Menselijke migratie naar Europa had ook een rol kunnen spelen, aangezien ze waarschijnlijk met leeuwen om dezelfde prooi hadden gevochten.   

Opmerkelijke ontdekkingen

In 2015 deden onderzoekers in Siberië de verbazingwekkende ontdekking van twee bevroren Euraziatische holle leeuwenwelpen. De welpen werden bepaald tot 55.000 jaar oud en werden Uyan en Dina genoemd. Een andere welp werd ontdekt in 2017 in hetzelfde gebied van Siberië; het was ongeveer 8 weken oud toen het stierf, en het is perfect bewaard gebleven. In 2018 werd een vierde grot leeuwenwelp ontdekt in de Siberische permafrost, deze geschat op ongeveer 30.000 jaar oud. Het lichaam van de welp was goed bewaard gebleven met spieren en inwendige organen, inclusief het hart, de hersenen en de longen, nog steeds intact. Hoewel het niet ongewoon is dat ontdekkingsreizigers struikelen over diepgevroren wollige mammoeten, zijn dit de eerste voorbeelden van prehistorische katten die in permafrost worden gevonden. Het is mogelijk om fragmenten van DNA uit de zachte weefsels van de grotwelpen te winnen om ze te klonen, en dat zou op een dag het uitroeien van Panthera spelaea.