Afwijkingsversterking is een proces, vaak uitgevoerd door de massamedia, waarin de mate en ernst van afwijkend gedrag wordt overdreven. Het effect is om een groter bewustzijn en interesse in afwijkingen te creëren, waardoor er meer afwijkingen worden ontdekt, waardoor de indruk ontstaat dat de eerste overdrijving eigenlijk een echte weergave was.
Leslie T. Wilkins rapporteerde oorspronkelijk over het proces van afwijkende versterking in 1964, maar het werd gepopulariseerd door het boek van Stanely Cohen Folk Devils en Moral Panic, gepubliceerd in 1972.
Afwijkend gedrag is een brede term omdat het alles omvat dat indruist tegen sociale normen. Dit kan van alles zijn, van kleine misdaden zoals graffiti tot meer ernstige misdaden zoals diefstal. Afwijkend gedrag van adolescenten is vaak een bron van afwijkingenversterking. Lokaal nieuws zal soms verslag doen van zoiets als een "nieuw drinkspel voor tieners", wat inhoudt dat het een populaire trend is in plaats van de acties van één groep. Dit soort rapportage kan soms de trends starten waarover ze rapporteerden, hoewel elke nieuwe handeling geloofwaardigheid toevoegt aan het oorspronkelijke rapport.
Afwijkende versterking begint meestal wanneer een handeling die illegaal is of tegen sociale moraal is die normaal gesproken geen media-aandacht waard is, nieuwswaardig wordt. Het incident wordt gerapporteerd als onderdeel van een patroon.
Zodra een incident de focus van de media wordt, worden andere soortgelijke verhalen die normaal gesproken het nieuws niet onder deze nieuwe mediafocus zouden brengen en nieuwswaarde maken. Dit begint het patroon te maken dat in eerste instantie werd gerapporteerd. De rapporten kunnen de actie ook cool of sociaal acceptabel maken, wat ertoe leidt dat meer mensen het proberen, wat het patroon versterkt. Het kan moeilijk zijn om te bewijzen wanneer afwijkende versterking plaatsvindt omdat elke nieuwe gebeurtenis de oorspronkelijke claim lijkt te valideren.
Soms zullen burgers wetshandhaving en de overheid onder druk zetten om actie te ondernemen tegen de waargenomen afwijkende dreiging. Dit kan van alles betekenen, van het doorgeven van nieuwe wetten tot strengere straffen en straffen op bestaande wetten. Deze druk van de burgers vereist vaak wetshandhaving om meer middelen in een kwestie te stoppen die het eigenlijk rechtvaardigt. Een van de grootste problemen met afwijkingsversterking is dat een probleem veel groter lijkt dan het is. Welke in het proces kan helpen een probleem te creëren waar er geen was. Afwijkingsversterking kan onderdeel zijn van een morele paniek, maar ze veroorzaken ze niet altijd.
Deze hyperfocus op kleine problemen kan er ook voor zorgen dat gemeenschappen grotere problemen missen waarop ze aandacht en middelen moeten richten. Het kan sociale problemen moeilijker op te lossen maken, omdat alle aandacht gaat naar een evenement dat kunstmatig is gecreëerd. Het afwijkende amplificatieproces kan er ook voor zorgen dat bepaalde sociale groepen worden gediscrimineerd als het gedrag aan die groep is gekoppeld.