Enorme bronstijd Shang-dynastie Hoofdstad van Yin, China

Anyang is de naam van een moderne stad in de provincie Henan in het oosten van China, met de ruïnes van Yin, de enorme hoofdstad van de late Shang-dynastie (1554 - 1045 v.Chr.). In 1899 werden honderden fraai gesneden schildpadden en ossenschapula's, orakelbotten genoemd, gevonden in Anyang. De volledige opgravingen begonnen in 1928 en sindsdien hebben onderzoeken door Chinese archeologen bijna 25 vierkante kilometer (~ 10 vierkante mijl) van de enorme hoofdstad onthuld. Sommige Engelstalige wetenschappelijke literatuur verwijst naar de ruïnes als Anyang, maar de inwoners van de Shang-dynastie kenden het als Yin.

Oprichting Yin

Yinxu (of de 'Ruins of Yin' in het Chinees) is geïdentificeerd als de hoofdstad Yin beschreven in Chinese archieven zoals de Shi Ji, gebaseerd op de ingeschreven orakelbotten die (onder andere) de activiteiten van het koninklijke huis van Shang documenteren.

Yin werd gesticht als een kleine woonwijk aan de zuidoever van de rivier de Huan, een zijrivier van de Gele Rivier in centraal China. Toen het werd gesticht, bevond zich een eerdere nederzetting genaamd Huanbei (soms Huayuanzhuang genoemd) aan de noordkant van de rivier. Huanbei was een Midden-Shang-nederzetting gebouwd rond 1350 voor Christus en besloeg tegen 1250 een oppervlakte van ongeveer 4,7 km2 (1,8 km²), omgeven door een rechthoekige muur.

Een stedelijke stad

Maar in 1250 voor Christus maakte Wu Ding, de 21e koning van de Shang-dynastie regeerde 1250-1192 voor Christus], Yin tot zijn hoofdstad. Binnen 200 jaar was Yin uitgegroeid tot een enorm stedelijk centrum, met een geschatte bevolking van ergens tussen de 50.000 en 150.000 mensen. De ruïnes omvatten meer dan 100 gestampte grondpaleisfunderingen, talloze woonwijken, werkplaatsen en productiegebieden en begraafplaatsen.

De stedelijke kern van Yinxu is het paleistempel-district in de kern genaamd Xiaotun, met een oppervlakte van ongeveer 70 hectare en gelegen aan een bocht in de rivier: het kan van de rest van de stad zijn gescheiden door een sloot. In de jaren dertig van de vorige eeuw werden hier meer dan 50 geramde grondfunderingen gevonden die verschillende clusters van gebouwen vertegenwoordigen die tijdens het gebruik van de stad waren gebouwd en herbouwd. Xiaotun had een elite woonwijk, administratieve gebouwen, altaren en een voorouderlijke tempel. De meeste van de 50.000 orakelbotten werden gevonden in kuilen in Xiaotun, en er waren ook talloze offerkuilen met menselijke skeletten, dieren en strijdwagens.

Residentiële workshops

Yinxu is onderverdeeld in verschillende gespecialiseerde werkplaatsen die het bewijs bevatten van de productie van jadeartefacten, het bronsgieten van gereedschappen en vaten, het maken van aardewerk en het werken met botten en schildpadden. Meerdere, massieve werkplaatsen van bot en brons zijn ontdekt, georganiseerd in een netwerk van workshops die onder de controle stonden van een hiërarchische lijn van families.

Gespecialiseerde buurten in de stad waren Xiamintun en Miaopu, waar bronsgieten plaatsvond; Beixinzhuang waar botobjecten werden verwerkt; en Liujiazhuang North, waar potten voor opslag en opslag werden gemaakt. Deze gebieden waren zowel residentieel als industrieel: bijvoorbeeld, Liujiazhuang bevatte puin en ovens van keramische productie, afgewisseld met huisfundamenten met rammen, begraafplaatsen, stortbakken en andere residentiële kenmerken. Een hoofdweg leidde van Liujiazhuang naar het Xiaotun-paleis-tempeldistrict. Liujiazhuang was waarschijnlijk een op lineage gebaseerde nederzetting; de clannaam werd gevonden op een bronzen zegel en bronzen vaten op een bijbehorend kerkhof.

