Feiten over de Spiny Lobster (Rock Lobster)

Een langoesten is elke kreeft in de familie Palinuridae, die ten minste 60 soorten omvat. Deze soorten zijn gegroepeerd in 12 geslachten, waaronder Palinurus, Panulirus, linuparus, en Nupalirus (woordspel op de familienaam).

Er zijn talloze namen voor de langoesten. Veelgebruikte namen zijn de rock lobster, langouste of langusta. Het wordt ook wel een rivierkreeft of rivierkreeft genoemd, hoewel deze termen ook verwijzen naar een afzonderlijk zoetwaterdier.

Snelle feiten: Spiny Lobster

• Wetenschappelijke naam: Family Palinuridae (bijv. Panulirus interruptus)
• Andere namen: Kreeft, langouste, langusta, rivierkreeft, harige kreeft
• Onderscheidende kenmerken: Gevormd als een "echte" kreeft, maar heeft lange, stekelige antennes en mist grote klauwen
• Gemiddelde grootte: 60 cm (24 in)
• Eetpatroon: Omnivoor
• Levensduur: 50 jaar of meer
• Habitat: Tropische oceanen wereldwijd
• Beschermingsstatus: Afhankelijk van soort
• Koninkrijk: Animalia
• stam: Arthropoda
• subphylum: Crustacea
• Klasse: Malacostraca
• Bestellen: Decapoda
• Leuk weetje: Langoesten maken een raspend geluid met behulp van wrijving aan de basis van hun antennes.

Beschrijving

De stekelige kreeft lijkt op een "echte" kreeft in zijn vorm en hard exoskelet, maar de twee soorten schaaldieren zijn niet nauw verwant. In tegenstelling tot echte kreeften hebben langoesten extreem lange, dikke, doornige antennes. Ze missen ook grote klauwen of chelae, hoewel volwassen vrouwelijke langoesten een kleine klauw hebben op hun vijfde paar lopende benen.

De gemiddelde grootte van een volwassen stekelzeekreeft hangt af van de soort, maar ze kunnen meer dan 60 centimeter of 2 voet lang zijn. Specimens van veel stekelige kreeftensoorten zijn rood of bruin, maar sommige stekelige kreeften hebben gevlekte patronen en vertonen levendige kleuren.

Sommige soorten langoesten zijn kleurrijk. DigiPub / Getty-afbeeldingen

Distributie

Langoesten leven wereldwijd in tropische oceanen. Ze worden echter meestal aangetroffen in het Caribisch gebied en de Middellandse Zee, in kustwateren voor de kust van Zuidoost-Azië en Australië, en voor de kust van Zuid-Afrika.

Gedrag

De stekelzeekreeft brengt het grootste deel van zijn tijd door verborgen in een rotsachtige spleet of rif en verlaat 's nachts om te voeden en te migreren. Tijdens migratie bewegen groepen van maximaal 50 spin-kreeften in één bestand, waarbij ze contact houden met elkaar met hun antennes. Ze navigeren met behulp van geur en smaak, evenals door hun vermogen om het magnetische veld van de aarde te detecteren.

Reproductie en levenscyclus

Doornige kreeften worden geslachtsrijp wanneer ze de benodigde grootte bereiken, die afhankelijk is van de watertemperatuur en de beschikbaarheid van voedsel. De gemiddelde volwassenheid ligt voor vrouwen tussen 5 en 9 jaar en voor mannen tussen 3 en 6 jaar.

Tijdens het paren brengen mannen spermatoforen rechtstreeks over in het borstbeen van de vrouw. De vrouwelijke langoesten dragen 120.000 tot 680.000 bevruchte eieren op haar pleopoden gedurende ongeveer 10 weken totdat ze uitkomen.

Jeugd geschilderde langoesten. Hal Beral / Getty-afbeeldingen

Spiny lobster larven zijn zoöplankton die niet op volwassenen lijken. De larven voeden zich met plankton en doorlopen verschillende vervellingen en larvenstadia. In het geval van de doornige kreeft in Californië vinden er tussen het uitkomen en het bereiken van de jeugdvorm 10 molts en larvenstadia plaats. Jonge dieren zinken naar de bodem van de oceaan, waar ze kleine krabben, amfipoden en isopoden eten totdat ze groot genoeg zijn om grotere prooien te vangen.

Het is moeilijk om de leeftijd van een langoesten te meten omdat het een nieuw exoskelet krijgt telkens wanneer het ruikt, maar de levensduur van het dier wordt verondersteld 50 jaar of langer te zijn.

Dieet en Roofdieren

Stekelzeekreeften zijn alleseters, eten levende prooien, rottende materie en planten. Gedurende de dag blijven ze verborgen in spleten, maar 's nachts kunnen ze zich wagen aan spleten om te jagen. Typische prooien zijn zee-egels, slakken, krabben, zeehazen, mosselen en kokkels. Doornige kreeften zijn niet waargenomen bij het eten van andere leden van hun eigen soort. De schaaldieren navigeren en jagen met behulp van zintuigen van geur en smaak.

Mensen zijn het belangrijkste roofdier van de langoesten, omdat de dieren op vlees worden gevist. De natuurlijke roofdieren van de langoesten omvatten zeeotters, octopussen, haaien en benige vissen.

Geluid

Wanneer bedreigd door een roofdier, buigt de doornige kreeft zijn staart om achteruit te ontsnappen en maakt een luid raspend geluid. Het geluid wordt geproduceerd met behulp van een stick-slip-methode, zoals een viool. Het geluid klinkt wanneer de basis van de antennes over een bestand op de antennale plaat schuurt. Interessant is dat de stekelige kreeft dit geluid kan maken, zelfs nadat het is gesmolten en de schaal zacht is.

Hoewel sommige insecten (bijv. Sprinkhanen en krekels) op dezelfde manier geluiden produceren, is de specifieke methode van de langoesten uniek.

Beschermingsstatus

Voor de meeste spiny lobster-soorten zijn er onvoldoende gegevens voor de classificatie van de staat van instandhouding. Van de soorten die op de Rode Lijst van IUCN staan, zijn de meeste gecategoriseerd als 'minste zorg'. De gewone langoesten (Palinurus elephas) is "kwetsbaar" met een afnemende bevolking. De doornige kreeft uit Kaapverdië (Palinurus charlestoni) is 'bijna bedreigd'.

De belangrijkste bedreiging voor langoesten is overexploitatie door de visserij. Klimaatverandering en enkele catastrofale gebeurtenissen bedreigen ook sommige soorten, vooral als ze binnen een beperkt bereik leven.

bronnen

• Hayward, P. J. en J. S. Ryland (1996). Handboek van de mariene fauna van Noordwest-Europa. Oxford Universiteit krant. p. 430. ISBN 0-19-854055-8.
• Lipcius, R. N. en D. B. Eggleston (2000). "Inleiding: Ecologie en visserijbiologie van langoesten". In Bruce F. Phillips & J. Kittaka. Spiny Lobsters: Visserij en Cultuur (2e editie). John Wiley & Sons. pp. 1-42. ISBN 978-0-85238-264-6.
• Patek, S. N. en J. E. Baio (2007). "De akoestische mechanica van stick-slip wrijving in de doornige kreeft van Californië (Panulirus interruptus)". Journal of Experimental Biology. 210 (20): 3538-3546. doi: 10,1242 / jeb.009084
• Sims, Harold W. Jr. (1965). "Laten we de langoesten" langoesten "noemen. Crustaceana. 8 (1): 109-110. doi: 10,1163 / 156854065X00613