Cloture-definitie

Cloture is een procedure die af en toe in de Amerikaanse senaat wordt gebruikt om een ​​filibuster te breken. Cloture, of Regel 22, is in feite de enige formele procedure in de parlementaire regels van de Senaat die een einde kan maken aan de blokkeringstactiek. Hiermee kan de senaat de behandeling van een hangende kwestie beperken tot 30 extra uur debat.

Cloture geschiedenis

De senaat keurde de cloture-regel voor het eerst goed in 1917 nadat president Woodrow Wilson had opgeroepen tot de invoering van een procedure om het debat over een bepaalde kwestie te beëindigen. De eerste cloture-regel stond een dergelijke beweging toe met de steun van een tweederde meerderheid in de bovenste kamer van het Congres.

Cloture werd voor het eerst gebruikt twee jaar later, in 1919, toen de Senaat debatteerde over het Verdrag van Versailles, het vredesakkoord tussen Duitsland en de geallieerde mogendheden dat officieel een einde maakte aan de Eerste Wereldoorlog. Wetgevers hebben met succes een beroep gedaan op cloture om een ​​lange filibuster over de kwestie te beëindigen.

Misschien kwam het meest bekende gebruik van cloture toen de Senaat de regel beriep na een 57-daagse filibuster tegen de Civil Rights Act van 1964. Zuidelijke wetgevers blokkeerden het debat over de maatregel, die een verbod op lynchen inhield, totdat de Senaat voldoende stemmen verzamelde voor cloture.

Redenen voor Cloture Rule

De cloture-regel werd aangenomen in een tijd waarin de beraadslagingen in de Senaat tot stilstand waren gekomen, en president Wilson tijdens een oorlogstijd had gefrustreerd.

Aan het einde van de sessie in 1917 filibreerde wetgevers 23 dagen lang tegen het voorstel van Wilson om koopvaardijschepen te bewapenen, volgens het kantoor van de Senaatshistoricus. De vertragingstactiek belemmerde ook de inspanningen om andere belangrijke wetgeving aan te nemen.

President roept op tot Cloture

Wilson schold tegen de Senaat en noemde het 'het enige wetgevende orgaan ter wereld dat niet kan optreden als de meerderheid klaar is om in actie te komen. Een kleine groep eigenzinnige mannen, die geen eigen mening vertegenwoordigen, hebben de grote regering van de Verenigde Staten gemaakt hulpeloos en verachtelijk. "

Het resultaat was dat de senaat op 8 maart 1917 de oorspronkelijke cloture-regel schreef en goedkeurde. Naast het beëindigen van filibusters, gaf de nieuwe regel elke senator een extra uur om te spreken na een beroep te doen op cloture en voordat hij over de definitieve passage van een wetsvoorstel stemde..

Ondanks Wilson's invloed bij het instellen van de regel, werd cloture slechts vijf keer ingeroepen in de loop van de volgende vier en een half decennia.

Cloture Impact

Het aanroepen van de cloture garandeert dat er uiteindelijk een senaat zal stemmen over het wetsvoorstel of amendement waarover wordt gedebatteerd. Het huis heeft geen vergelijkbare maatregel.

Wanneer cloture wordt ingeroepen, zijn senatoren ook verplicht om een ​​debat aan te gaan dat "relevant" is voor de wetgeving die wordt besproken. De regel bevat een clausule dat elke toespraak die volgt op de aanroep van cloture moet zijn "over de maatregel, motie of andere zaken die aanhangig zijn bij de Senaat."

De cloture-regel voorkomt daarmee dat wetgevers nog maar een uur blijven hangen door bijvoorbeeld de onafhankelijkheidsverklaring te reciteren of namen uit een telefoonboek te lezen.

Cloture-meerderheid

De meerderheid die nodig was om cloture in de senaat op te roepen, bleef tweederde of 67 stemmen van de 100 leden bestaande uit de goedkeuring van de regel in 1917 tot 1975, toen het aantal benodigde stemmen werd teruggebracht tot slechts 60.

Om het cloture-proces te zijn, moeten ten minste 16 leden van de Senaat een cloture-motie of een petitie ondertekenen waarin staat: "Wij, de ondergetekende senatoren, in overeenstemming met de bepalingen van artikel XXII van het Permanent Reglement van de Senaat, gaan hierbij tot slot van het debat over (de kwestie in kwestie). "