Dood en ritueel geweld in Yinxu

Duizenden graven en kuilen met menselijke resten zijn gevonden in Yinxu, van massieve, uitgebreide koninklijke begrafenissen, aristocratische graven, gemeenschappelijke graven en lichamen of lichaamsdelen in offerkuilen. Rituele massamoorden, vooral in verband met royalty's, waren een gemeenschappelijk onderdeel van de samenleving van Late Shang. Uit de gegevens van het orakelbot werden tijdens Yin's 200-jarige bezetting meer dan 13.000 mensen en nog veel meer dieren geofferd.

Er waren twee soorten door de staat gesteund menselijk offer gedocumenteerd in de orakelbotrecords gevonden in Yinxu. Renxun of 'menselijke metgezellen' verwees naar familieleden of dienaren die werden gedood als vazallen bij de dood van een elitair individu. Ze werden vaak begraven met elitegoederen in individuele doodskisten of groepsgraven. Rensheng of "menselijke offers" waren massieve groepen mensen, vaak verminkt en onthoofd, begraven in grote groepen voor het grootste deel zonder ernstige goederen.

Rensheng en Renxun

Archeologisch bewijs voor mensenoffers in Yinxu wordt gevonden in kuilen en graven die overal in de stad te vinden zijn. In woonwijken zijn offerputten kleinschalig, meestal dierlijke overblijfselen met menselijke offers relatief zeldzaam, de meeste met slechts één tot drie slachtoffers per gebeurtenis, hoewel ze er af en toe maar liefst 12 hadden. Die ontdekt op de koninklijke begraafplaats of in het paleis- tempelcomplex omvatte tot enkele honderden menselijke offers tegelijk.

Rensheng-offers bestonden uit buitenstaanders en zouden in de orakelbotten afkomstig zijn van minstens 13 verschillende vijandige groepen. Meer dan de helft van de offers zou afkomstig zijn uit Qiang, en de grootste groepen menselijke offers die op de orakelbotten werden gemeld, omvatten altijd enkele Qiang-mensen. De term Qiang kan een categorie vijanden zijn die ten westen van Yin liggen in plaats van een bepaalde groep; er zijn kleine ernstige goederen gevonden bij de begrafenissen. Systematische osteologische analyse van de offers is nog niet voltooid, maar stabiele isotoopstudies onder en tussen opofferingsslachtoffers werden gemeld door bio-archeoloog Christina Cheung en collega's in 2017; ze ontdekten dat de slachtoffers inderdaad niet-lokale inwoners waren.

Het is mogelijk dat slachtoffers van het Rensheng-offer slaven zijn geweest vóór hun dood; orakelbotinscripties documenteren de slavernij van de Qiang-mensen en beschrijven hun betrokkenheid bij productieve arbeid.

Inscripties en het begrijpen van Anyang

Meer dan 50.000 ingeschreven orakelbotten en enkele tientallen bronzen vaartuiginscripties uit de late Shang-periode (1220-1050 v.Chr.) Zijn teruggevonden in Yinxu. Deze documenten, samen met latere, secundaire teksten, werden door de Britse archeoloog Roderick Campbell gebruikt om het politieke netwerk in Yin in detail te documenteren.

Yin was, zoals de meeste steden in de Bronstijd in China, een koningsstad, gebouwd in opdracht van de koning als een gecreëerd centrum van politieke en religieuze activiteit. De kern was een koninklijke begraafplaats en een paleistempel. De koning was de stamleider en verantwoordelijk voor het leiden van rituelen waarbij zijn oude voorouders en andere levende relaties in zijn clan betrokken waren.

Naast het melden van politieke gebeurtenissen zoals het aantal slachtoffers en aan wie ze waren opgedragen, rapporteren de orakelbeenderen de persoonlijke en staatsproblemen van de koning, van kiespijn tot mislukte oogsten tot waarzeggerij. Inscripties verwijzen ook naar "scholen" in Yin, misschien plaatsen voor geletterdheidstraining, of misschien waar stagiairs werden geleerd om waarderingsrecords bij te houden.

