Evolutie van het menselijk hart

Het menselijk hart lijkt niet veel op die Valentijnsdag snoepjes of de foto's die we op onze liefdesbriefjes hebben gemaakt toen we op de basisschool zaten. Het huidige menselijke hart is een groot spierorgaan met vier kamers, een tussenschot, verschillende kleppen en andere verschillende delen die nodig zijn om bloed rond het menselijk lichaam te pompen. Dit verbazingwekkende orgel is echter een product van evolutie en heeft miljoenen jaren besteed aan het perfectioneren om de mens in leven te houden.

Ongewervelde Harten

Ongewervelde dieren hebben zeer eenvoudige bloedsomloop. Velen hebben geen hart of bloed omdat ze niet complex genoeg zijn om een ​​manier te vinden om voedingsstoffen in hun lichaamscellen te krijgen. Hun cellen kunnen alleen voedingsstoffen opnemen via hun huid of uit andere cellen. Naarmate de ongewervelde dieren een beetje complexer worden, gebruiken ze een open bloedsomloop. Dit type bloedsomloop heeft geen bloedvaten of heeft er maar heel weinig. Het bloed wordt door de weefsels gepompt en filtert terug naar het pompmechanisme. Net als in regenwormen gebruikt dit type bloedsomloop geen echt hart. Het heeft een of meer kleine spiergebieden die in staat zijn om het bloed samen te trekken en te duwen en het vervolgens weer te absorberen terwijl het terugfiltert. Deze spiergebieden waren echter de voorlopers van ons complexe menselijke hart.

Vis Harten

Van de gewervelde dieren hebben vissen het eenvoudigste type hart. Hoewel het een gesloten bloedsomloop is, heeft het slechts twee kamers. De bovenkant wordt het atrium genoemd en de onderste kamer wordt de ventrikel. Het heeft slechts één groot vat dat het bloed in de kieuwen voert om zuurstof te krijgen en het vervolgens rond het lichaam van de vis transporteert.

Kikker Harten

Er wordt gedacht dat hoewel vissen alleen in de oceanen leefden, amfibieën zoals de kikker de schakel waren tussen waterbewonende dieren en de nieuwere landdieren die evolueerden. Logischerwijs volgt hieruit dat kikkers daarom een ​​complexer hart hebben dan vissen, omdat ze hoger zijn in de evolutionaire keten. In feite hebben kikkers een driekamerig hart. Kikkers evolueerden naar twee atria in plaats van één, maar hebben nog steeds slechts één ventrikel. De scheiding van de atria zorgt ervoor dat kikkers het zuurstofrijke en zuurstofarme bloed gescheiden houden wanneer ze in het hart komen. De enkele ventrikel is erg groot en zeer gespierd, zodat deze het zuurstofrijke bloed door de verschillende bloedvaten in het lichaam kan pompen.

Turtle Hearts

De volgende stap op de evolutionaire ladder zijn de reptielen. Onlangs is ontdekt dat sommige reptielen, zoals schildpadden, eigenlijk een hart hebben met een soort hart met drie en een halve kamer. Er is een klein tussenschot dat ongeveer halverwege de hartkamer gaat. Het bloed kan zich nog steeds in de ventrikel mengen, maar de timing van het pompen van de ventrikel minimaliseert dat mengen van het bloed.

Menselijke harten

Het menselijk hart is, samen met de rest van de zoogdieren, het meest complex met vier kamers. Het menselijk hart heeft een volledig gevormd septum dat zowel de atria als de ventrikels scheidt. De atria zitten bovenop de ventrikels. Het rechter atrium ontvangt zuurstofarm bloed dat uit verschillende delen van het lichaam terugkomt. Dat bloed wordt dan in de rechter hartkamer gelaten die het bloed naar de longen pompt door de longslagader. Het bloed wordt zuurstofrijk en keert vervolgens terug naar het linkeratrium via de longaders. Het zuurstofrijke bloed gaat vervolgens in de linker hartkamer en wordt naar het lichaam gepompt door de grootste slagader in het lichaam, de aorta.

Deze complexe, maar efficiënte manier om zuurstof en voedingsstoffen in lichaamsweefsels te krijgen, had miljarden jaren nodig om zich te ontwikkelen en te perfectioneren.