Atoomnummer Definitie

Het atoomnummer van een chemisch element is het aantal protonen in de kern van een atoom van het element. Het is het ladingsnummer van de kern, omdat neutronen geen netto elektrische lading dragen. Het atoomnummer bepaalt de identiteit van een element en veel van zijn chemische eigenschappen. Het moderne periodiek systeem is geordend op basis van toenemend atoomnummer.

Atoomnummer voorbeelden

Het atoomnummer van waterstof is 1; het atoomnummer van koolstof is 6, en het atoomnummer van zilver is 47: elk atoom met 47 protonen is een zilveratoom. Het variëren van het aantal neutronen in een element verandert zijn isotopen, terwijl het veranderen van het aantal elektronen het een ion maakt.

Ook gekend als: Het atoomnummer is ook bekend als het protonenummer. Het kan worden weergegeven door de hoofdletter Z. Het gebruik van hoofdletter Z komt van het Duitse woord Atomzahl, wat 'atoomnummer' betekent. Vóór het jaar 1915 werd het woord Zahl (nummer) gebruikt om de positie van een element op het periodiek systeem te beschrijven.

Verband tussen atoomnummer en chemische eigenschappen

De reden dat het atoomnummer de chemische eigenschappen van een element bepaalt, is dat het aantal protonen ook het aantal elektronen in een elektrisch neutraal atoom bepaalt. Dit bepaalt op zijn beurt de elektronenconfiguratie van het atoom en de aard van zijn buitenste of valentieschil. Het gedrag van de valentieschaal bepaalt hoe gemakkelijk een atoom chemische bindingen vormt en deelneemt aan chemische reacties.

Nieuwe elementen en atoomnummers

Ten tijde van dit schrijven zijn elementen met atoomnummers 1 tot en met 118 geïdentificeerd. Wetenschappers praten meestal over het ontdekken van nieuwe elementen met hogere atoomnummers. Sommige onderzoekers geloven dat er een 'eiland van stabiliteit' kan zijn, waar de configuratie van protonen en neutronen van superzware atomen minder gevoelig zal zijn voor het snelle radioactieve verval dat wordt gezien bij bekende zware elementen.