Bronzen technologie

De Late Shang-dynastie stond aan de top van technologie voor het maken van brons in China. Het proces gebruikte hoogwaardige mallen en kernen, die vooraf werden gegoten om krimp en breuk tijdens het proces te voorkomen. De mallen waren gemaakt van een vrij laag percentage klei en een dienovereenkomstig hoog percentage zand, en ze werden voor gebruik gebakken om een ​​hoge weerstand tegen thermische schok, lage thermische geleidbaarheid en een hoge porositeit te produceren voor voldoende ventilatie tijdens het gieten.

Er zijn verschillende grote bronzen gieterijen gevonden. De grootste die tot nu toe is geïdentificeerd, is de Xiaomintun-site, met een totale oppervlakte van meer dan 5 ha (12 ac), waarvan maximaal 4 ha (10 ac) is uitgegraven.

Archeologie in Anyang

Tot op heden zijn er 15 seizoenen van opgravingen geweest door Chinese autoriteiten sinds 1928, waaronder de Academia Sinica, en haar opvolgers de Chinese Academie van Wetenschappen en de Chinese Academie voor Sociale Wetenschappen. Een gezamenlijk Chinees-Amerikaans project heeft in de jaren 1990 in Huanbei opgravingen uitgevoerd.

Yinxu werd in 2006 vermeld als UNESCO-werelderfgoed.

bronnen

• Campbell Roderick B, Li Z, He Y en Jing Y. 2011. Consumptie, uitwisseling en productie bij de Great Settlement Shang: botten bij Tiesanlu, Anyang. Oudheid 85 (330): 1279-1297.
• Cheung C, Jing Z, Tang J, Weston DA en Richards MP. 2017. Diëten, sociale rollen en geografische oorsprong van offerslachtoffers op de koninklijke begraafplaats in Yinxu, Shang China: nieuw bewijs van stabiele isotoopanalyse van koolstof, stikstof en zwavel. Journal of Anthropological Archaeology 48: 28-45.
• Flad R. 2016. Stedenbouw als technologie in het vroege China. Archeologisch onderzoek in Azië 2016/09/29.
• Jin ZY, Wu YJ, Fan AC, Yue ZW, Li G, Li SH en Yan LF. 2015. Luminescentiestudie van de initiële, voorgieten vuurtemperaturen van klei schimmel en kern gebruikt voor bronsgieten in Yinxu (13c. BC ~ 11c. BC). Kwartaire geochronologie 30: 374-380.
• Smith AT. 2010. Het bewijs voor de schrifttraining op Anyang. In: Li F en Prager Banner D, editors. Schrijven en lezen en schrijven in het vroege China. Seattle: University of Washington Press. p 172-208.
• Sun W-D, Zhang L-P, Guo J, Li C-Y, Jiang Y-H, Zartman RE en Zhang Z-F. 2016. Oorsprong van de mysterieuze Yin-Shang-bronzen in China aangegeven door lood-isotopen. Wetenschappelijke rapporten 6: 23304.
• Wei S, Song G en He Y. 2015. De identificatie van bindmiddel dat wordt gebruikt in bronzen voorwerpen van de late Shang-dynastie met turkoois ingelegd in Anyang. Journal of Archaeological Science 59: 211-218.
• Zhang H, Merrett DC, Jing Z, Tang J, He Y, Yue H, Yue Z en Yang DY. 2016. Osteoarchaeologische studies van menselijke systemische stress van vroege verstedelijking in Late Shang in Anyang, China. PLOS EEN 11 (4): e0151854.
• Zhang H, Merrett DC, Jing Z, Tang J, He Y, Yue H, Yue Z en Yang DY. 2017. Artrose, arbeidsverdeling en beroepsspecialisatie van het late Shang China - inzichten uit Yinxu (ca. 1250-1046 v.Chr.). PLOS EEN 12 (5): e0176329.