Omgaan met problemen met spechten en sapsuckers

Veel spechten en sapsuckers zijn boomschorsvoedende vogels met unieke vasthoudvoeten, lange tongen en gespecialiseerde snavels. Deze snavels zijn ontworpen om te helpen bij het communiceren van het bezit van territorium aan rivalen en het lokaliseren en benaderen van sap en insecten. Dit wordt meestal gedaan door snel drummen en luidruchtig pikken op boomstammen met hun snavels. Er is een groot verschil tussen de twee vogels.

Sapsuckers versus spechten

De insectenetende specht (familie Picidae) heeft een lange tong - in veel gevallen zo lang als de specht zelf - die snel kan worden uitgebreid om insecten van de binnenste en buitenste schors te vangen. Spechten verkennen rottende holten in bomen en plekken met actieve insectenactiviteit.

Spechten voeden zich meestal alleen met dood of stervend hout en worden over het algemeen als onschadelijk beschouwd voor een boom. Ze voeden zich niet met boomsap zoals hun sap-zuigende neven, die bomen ernstig kunnen beschadigen. 

Je kunt het verschil zien tussen de vogels die je bomen hebben bezocht door de gaten die ze achterlaten. Sapsuckers hebben de neiging om veel kleine gaatjes in horizontale lijnen te vormen. Dit zorgt ervoor dat er sap uit kan stromen tijdens het voeden. Ondertussen zijn de gaten achtergelaten door spechten groter en kunnen ze op verschillende plekken in een boom worden gevonden. 

De sapsucker is een serieuze boomplaag. De meest voorkomende sapsucker in Noord-Amerika, ook de meest destructieve, is de Amerikaanse geelbuikige sapsucker. De vogel is een van de vier echte klootzakken in de familie Sphyrapicus. 

De Amerikaanse geelbuikzwam kan aanvallen, bomen doden en de houtkwaliteit ernstig aantasten. Sapsuckers zijn migrerend en kunnen seizoensgebonden verschillende boom- en struiksoorten beïnvloeden in heel Oost-Noord-Amerika. Het brengt de zomers door in Canada en de noordoostelijke Verenigde Staten en trekt in de winter naar de zuidelijke staten.

Bomen in gevaar

Bepaalde boomsoorten, zoals berk en esdoorn, zijn bijzonder vatbaar voor de dood nadat ze zijn beschadigd door geelbuikzwammen. Houtrot, vlekschimmels en bacteriën kunnen door de voedingsopeningen binnendringen.

Een USFS-studie concludeert dat wanneer een rode esdoorn wordt gevoed door een sapsucker, het sterftecijfer oploopt tot 40 procent. Grijze berk is zelfs nog hoger, met een sterftecijfer van 67 procent. Hemlocksparren en vurenbomen zijn andere favorieten voor het eten, maar lijken ongevoeliger voor schade door sapsuckers. Het sterftecijfer voor deze bomen ligt op één tot drie procent.

Hoe een specht zich voedt

Een specht doorzoekt het oppervlak van boomstammen en takken op hout-saaie kevers, timmermieren en andere insecten. De pikstijl die ze gebruiken voor het voeren is heel anders dan hun territoriale drummen, wat voornamelijk in de lente van het jaar gebeurt.

Bij het zoeken naar insecten worden slechts enkele pikken tegelijk gemaakt. Vervolgens onderzoekt de vogel het resulterende gat met zijn gespecialiseerde snavel en tong. Dit gedrag gaat door totdat een insect wordt gevonden of de vogel tevreden is dat er geen is. De specht kan een paar centimeter verder springen en op een andere plaats pikken. De schorsgaten die door deze voedingsactiviteit worden gecreëerd, komen vaak willekeurig voor wanneer de vogel onderzoekt met pikken omhoog, omlaag en rond een boomstam.

Deze pikstijl is voor het grootste deel niet schadelijk voor de boom. Het kan echter een probleem zijn wanneer een vogel besluit houten gevelbekleding, houten dakranden en kozijnen te bezoeken. Spechten kunnen destructief worden voor eigendommen, vooral houten hutten die zich in de buurt van gemengde stedelijke en bosgebieden bevinden.

Hoe een Sapsucker zich voedt

Sapsuckers vallen levend hout aan om het sap binnen te krijgen. Ze keren vaak terug naar de boom om de gaten groter te maken voor meer, vers sap. Insecten, vooral diegene die aangetrokken worden door het zoete sap dat uit sapgaten stroomt, worden vaak gevangen en aan de jongen gevoed tijdens het broedseizoen.

Herhaalde aanvallen van sapsuckers kunnen een boom doden door een gordel, die optreedt wanneer een ring van schors rond de stam ernstig is gewond. 

In de Verenigde Staten worden geelbuikbuikstokken vermeld en beschermd onder de Migratory Bird Treaty Act. Het nemen, doden of bezitten van deze soort is illegaal zonder een vergunning.

Hoe Sapsuckers af te weren

Om te voorkomen dat sapsuckers zich voeden met je tuinboom, wikkel je hardwaredoek of jute rond het aanvalsgebied. Om gebouwen en andere externe persoonlijke eigendommen te beschermen, plaatst u lichtgewicht plastic vogel-type gaas over het gebied.

Visuele controle met behulp van speelgoed plastic twirlers bevestigd aan de dakrand, aluminiumfolie of felgekleurde plastic strips zijn enigszins succesvol in het afstoten van vogels door beweging en reflectie. Luide geluiden kunnen ook helpen, maar kunnen onhandig zijn om gedurende langere tijd te handhaven. 

Je kunt ook smeren op een plakkerig middel. Van hertenafweermiddel wordt ook gezegd dat het voeding ontmoedigt wanneer het op het aangetikte gebied wordt gespoten. Vergeet niet dat vogels een andere boom in de buurt kunnen kiezen voor toekomstig tikken. Het is misschien beter om de getapte en reeds beschadigde boom op te offeren ten gunste van het verlies van een andere boom als gevolg van toekomstige tapschade.

Bron

Rushmore, Francis M. "Sapsucker." U.S.D.A. Forest Service Research Paper NE-136, U.S. Department of Agriculture, 1969.