Chuckwalla-feiten

De Chuckwalla is een grote, woestijnwonende hagedis in de leguaanfamilie, Iguanidae. Alle Chuckwalla-soorten bevinden zich in het geslacht Sauromalus, wat ongeveer uit het Grieks vertaalt als "platte hagedis". De gemeenschappelijke naam "chuckwalla" komt van het woord Shoshone tcaxxwal of Cahuilla-woord čaxwal, die Spaanse ontdekkingsreizigers hebben getranscribeerd als chacahuala.

Snelle feiten: Chuckwalla

• Wetenschappelijke naam: Sauromalus sp.
• Gemeenschappelijke naam: Chuckwalla
• Basic Animal Group: Reptiel
• Grootte: Tot 30 inch
• Gewicht: Tot 3 pond
• Levensduur: 25 jaar
• Eetpatroon: herbivoor
• Habitat: Noord-Amerikaanse woestijnen
• Bevolking: duizenden
• Beschermingsstatus: Minste zorg voor bedreigde

Soorten

Zes Chuckwalla-soorten worden herkend:

• Gemeenschappelijke Chuckwalla (Sauromalus ater): Gevonden in zowel de Verenigde Staten als Mexico
• Peninsulaire chuckwalla (S. australis): Woont in Baja California
• Angel Island Chuckwalla (S. hispidus): Ook bekend als de stekelige Chuckwalla, gevonden op Isla Ángel de la Guarda en verschillende kleinere eilanden in de Golf van Californië
• Santa Catalina Chuckwalla (S. klauberi): Ook bekend als de gevlekte Chuckwalla, te vinden op het schiereiland Baja California en verschillende eilanden in de Golf van Californië
• San Esteban Chuckwalla (S. varius): Ook bekend als de bonte of pinto chuckwalla, alleen te vinden op San Esteban Island in de Golf van Californië
• Monserrat Chuckwalla (S. slevini): Ook bekend als Chuckwalla van Slevin, gevonden op drie eilanden in de Zee van Cortés

Angel Island Chuckwalla. reptiles4all / Getty Images

Beschrijving

Chuckwallas zijn brede, afgeplatte leguanen met dikke staarten die taps toelopen naar stompe uiteinden. Ze zijn seksueel dimorf. Mannetjes zijn groter dan vrouwtjes en hebben zwarte koppen en ledematen met grijze, gele, oranje of roze lichamen. Vrouwtjes en juvenielen zijn gekleurd in alternatieve grijze en gele banden of rode of gele vlekken. Mannetjes hebben ook femorale poriën in hun benen die vloeistof afscheiden die wordt gebruikt om territorium te markeren.

Gemeenschappelijke Chuckwallas bereiken een lengte tot 20 inch en een gewicht tot 2 pond. Eilandsoorten worden groter en kunnen lengtes tot 30 inch en gewichten tot 3 pond bereiken.

Habitat en distributie

Chuckwallas leven in rotsachtige Noord-Amerikaanse woestijnen. Ze worden wijd verspreid in de woestijnen van Mojave en Sonoran. De gemeenschappelijke chuckwalla komt voor in het zuiden van Californië, Nevada, Utah en Arizona, tot Baja Californië en het noordwesten van Mexico. De schiereiland Chuckwalla leeft in het zuidelijke deel van Baja California, terwijl de andere soorten alleen op eilanden voor het schiereiland Baja leven. Chuckwallas leven van zeeniveau tot 4.500 voet hoogte.

Geschatte kaart van gemeenschappelijk Chuckwalla-bereik. Andere soorten bewonen eilanden voor Baja California. Totodu74 / Creative Commons Naamsvermelding-Gelijk delen 2.5

Eetpatroon

Chuckwallas zijn voornamelijk herbivoren. Ze voeden zich met bloemen, fruit en bladeren. De hagedissen eten voornamelijk creosootstruiken en cholla-cactussen, maar ze voeden zich ook met andere gele bloemen. Soms vullen ze hun dieet aan met insecten.

Gedrag

De hagedissen zijn goed aangepast aan het leven in de woestijn. Ze koesteren zich in de vroege ochtend in de zon en gedurende de dag bij koeler weer, en blijven actief bij temperaturen tot 102 ° F. De hagedissen zoeken meestal een verhoogde positie om te zonnebaden. Wanneer een bedreiging wordt gedetecteerd, wiggen ze zich in spleten en blazen hun longen op met lucht, waardoor ze moeilijk te verwijderen zijn voor roofdieren. Wanneer de temperaturen te heet worden, trekken chuckwallas zich terug in een spleet en gaan een periode van inactiviteit binnen die aestivatie wordt genoemd. Ze komen in de winter in brand (vergelijkbaar met winterslaap, maar met perioden van waakzaamheid) en verschijnen in februari.

Reproductie en nakomelingen

Paring vindt plaats tussen april en juli. Mannetjes worden territoriaal tijdens het broedseizoen. Ze vestigen een dominantiehiërarchie en trekken vrouwen aan met behulp van kleurflitsen van hun huid en mond en het uitvoeren van fysieke vertoningen, zoals head-dobbelen, push-ups en mond-gapende. Vrouwtjes leggen tussen de vijf en 16 eieren in een nest in de zomer, tussen juni en augustus. De eieren komen rond eind september uit, met ontwikkeling afhankelijk van de temperatuur. Vrouwtjes bewaken het nest niet en brengen de jongen niet groot. Over het algemeen worden leguanen na twee tot vijf jaar seksueel volwassen. Chuckwallas leven 25 jaar of langer.

Beschermingsstatus

De staat van instandhouding van Chuckwalla varieert per soort. De International Union for Conservation of Nature (IUCN) classificeert de status van de gewone Chuckwalla als "minste zorg". De Catalina chuckwalla en de bonte chuckwalla zijn 'kwetsbaar', terwijl de Chuckwalla van Slevin 'bijna bedreigd' is en de stekelige chuckwalla 'bedreigd' is. De schiereiland Chuckwalla is niet geëvalueerd voor een staat van instandhouding. De gewone Chuckwalla-populatie is stabiel, maar populaties van de andere soorten zijn onbekend of nemen af.

Gevaren

Populaties worden bedreigd door overmatige inzameling voor de dierenhandel, die niet alleen de hagedissen verwijdert, maar ook meestal resulteert in vernietiging van microhabitats, omdat rotsen of vegetatie worden verplaatst om de dieren bloot te leggen. Chuckwallas lijden ook onder habitatvernietiging en -degradatie door rivierdammen en begrazing door ranchdieren.