Definitie van systemisch racisme in de sociologie

Systemisch racisme is zowel een theoretisch concept als een realiteit. Als theorie gaat het uit van de door onderzoek ondersteunde bewering dat de Verenigde Staten zijn opgericht als een racistische samenleving, dat racisme dus is ingebed in alle sociale instellingen, structuren en sociale relaties binnen onze samenleving. Systemisch racisme is geworteld in een racistische basis en bestaat vandaag uit kruisende, overlappende en codependente racistische instellingen, beleid, praktijken, ideeën en gedragingen die een onterechte hoeveelheid middelen, rechten en macht aan blanke mensen geven, terwijl ze aan mensen worden ontzegd kleur.

Definitie van systemisch racisme

Systemisch racisme, ontwikkeld door socioloog Joe Feagin, is een populaire manier om binnen de sociale wetenschappen en geesteswetenschappen het belang van ras en racisme zowel historisch als in de wereld van vandaag uit te leggen. Feagin beschrijft het concept en de daaraan verbonden realiteiten in zijn goed onderzocht en leesbaar boek, Racistisch Amerika: wortels, huidige realiteit en toekomstige reparaties. Daarin gebruikt Feagin historisch bewijs en demografische statistieken om een ​​theorie te creëren die beweert dat de Verenigde Staten in racisme zijn gesticht sinds de grondwet zwarte mensen als het bezit van blanken heeft geclassificeerd. Feagin illustreert dat de wettelijke erkenning van raciale slavernij een hoeksteen is van een racistisch sociaal systeem waarin hulpbronnen en rechten onterecht aan blanke mensen werden en worden gegeven en onterecht aan mensen van kleur worden ontzegd.

De theorie van systemisch racisme is verantwoordelijk voor individuele, institutionele en structurele vormen van racisme. De ontwikkeling van deze theorie werd beïnvloed door andere rasgeleerden, waaronder Frederick Douglass, W.E.B. Du Bois, Oliver Cox, Anna Julia Cooper, Kwame Ture, Frantz Fanon en Patricia Hill Collins, onder anderen.

Feagin definieert systemisch racisme in de inleiding van het boek:

Systemisch racisme omvat de complexe reeks antiblackpraktijken, de onterecht verkregen politiek-economische macht van blanken, de voortdurende economische en andere hulpbronnenongelijkheden langs raciale lijnen, en de witte racistische ideologieën en attitudes gecreëerd om witte voorrechten en macht te behouden en te rationaliseren. systemische hier betekent dat de belangrijkste racistische realiteiten zich manifesteren in elk van de belangrijkste delen van de samenleving [...] elk groot deel van de Amerikaanse samenleving - de economie, politiek, onderwijs, religie, het gezin - weerspiegelt de fundamentele realiteit van systemisch racisme.

Hoewel Feagin de theorie ontwikkelde op basis van de geschiedenis en realiteit van anti-zwart racisme in de VS, wordt het nuttig toegepast om te begrijpen hoe racisme in het algemeen functioneert, zowel in de VS als over de hele wereld.

Feagin werkt voort op de hierboven aangehaalde definitie en gebruikt historische gegevens in zijn boek om te illustreren dat systemisch racisme voornamelijk bestaat uit zeven belangrijke elementen, die we hier zullen bespreken.

De verarming van mensen van kleur en verrijking van blanke mensen

Feagin legt uit dat de onverdiende verarming van kleurmensen (POC), die de basis vormt voor de onverdiende verrijking van blanke mensen, een van de kernaspecten is van systemisch racisme. In de VS omvat dit de rol die zwarte slavernij speelde bij het creëren van een onrechtvaardige rijkdom voor blanke mensen, hun bedrijven en hun families. Het omvat ook de manier waarop blanken in de Europese koloniën arbeidskrachten uitbuitten voordat de Verenigde Staten werden opgericht. Deze historische praktijken creëerden een sociaal systeem waarin racistische economische ongelijkheid was ingebouwd en die door de jaren heen op tal van manieren werd gevolgd, zoals de praktijk van "redlining" die verhinderde dat POC huizen kocht die hun gezinsrijkdom zouden laten groeien terwijl ze beschermen het beheersen van de familie rijkdom van blanken. Onverdiende verarming is ook het gevolg van het feit dat POC wordt gedwongen tot ongunstige hypotheekrente, wordt gekanaliseerd door ongelijke kansen voor onderwijs in banen met lage lonen en minder dan blanken wordt betaald voor hetzelfde werk.

Er is niet meer veelzeggend bewijs van de onverdiende verarming van POC en de onverdiende verrijking van blanke mensen dan het enorme verschil in gemiddelde rijkdom van blanke en zwarte en Latino families.

Gevestigde groepsbelangen onder blanken

In een racistische samenleving genieten blanken veel voorrechten die POC zijn ontzegd. Een daarvan is de manier waarop gevestigde groepsbelangen van machtige blanken en 'gewone blanken' blanke mensen in staat stellen te profiteren van een blanke raciale identiteit zonder deze zelfs als zodanig te identificeren. Dit uit zich in steun onder blanken voor blanke politieke kandidaten en voor wetten en politiek en economisch beleid die werken aan het reproduceren van een sociaal systeem dat racistisch is en racistische uitkomsten heeft. Bijvoorbeeld, blanke mensen hebben als meerderheid historisch gezien de diversiteitsverhogende programma's binnen onderwijs en banen tegengewerkt of geëlimineerd, en cursussen voor etnische studies die de raciale geschiedenis en realiteit van de VS beter vertegenwoordigen. In gevallen zoals deze, blanke mensen aan de macht en gewone blanke mensen hebben gesuggereerd dat dergelijke programma's "vijandig" zijn of voorbeelden van "omgekeerd racisme". In feite handhaaft en reproduceert de manier waarop blanken politieke macht uitoefenen ter bescherming van hun belangen en ten koste van anderen, zonder ooit te beweren dat dit een racistische samenleving is.

