Gesloten tijdgebonden curve

Een gesloten tijdachtige curve (soms afgekort CTC) is een theoretische oplossing voor de algemene veldvergelijkingen van de algemene relativiteitstheorie. In een gesloten tijdlijnige curve volgt de wereldlijn van een object door ruimtetijd een merkwaardig pad waar het uiteindelijk terugkeert naar exact dezelfde coördinaten in ruimte en tijd die het eerder was. Met andere woorden, een gesloten tijdige curve is het wiskundige resultaat van natuurkundige vergelijkingen die tijdreizen mogelijk maken.

Normaal gesproken komt een gesloten tijdachtige curve uit de vergelijkingen door iets dat frame dragging wordt genoemd, waarbij een massief object of intens zwaartekrachtveld beweegt en letterlijk ruimtetijd mee "sleept". Veel resultaten die een gesloten tijdige curve mogelijk maken, hebben betrekking op een zwart gat, wat zorgt voor een singulariteit in de normaal gladde stof van ruimtetijd en resulteert vaak in een wormgat.

Een belangrijk ding over een gesloten tijdige curve is dat algemeen wordt aangenomen dat de wereldlijn van het object dat deze curve volgt niet verandert als gevolg van het volgen van de curve. Dat wil zeggen, de wereldlijn is gesloten (hij loopt terug op zichzelf en wordt de oorspronkelijke tijdlijn), maar dat is "altijd" het geval geweest.

Als een gesloten tijdgebonden curve wordt gebruikt om een ​​tijdreiziger naar het verleden te laten reizen, is de meest gangbare interpretatie van de situatie dat de tijdreiziger altijd deel van het verleden zou zijn geweest en dat er daarom geen wijzigingen in het verleden zouden zijn als gevolg van het plotseling verschijnen van de tijdreiziger.

Geschiedenis van gesloten tijdgebonden krommen

De eerste gesloten tijdige curve werd voorspeld in 1937 door Willem Jacob van Stockum en werd verder uitgewerkt door de wiskundige Kurt Godel in 1949.

Kritiek op gesloten tijdgebonden krommen

Hoewel het resultaat technisch is toegestaan ​​in sommige zeer zeer gespecialiseerde situaties, geloven veel natuurkundigen dat tijdreizen in de praktijk niet haalbaar is. Een persoon die dit standpunt ondersteunde was Stephen Hawking, die een chronologisch vermoeden voorstelde dat de wetten van het universum uiteindelijk zodanig zouden zijn dat ze elke mogelijkheid van tijdreizen voorkomen.

Aangezien een gesloten tijdlijnige curve echter niet leidt tot veranderingen in hoe het verleden zich ontvouwde, zijn de verschillende paradoxen die we normaal gesproken zouden willen zeggen onmogelijk, niet van toepassing in deze situatie. De meest formele weergave van dit concept staat bekend als het Novikov-principe voor zelfconsistentie, een idee gepresenteerd door Igor Dmitriyevich Novikov in de jaren 1980 dat suggereerde dat als CTC's mogelijk zijn, alleen zelfconsistente reizen in de tijd toegestaan ​​zouden zijn.

Gesloten tijdgebonden curven in populaire cultuur

Omdat gesloten tijdgebonden krommen de enige vorm van achteruit reizen in de tijd vertegenwoordigen die is toegestaan ​​volgens de regels van algemene relativiteitstheorie, proberen pogingen om wetenschappelijk nauwkeurig te zijn in tijdreizen over het algemeen deze benadering te gebruiken. De dramatische spanning in wetenschappelijke verhalen vereist echter vaak een soort mogelijkheid, althans dat de geschiedenis kan worden gewijzigd. Het aantal verhalen over tijdreizen dat echt vasthoudt aan het idee van gesloten tijdige bochten is vrij beperkt.

Een klassiek voorbeeld komt uit het sciencefiction korte verhaal "All You Zombies" van Robert A. Heinlein. Dit verhaal, dat de basis was van de film uit 2014 voorbestemming, betreft een tijdreiziger die herhaaldelijk achteruit in de tijd gaat en met verschillende eerdere incarnaties communiceert, maar elke keer dat de reiziger die van "later" in de tijdlijn komt, degene die terug is "gelooped", de ontmoeting al heeft ervaren (zij het alleen voor de eerste keer).

Een ander goed voorbeeld van gesloten tijdgebonden bochten is de tijdreizen-plotlijn die door de laatste seizoenen van de televisieserie liep Verloren. Een groep personages reisde terug in de tijd, in de hoop gebeurtenissen te veranderen, maar het bleek dat hun acties in het verleden geen verandering teweegbrengen in hoe gebeurtenissen zich ontvouwden, maar het bleek dat ze altijd deel uitmaakten van hoe die gebeurtenissen zich ontvouwden in de eerste plaats.

Ook gekend als: CTC