Conflicttheorie Case Study The Occupy Central Protests in Hong Kong

Conflicttheorie is een manier om de samenleving te framen en te analyseren en wat er binnen gebeurt. Het komt voort uit de theoretische geschriften van grondlegger van de sociologie, Karl Marx. Terwijl Marx in de 19e eeuw over Britse en andere West-Europese samenlevingen schreef, lag de nadruk op klassenconflicten in het bijzonder - conflicten over toegang tot rechten en middelen die uitbraken als gevolg van een op economische klassen gebaseerde hiërarchie die uit het vroege kapitalisme naar voren kwam als de centrale sociale organisatiestructuur op dat moment.

Vanuit deze zienswijze bestaat er conflict omdat er een machtsevenwicht is. De hogere klassen van minderheden beheersen de politieke macht, en dus maken ze de regels van de samenleving op een manier die hun voortdurende accumulatie van rijkdom bevoorrecht, ten koste van de economische en politieke kosten van de meerderheid van de samenleving, die het grootste deel van de arbeid leveren die nodig is om de maatschappij te laten werken.

Marx theoretiseerde dat door het beheersen van sociale instellingen de elite in staat is controle en orde in de samenleving te handhaven door ideologieën te bestendigen die hun oneerlijke en ondemocratische positie rechtvaardigen, en, wanneer dat faalt, kan de elite, die politie en militaire strijdkrachten controleert, zich wenden tot fysieke onderdrukking van de massa om hun macht te behouden.

Tegenwoordig passen sociologen de conflicttheorie toe op een veelheid aan sociale problemen die voortkomen uit machtsongelijkheid die zich voordoen als racisme, genderongelijkheid en discriminatie en uitsluiting op basis van seksualiteit, vreemdelingenhaat, culturele verschillen en toch economische klasse.

Laten we eens kijken hoe conflicttheorie nuttig kan zijn bij het begrijpen van een huidige gebeurtenis en conflict: de Occupy Central with Love and Peace-protesten die plaatsvonden in Hong Kong in de herfst van 2014. Door de lens van de conflicttheorie op dit evenement toe te passen, zullen we stel enkele belangrijke vragen om ons te helpen de sociologische essentie en oorsprong van dit probleem te begrijpen:

1. Wat is er aan de hand?
2. Wie is er in conflict en waarom?
3. Wat zijn de sociaal-historische oorsprong van het conflict?
4. Wat staat er op het spel in het conflict??
5. Welke machtsverhoudingen en machtsbronnen zijn er aanwezig in dit conflict?

1. Vanaf zaterdag 27 september 2014 bezetten duizenden demonstranten, waaronder veel studenten, ruimtes in de stad onder de naam en veroorzaken ze 'Bezet centraal met vrede en liefde'. Protestors vulden openbare pleinen, straten en verstoorden het dagelijkse leven.
2. Ze protesteerden voor een volledig democratische regering. Het conflict was tussen diegenen die democratische verkiezingen eisten en de nationale regering van China, vertegenwoordigd door de oproerpolitie in Hong Kong. Ze waren in conflict omdat de demonstranten geloofden dat het onterecht was dat kandidaten voor Chief Executive van Hong Kong, de toppositie in het leiderschap, zouden moeten worden goedgekeurd door een benoemingscomité in Beijing dat bestond uit politieke en economische elites voordat ze mochten rennen voor kantoor. De demonstranten betoogden dat dit geen echte democratie zou zijn, en het vermogen om hun democratische vertegenwoordigers echt democratisch te kiezen was wat zij eisten.
3. Hong Kong, een eiland net voor de kust van het Chinese vasteland, was een Britse kolonie tot 1997, toen het officieel werd overgedragen aan China. Op dat moment werd de inwoners van Hong Kong beloofd universeel stemrecht, of het recht om te stemmen voor alle volwassenen, tegen 2017. Momenteel wordt de Chief Executive gekozen door een 1.200 ledencomité in Hong Kong, net als bijna de helft van de zetels in zijn lokale overheid (de anderen zijn democratisch gekozen). Het staat in de grondwet van Hong Kong geschreven dat universeel kiesrecht volledig moet zijn bereikt tegen 2017, maar op 31 augustus 2014 kondigde de regering aan dat in plaats van de komende verkiezingen voor de Chief Executive op deze manier te houden, het zou doorgaan met een Beijing- gebaseerde benoemingscommissie.
4. Politieke controle, economische macht en gelijkheid staan ​​op het spel in dit conflict. Historisch gezien heeft de rijke kapitalistische klasse in Hong Kong gevochten tegen democratische hervormingen en zich verbonden met de regerende regering van het Chinese vasteland, de Communistische Partij van China (CCP). De rijke minderheid is exorbitant zo gemaakt door de ontwikkeling van het mondiale kapitalisme in de afgelopen dertig jaar, terwijl de meerderheid van de samenleving in Hong Kong niet heeft geprofiteerd van deze economische bloei. De reële lonen stagneren al twee decennia, de huisvestingskosten blijven stijgen en de arbeidsmarkt is slecht in termen van beschikbare banen en de kwaliteit van leven die zij bieden. Hong Kong heeft zelfs een van de hoogste Gini-coëfficiënten voor de ontwikkelde wereld, wat een maat is voor economische ongelijkheid en wordt gebruikt als voorspeller van sociale onrust. Zoals het geval is met andere Occupy-bewegingen over de hele wereld, en met algemene kritiek op het neoliberale, mondiale kapitalisme, levensonderhoud en gelijkheid staan ​​op het spel in dit conflict. Vanuit het perspectief van de machthebbers staat hun greep op economische en politieke macht op het spel.
5. De macht van de staat (China) is aanwezig in de politiediensten, die optreden als afgevaardigden van de staat en de heersende klasse om de gevestigde sociale orde te handhaven; en economische macht is aanwezig in de vorm van de rijke kapitalistische klasse van Hong Kong, die zijn economische macht gebruikt om politieke invloed uit te oefenen. De rijken veranderen zo hun economische macht in politieke macht, die op hun beurt hun economische belangen beschermt, en zorgt voor hun greep op beide vormen van macht. Maar ook aanwezig is de belichaamde kracht van de demonstranten, die hun lichaam gebruiken om de sociale orde uit te dagen door het dagelijkse leven te verstoren, en daarmee de status quo. Ze benutten de technologische kracht van sociale media om hun beweging op te bouwen en te ondersteunen, en ze profiteren van de ideologische kracht van grote media, die hun mening delen met het wereldwijde publiek. Het is mogelijk dat de belichaamde en gemedieerde, ideologische macht van de demonstranten in politieke macht verandert als andere nationale regeringen druk op de Chinese regering beginnen uit te oefenen om aan de eisen van de demonstranten te voldoen.

Door het conflictperspectief toe te passen op het geval van het Occupy Central with Peace and Love-protest in Hong Kong, kunnen we de machtsverhoudingen zien die dit conflict inkapselen en produceren, hoe de materiële relaties van de samenleving (de economische regelingen) bijdragen aan het produceren van het conflict , en hoe conflicterende ideologieën aanwezig zijn (degenen die geloven dat het het recht van een volk is om hun regering te kiezen, versus degenen die de voorkeur geven aan de selectie van de regering door een rijke elite).

Hoewel meer dan een eeuw geleden gecreëerd, blijft het conflictperspectief, geworteld in de theorie van Marx, vandaag de dag relevant en blijft het dienen als een nuttig hulpmiddel voor onderzoek en analyse voor sociologen over de hele wereld.