Gewone zeehond

Het gewone zegel (Phoca vitulina), ook bekend als de gewone zeehond, is een behendige carnivoor met een gestroomlijnd lichaam en flipperachtige ledematen waarmee ze met grote vaardigheid kunnen zwemmen. Gewone zeehonden hebben een dikke laag kort haar. Hun vachtkleur varieert van gebroken wit, grijs, tot bruin of bruin. Gewone zeehonden hebben een uniek patroon van vlekken in hun lichaam en bij sommige individuen is dit patroon duidelijker dan bij anderen. Hun neusgaten zijn V-vormig en kunnen stevig worden gesloten om te voorkomen dat water hun neus binnendringt tijdens het zwemmen. Gewone zeehonden hebben geen buitenoorstructuur, wat helpt bij het stroomlijnen in het water.

Gewone zeehonden beslaan het breedste bereik van alle zeehondensoorten. Ze bewonen de kustgebieden van de Noord-Atlantische Oceaan en de Noord-Stille Oceaan. Ze zijn te vinden in de arctische, subarctische en gematigde regio's. Hun habitatvoorkeur omvat kusteilanden, stranden en zandbanken.

Er leven tussen 300.000 en 500.000 gewone zeehonden in het wild. De zeehondenjacht bedreigde ooit de soort, maar is nu in de meeste landen illegaal. Sommige populaties gewone zeehonden worden bedreigd, hoewel de soort als geheel dat niet is. De populaties die aan het afnemen zijn, zijn bijvoorbeeld Groenland, de Oostzee en Japan. Doden door mensen vormt nog steeds een bedreiging in deze gebieden, net als ziekte. Sommige gewone zeehonden worden opzettelijk gedood om visbestanden te beschermen of door commerciële jagers. Andere gewone zeehonden worden als bijvangst gedood door visserijactiviteiten. Gewone zeehonden worden door verschillende landen beschermd door wetgeving zoals de Marine Mammal Protection Act van 1972 (in de Verenigde Staten) en de Conservation of Seals Act van 1970 (in het Verenigd Koninkrijk).

Gewone zeehonden voeden zich met een verscheidenheid aan vissen als prooi, waaronder kabeljauw, witvis, ansjovis en zeebaars. Ze eten soms ook schaaldieren (garnalen, krab) en weekdieren. Ze voeden zich op zee en foerageren soms over lange afstanden of duiken naar grote diepten om voedsel te vinden. Na het foerageren keren ze terug naar rustplaatsen aan de kust of op eilanden waar ze rusten en herstellen.

Er zijn ongeveer 25.000 Pacifische zeehonden (Phoca vitulina richarii) die langs de kust van Californië leven. Leden van deze populatie blijven dicht bij de kust waar ze zich voeden in de getijdenzone. Aan de oostkust, West-Atlantische zeehonden (Phoca vitulina concolor) aanwezig zijn aan de kust en de eilanden van New England. Ze brengen de winter verder naar het noorden langs de kust van Canada en trekken naar het zuiden naar het gebied van New England om te broeden. Fokken vindt plaats in mei tot juni.

Grootte en gewicht

Ongeveer 6,5 voet lang en tot 370 pond. Mannetjes zijn over het algemeen groter dan vrouwtjes.

Classificatie

Gewone zeehonden worden ingedeeld in de volgende taxonomische hiërarchie:

Dieren> Chordates> Gewervelde dieren> Zoogdieren> Pinnipeds> Phocidae> Phoca> Phoca vitulina

Gewone zeehonden zijn onderverdeeld in de volgende ondersoorten:

• Oost-Atlantische zeehond (Phoca vitulina vitulina) - Oost-Atlantische zeehonden zijn te vinden langs de kustlijnen van Europa.
• Insulaire afdichting (Phoca vitulina stejnegeri) - Insulaire zeehonden worden gevonden in Oost-Azië.
• Pacifische zeehond (Phoca vitulina richarii) - Pacifische zeehonden worden gevonden langs de kustlijnen van West-Noord-Amerika.
• Ungava zeehond (Phoca vitulina mellonae) - Ungava-zeehonden zijn zeehonden die in Oost-Canada wonen.
• West-Atlantische zeehond (Phoca vitulina concolor) - West-Atlantische zeehonden worden gevonden langs de oostkust van Noord-Amerika.