Vervreemdende racistische relaties tussen blanken en POC

In de VS hebben blanken de meeste machtsposities. Een blik op het lidmaatschap van het Congres, het leiderschap van hogescholen en universiteiten en het topmanagement van bedrijven maakt dit duidelijk. In deze context, waarin blanken politieke, economische, culturele en sociale macht hebben, vormen de racistische opvattingen en veronderstellingen die door de Amerikaanse samenleving lopen de manier waarop machthebbers omgaan met POC. Dit leidt tot een serieus en goed gedocumenteerd probleem van routinematige discriminatie op alle gebieden van het leven, en de frequente ontmenselijking en marginalisering van POC, inclusief haatmisdrijven, die hen van de samenleving vervreemden en hun algemene levenskansen schaden. Voorbeelden hiervan zijn discriminatie tegen POC en voorkeursbehandeling van blanke studenten onder universitaire hoogleraren, frequentere en zwaardere bestraffing van zwarte studenten op K-12-scholen en racistische politiepraktijken, onder vele anderen.

Uiteindelijk maken vervreemdende racistische relaties het moeilijk voor mensen van verschillende rassen om hun overeenkomsten te erkennen en om solidariteit te bereiken in het bestrijden van bredere ongelijkheidspatronen die de overgrote meerderheid van de mensen in de samenleving treffen, ongeacht hun ras.

De kosten en lasten van racisme worden gedragen door POC

In zijn boek wijst Feagin met historische documentatie erop dat de kosten en lasten van racisme onevenredig worden gedragen door mensen van kleur en vooral door zwarte mensen. Deze onrechtvaardige kosten en lasten moeten dragen is een kernaspect van systemisch racisme. Deze omvatten kortere levensduur, beperkt inkomen en welvaartspotentieel, beïnvloede gezinsstructuur als gevolg van massale opsluiting van zwarten en Latino's, beperkte toegang tot educatieve middelen en politieke participatie, door de staat gesanctioneerde moord door de politie, en de psychologische, emotionele en gemeenschap tol van leven met minder, en gezien worden als "minder dan". POC wordt door blanke mensen ook geacht de last van het verklaren, bewijzen en oplossen van racisme te dragen, hoewel het in feite blanke mensen zijn die primair verantwoordelijk zijn voor het plegen van en het in stand houden.

De raciale kracht van witte elites

Hoewel alle blanken en zelfs veel POC een rol spelen bij het in stand houden van systemisch racisme, is het belangrijk om de krachtige rol te erkennen die witte elites spelen bij het handhaven van dit systeem. Witte elites proberen, vaak onbewust, systemisch racisme te bestendigen via politiek, recht, onderwijsinstellingen, de economie en via racistische representaties en ondervertegenwoordiging van gekleurde mensen in massamedia. Dit wordt ook wel witte suprematie genoemd. Om deze reden is het belangrijk dat het publiek witte elites verantwoordelijk houdt voor het bestrijden van racisme en het bevorderen van gelijkheid. Het is even belangrijk dat degenen die machtsposities in de samenleving innemen, de raciale diversiteit van de VS weerspiegelen.

De kracht van racistische ideeën, veronderstellingen en wereldbeelden

Racistische ideologie - de verzameling van ideeën, aannames en wereldbeelden - is een belangrijk onderdeel van systemisch racisme en speelt een sleutelrol bij de reproductie ervan. Racistische ideologie beweert vaak dat blanken superieur zijn aan mensen van kleur om biologische of culturele redenen, en manifesteert zich in stereotypen, vooroordelen en populaire mythen en overtuigingen. Deze bevatten meestal positieve afbeeldingen van witheid in tegenstelling tot negatieve afbeeldingen geassocieerd met mensen van kleur, zoals beschaafdheid versus wreedheid, kuisheid en puur versus hyper-geseksualiseerd, en intelligent en gedreven versus dom en lui..

Sociologen erkennen dat ideologie onze acties en interacties met anderen informeert, dus hieruit volgt dat racistische ideologie racisme bevordert in alle aspecten van de samenleving. Dit gebeurt ongeacht of de persoon die racistisch handelt zich hiervan bewust is.

Weerstand tegen racisme

Ten slotte erkent Feagin dat weerstand tegen racisme een belangrijk kenmerk is van systemisch racisme. Racisme is nooit passief geaccepteerd door degenen die eraan lijden, en dus gaat systemisch racisme altijd gepaard met daden van verzet die zich kunnen manifesteren als protest, politieke campagnes, juridische veldslagen, verzet tegen blanke gezagsdragers, en zich uitspreken tegen racistische stereotypen, overtuigingen en taal. De witte speling die typisch op weerstand volgt, zoals het tegengaan van "Black Lives Matter" met "all lives matter" of "blue lives matter", doet het werk van het beperken van de effecten van weerstand en het handhaven van een racistisch systeem.

Systemisch racisme is overal om ons heen en binnen ons

De theorie van Feagin en al het onderzoek dat hij en vele andere sociale wetenschappers meer dan 100 jaar hebben uitgevoerd, illustreert dat racisme in feite is ingebouwd in de basis van de Amerikaanse samenleving en dat het in de loop van de tijd alle aspecten ervan is gaan doordringen. Het is aanwezig in onze wetten, onze politiek, onze economie; in onze sociale instellingen; en in hoe we denken en handelen, bewust of onbewust. Het is overal om ons heen en binnen in ons, en om deze reden moet weerstand tegen racisme ook overal zijn als we het willen bestrijden.