Bottlenose-feiten over dolfijnen

Tuimelaars staan ​​bekend om de langwerpige vorm van hun boven- en onderkaken of rostrum. Ze zijn het meest voorkomende type dolfijn, overal gevonden behalve in het Noordpoolgebied en Antarctica. De zogenaamde "neus" van de bottlenose is eigenlijk het blaasgat op de bovenkant van zijn kop.

Er zijn minstens drie soorten tuimelaars: de gewone tuimelaar (Tursiops truncatus), de Burrunan-dolfijn (Tursiops australis), en de Indo-Pacific tuimelaar (Tursiops aduncus). Deze speelse zoogdieren hebben de grootste hersenmassa per lichaamsgrootte van alle dieren behalve mensen. Ze vertonen een hoge intelligentie en emotionele intelligentie.

Snelle feiten: tuimelaar

  • Wetenschappelijke naam: Tursiops sp.
  • Onderscheidende kenmerken: Grote grijze dolfijn gekenmerkt door zijn langwerpige boven- en onderkaken
  • Gemiddelde grootte: 10 tot 14 ft, 1100 lbs
  • Eetpatroon: Vleesetende
  • Gemiddelde levensduur: 40 tot 50 jaar
  • Habitat: Wereldwijd in warme en gematigde oceanen
  • Beschermingsstatus: Minste zorg (Tursiops truncatus)
  • Koninkrijk: Animalia
  • stam: Chordata
  • Klasse: Mammalia
  • Bestellen: Artiodactyla
  • Familie: Delphinidae
  • Leuk weetje: Na de mens heeft de tuimelaar het hoogste niveau van encefalisatie, wat leidt tot hoge intelligentie.

Beschrijving

Gemiddeld bereiken tuimelaars een lengte van 10 tot 14 ft en wegen ze ongeveer 1100 pond. De huid van de dolfijn is donkergrijs op zijn rug en lichtgrijs op zijn flanken. Visueel is de soort te onderscheiden van andere dolfijnen door zijn langwerpige rostrum.

De dolfijnen (staart) en rugvin van een dolfijn bestaat uit bindweefsel, zonder spier of bot. De borstvinnen bevatten botten en spieren en zijn analoog aan menselijke armen. Tuimelaars die in koudere, diepere wateren leven, hebben meestal meer vet en bloed dan die in ondiep water. Het gestroomlijnde lichaam van de dolfijn helpt hem zeer snel te zwemmen - meer dan 30 km / uur.

Zintuigen en intelligentie

Dolfijnen hebben een scherp gezichtsvermogen, met hoefijzervormige dubbele spleetleerlingen en een tapetum lucidum om het zicht bij weinig licht te bevorderen. De bottlenose heeft een slecht reukvermogen, omdat het blaasgat alleen opengaat voor het inademen van lucht. Dolfijnen zoeken voedsel door klikkende geluiden uit te zenden en hun omgeving in kaart te brengen met behulp van echolocatie. Ze missen stembanden, maar communiceren via lichaamstaal en fluitjes.

Tuimelaars zijn buitengewoon intelligent. Hoewel er geen dolfijntaal is gevonden, kunnen ze kunstmatige taal begrijpen, waaronder gebarentaal en menselijke spraak. Ze tonen spiegelzelfherkenning, geheugen, begrip van getallen en gereedschapsgebruik. Ze vertonen een hoge emotionele intelligentie, inclusief altruïstisch gedrag. Dolfijnen vormen complexe sociale relaties.

Distributie

Tuimelaars leven in warme en gematigde oceanen. Ze zijn overal te vinden, behalve in de buurt van de Arctische en Antarctische cirkels. De dolfijnen die langs ondiepe kustwateren leven, zijn echter genetisch verschillend van die in diepere wateren.

Bottlenose dolfijnen bereik. maplab

Dieet en jagen

Dolfijnen zijn vleesetende. Het voedt zich voornamelijk met vis, maar jaagt ook op garnalen, inktvissen en weekdieren. Groepen tuimelaars hanteren verschillende jachtstrategieën. Soms jagen ze als een pod en vissen samen. Andere keren kan een dolfijn alleen jagen, meestal op zoek naar bodemsoorten. Dolfijnen kunnen vissers volgen voor voedsel of samenwerken met andere soorten om prooien te vangen. Een groep offshore uit Georgia en South Carolina gebruikt een strategie die "strandvoeding" wordt genoemd. Bij strandvoeding zwemt de peul rond een school vissen om prooi in de stroom te vangen. Vervolgens stormen dolfijnen op de vis af, duwen zichzelf en de school op een moddervlakte. De dolfijnen kruipen over land om hun prijs te verzamelen.

Predators

Tuimelaars worden ten prooi aan grote haaien, zoals de tijgerhaai, stierhaai en grote witte. In zeldzame gevallen eten orka's dolfijnen, hoewel de twee soorten samen in andere regio's zwemmen. Dolfijnen beschermen zichzelf door in een pod te zwemmen, aanvallers te ontwijken of roofdieren lastig te vallen om ze te doden of weg te jagen. Soms beschermen dolfijnen leden van andere soorten tegen roofdieren en andere gevaren.

Reproductie

Zowel mannelijke als vrouwelijke dolfijnen hebben genitale spleten die hun voortplantingsorganen verbergen om hun lichaam hydrodynamischer te maken. Mannetjes concurreren met elkaar om te paren met vrouwtjes tijdens het broedseizoen. Fokken vindt plaats op verschillende tijdstippen, afhankelijk van de geografische locatie.

Zwangerschap duurt ongeveer 12 maanden. Meestal wordt een enkel kalf geboren, hoewel de moeder soms een tweeling draagt. Het kalf blijft bij zijn moeder en verpleegkundigen tussen 18 maanden en 8 jaar. Mannetjes rijpen tussen de 5 en 13 jaar. Vrouwtjes worden volwassen tussen de 9 en 14 jaar en reproduceren zich om de 2 tot 6 jaar. In het wild varieert de levensverwachting van tuimelaars van 40 tot 50 jaar. Vrouwtjes leven meestal 5 tot 10 jaar langer dan mannen. Ongeveer 2% van de dolfijnen leeft tot 60 jaar oud. Tuimelaars hybridiseren met andere dolfijnensoorten, zowel in gevangenschap als in het wild.

Tuimelaars en mensen

Dolfijnen tonen nieuwsgierigheid naar mensen en staan ​​erom bekend mensen te redden. Ze kunnen worden opgeleid voor entertainment, om vissers te helpen en om zeemijnen te helpen vinden.