Dwerg zeepaardje

Het dwergzeepaardje (Hippocampus zosterae) Is een klein zeepaardje gevonden in de West-Atlantische Oceaan. Ze worden ook wel kleine zeepaardjes of pygmee zeepaardjes genoemd. 

Beschrijving:

De maximale lengte van een dwergzeepaardje is iets minder dan 2 inch. Net als veel andere zeepaardjesoorten, heeft het een verscheidenheid aan kleurvormen, die variëren van bruin tot groen tot bijna zwart. Hun huid kan gevlekt zijn, donkere vlekken hebben en bedekt zijn met kleine wratten. Deze zeepaardjes hebben een korte snuit en een kroon op hun hoofd die erg hoog is en kolomachtig of knopachtig van vorm is. Ze kunnen ook filamenten hebben die zich uitstrekken vanaf hun hoofd en lichaam. 

Dwergzeepaardjes hebben 9-10 benige ringen rond hun slurf en 31-32 ringen rond hun staart. 

Classificatie

• Koninkrijk: animalia
• stam: chordata
• Klasse: Actinopterygii
• Bestellen: stekelbaarsachtigen
• Familie: Syngnathidae
• Geslacht: Zeepaardje
• Soorten: zosterae

Habitat en distributie

Dwergzeepaardjes leven in ondiepe wateren bevolkt met zeegras. Hun verspreiding valt zelfs samen met de beschikbaarheid van zeegras. Ze kunnen ook worden gevonden in drijvende vegetatie. Ze wonen in de West-Atlantische Oceaan in het zuiden van Florida, Bermuda, Bahama's en de Golf van Mexico.

Voeden

Dwergzeepaardjes eten kleine schaaldieren en kleine vissen. Net als andere zeepaardjes zijn ze 'hinderlaagroofdieren' en gebruiken ze hun lange snuit met een pipetachtige beweging om hun voedsel op te zuigen terwijl het voorbij komt.

Reproductie

Het broedseizoen voor dwergzeepaardjes loopt van februari tot november. In gevangenschap is gemeld dat deze dieren levenslang paren.

Dwergzeepaardjes hebben een complex, vier fasen hofritueel dat kleurveranderingen met zich meebrengt, trillingen uitvoert terwijl het vastzit aan een holdfast. Ze kunnen ook rond hun holdfast zwemmen. Dan wijst het vrouwtje haar hoofd naar boven, en het mannetje reageert door ook zijn hoofd naar boven te richten. Dan stijgen ze op in de waterkolom en vervlochten staarten. 

Net als andere zeepaardjes zijn dwergzeepaardjes ovoviviparous en het vrouwtje produceert eieren die in het broedzakje van het mannetje worden gefokt. Het vrouwtje produceert ongeveer 55 eieren die ongeveer 1,3 mm groot zijn. Het duurt ongeveer 11 dagen voordat de eieren uitkomen in miniatuur zeepaardjes die ongeveer 8 mm groot zijn. 

Behoud en menselijk gebruik

Deze soort wordt vermeld als gegevens tekort op de IUCN-rode lijst vanwege een gebrek aan gepubliceerde gegevens over populatieaantallen of trends in deze soort.

Deze soort wordt bedreigd door aantasting van habitats, vooral omdat ze afhankelijk zijn van een dergelijke ondiepe habitat. Ze worden ook gevangen als bijvangst en levend gevangen in de wateren van Florida voor de aquariumhandel.

In de VS komt deze soort in aanmerking voor bescherming op grond van de Endangered Species Act.

Referenties en verdere informatie:

• Irey, B. 2004. "Hippocampus zosterae". Animal Diversity Web. Bezocht op 30 september 2014
• Lourie, S.A., Foster, S.J., Cooper, E.W.T. en A.C.J. Vincent. 2004. Een gids voor de identificatie van zeepaardjes. Project Seahorse en TRAFFIC Noord-Amerika. 114 pp.
• Lourie, S.A., A.C.J. Vincent en H.J. Hall, 1999. Zeepaardjes: een identificatiegids voor de soorten van de wereld en hun behoud. Project Seahorse, Londen. 214 p. via FishBase, 30 september 2014.
• Masterson, J. 2008. Hippocampus zosterae. Smithsonian Marine Station. Bezocht op 30 september 2014.
• NOAA-visserij. Dwergzeepaardje (Hippocampus zosterae). Bezocht op 30 september 2014.
• Project Seahorse 2003. Hippocampus zosterae. De IUCN Rode lijst met bedreigde soorten. Versie 2014.2. . Bezocht op 30 september 2014.