Christmas Island Red Crab Feiten

The Christmas Island rode krab (Gecarcoidea natalis) is een landkrab beroemd om zijn epische jaarlijkse massale migratie naar de zee om te paaien. Eens talrijk op Christmas Island, zijn de krabbenaantallen verwoest door de toevallige introductie van de gele gekke mier.

Snelle feiten: Christmas Island Red Crab

• Wetenschappelijke naam: Gecarcoidea natalis
• Gemeenschappelijke naam: Christmas Island rode krab
• Basic Animal Group: ongewerveld
• Grootte: 5 inch
• Levensduur: 20-30 jaar
• Eetpatroon: Omnivoor
• Habitat: Christmas Island en Cocos (Keeling) eilanden
• Bevolking: 40 miljoen
• Beschermingsstatus: Niet geëvalueerd

Beschrijving

Christmas Island rode krabben zijn grote krabben met lichamen van 4,6 inch breed. Mannetjes zijn meestal groter dan vrouwtjes, met grotere klauwen en een smallere buik. Ze hebben klauwen van gelijke grootte, tenzij er een is beschadigd en is geregenereerd. De krabben zijn meestal felrood, maar soms komen er oranje of paarse krabben voor.

Rode krabben op hun jaarlijkse migratie. Mlenny / Getty Images

Habitat en distributie

Rode krabben zijn endemisch op Christmas Island (Australië), in de Indische Oceaan. Relatief recent emigreerde de soort naar de nabijgelegen Cocos-eilanden, maar het aantal krabben op de Cocos-eilanden is veel lager dan op Christmas Island.

Christmas Island rode krab distributie kaart. TUBS / Creative Commons Naamsvermelding-Gelijk delen 3.0-licentie

Eetpatroon

De krabben zijn omnivoor aaseters. Ze voeden zich met fruit, zaailingen, gevallen bladeren, bloemen, menselijk afval, de gigantische Afrikaanse landslak en dode dieren. Ze kannibaliseren ook andere rode krabben van Christmas Island.

Gedrag

Het grootste deel van het jaar leven de rode krabben van Christmas Island in het bos. Ze verbergen zich meestal onder takken of bladeren op de bosbodem of in rotsachtige ontsluitingen. Deze gebieden helpen hen te beschermen tegen roofdieren en houden ze vochtig.

Reproductie en nakomelingen

Christmas Island rode krabben worden seksueel volwassen rond de leeftijd van 4 en 5 jaar. Aan het begin van het regenseizoen (oktober tot november), verhogen de krabben de activiteit en reizen ze naar de kust om te paaien. De timing is gekoppeld aan de maanfase. Mannetjes bereiken eerst de kust en graven holen. Wanneer de vrouwtjes aankomen, paren de krabben in deze holen.

Na het paren keren de mannetjes terug naar het bos, terwijl de vrouwtjes nog twee weken blijven. Ze laten hun eieren los in het water bij vloed tijdens het laatste kwartier van de maan en gaan dan terug naar het bos. De eieren komen direct uit bij contact met het water en worden door het getij naar zee geveegd. De larven blijven 3 tot 4 weken op zee en vervellen verschillende keren totdat ze het megalopa-stadium bereiken. De megalopae clustert een dag of twee bij de kust voordat ze in kleine 0,2-inch krabben verandert en landinwaarts reist. Krabben vervellen verschillende keren als juvenielen, maar meestal eenmaal per jaar als volwassenen. Gebaseerd op de levensverwachting van verwante krabben, leeft de rode krab van Christmas Island waarschijnlijk 20 tot 30 jaar.

Rode krabmegalopa alvorens uit het water bij Kerstmiseiland te voorschijn te komen. Kirsty Faulkner / Getty Images

Beschermingsstatus

Vanaf 2018 had de Internationale Unie voor Natuurbehoud (IUCN) de rode krab van Christmas Island niet beoordeeld op een staat van instandhouding. Het aantal krabben is gekelderd door een invasie door de gele gekke mier. De gele gekke mier verdringt en doodt krabben. In de jaren negentig werd de populatie rode krabben geschat op 43,7 miljoen. Schattingen van verliezen als gevolg van mieren variëren van 10 miljoen tot 40 miljoen. Onderzoekers hopen dat de introductie van een Maleisische wesp de krabben een kans geeft om te herstellen. De wespen eten de mieren, zodat krabben in het testgebied parende holen kunnen graven in gebieden die eenmaal zijn besmet met mieren.

Gevaren

Mieren zijn niet de enige bedreiging waarmee rode krabben op Christmas Island worden geconfronteerd. Ze worden gejaagd door kokoskrabben. Hele generaties larven kunnen worden gegeten door vissen, walvishaaien en mantaroggen, maar de paar keer dat larven overleven, zijn er genoeg geweest om de krabpopulatie in stand te houden.

Christmas Island Rode Krabben en Mensen

Rode krabben kruisen wegen tijdens hun jaarlijkse fokmigratie. De exoskeletten van de krab kunnen banden lek raken, en de krabben sterven door verpletterd te worden. Parkwachters hebben krabschuttingen opgezet om de schaaldieren naar beschermde onderdoorgangen en bruggen te leiden. De rode krabben van Christmas Island zijn wettelijk beschermd en mensen zijn zich meer bewust van hun benarde situatie, dus chauffeurs hebben de neiging om de dieren tijdens hun migratie te respecteren.

bronnen

• Adamczewska, A. M. en S. Morris. "Ecologie en gedrag van Gecarcoidea natalis, de rode krab van Christmas Island, tijdens de jaarlijkse fokmigratie. " Het biologische bulletin. 200 (3): 305-320, juni 2001. doi: 10.2307 / 1543512
• Dittrich, Stephanie. "Hoe een wesp de rode krab van het kersteiland kan redden." Eilandbehoud. 24 januari 2019.
• Hicks, John W. "Red Crabs: On the March on Christmas Island." National Geographic. Vol. 172 nee. 6. pp. 822-83, december 1987.
• O'Dowd, Dennis J .; Green, Peter T. & P. ​​S. Lake (2003). "Invasionele 'meltdown' op een oceaaneiland." Ecologie Letters. 6 (9): 812-817, 2003. doi: 10.1046 / j.1461-0248.2003.00512.x
• Weken, A.R .; Smith, M.J .; van Rooyen, A .; Maple, D .; Miller, A.D. "Een enkele panmictische populatie endemische rode krabben, Gecarcoidea natalis, op Christmas Island met een hoge genetische diversiteit. " Conservation Genetics. 15 (4): 909-19, 2014. doi: 10.1007 / s10592-014-0588-x