Een uitdrogingsreactie is een chemische reactie tussen twee verbindingen waarbij een van de producten water is. Twee monomeren kunnen bijvoorbeeld reageren waar een waterstof (H) van het ene monomeer bindt aan een hydroxylgroep (OH) van het andere monomeer om een dimeer en een watermolecuul (H te vormen)2O). De hydroxylgroep is een arme vertrekkende groep, dus Bronsted-zuurkatalysatoren kunnen worden gebruikt om de hydroxyl te protoneren om -OH te vormen2+. De omgekeerde reactie, waarbij water wordt gecombineerd met hydroxylgroepen, wordt hydrolyse of een hydratatiereactie genoemd.
Chemicaliën die gewoonlijk worden gebruikt als dehydratatiemiddelen omvatten geconcentreerd fosforzuur, geconcentreerd zwavelzuur, heet keramiek en heet aluminiumoxide.
Een uitdrogingsreactie is hetzelfde als een uitdrogingssynthese. Een dehydratatiereactie kan ook bekend staan als een condensatiereactie, maar beter gezegd, een dehydratatiereactie is een specifiek type condensatiereactie.
Reacties die zuuranhydriden produceren, zijn uitdrogingsreacties. Bijvoorbeeld azijnzuur (CH3COOH) vormt azijnzuuranhydride ((CH3CO)2O) en water door de dehydratatiereactie
2 CH3COOH → (CH3CO)2O + H2O
Uitdrogingsreacties zijn ook betrokken bij de productie van veel polymeren.
Andere voorbeelden zijn: