Silicagel kralen zijn te vinden in die kleine pakketjes die schoenen, kleding en wat snacks vergezellen. De pakketten bevatten ronde of korrelige stukjes siliciumoxide, die een gel wordt genoemd, maar in feite solide is. De verpakkingen bevatten meestal ernstige waarschuwingen "Eet niet" of "Blijf uit de buurt van kinderen", dus natuurlijk zou je aannemen dat ze giftig zijn, maar wat er echt gebeurt als je siliciumdioxide eet?
Meestal gebeurt er niets als u silicagel eet. In feite consumeer je het waarschijnlijk al. Silica wordt toegevoegd om de doorstroming in poedervormig voedsel te verbeteren. Het komt van nature voor in water, waar het weerstand kan bieden tegen het ontwikkelen van seniliteit. Silica is gewoon een andere naam voor siliciumdioxide, het hoofdbestanddeel van zand, glas en kwarts. Het "gel" -gedeelte van de naam betekent dat het siliciumdioxide gehydrateerd is of water bevat. Als je siliciumdioxide eet, wordt het niet verteerd, dus gaat het door het maagdarmkanaal en wordt het uitgescheiden in de ontlasting.
Als silica echter onschadelijk is om te eten, waarom geven de pakketten dan een waarschuwing? Het antwoord is dat sommige silica giftige additieven bevat. Kralen van silicagel kunnen bijvoorbeeld giftig en mogelijk kankerverwekkend kobalt (II) chloride bevatten, dat wordt toegevoegd als een vochtindicator. U kunt siliciumdioxide dat kobaltchloride bevat herkennen omdat het blauw (droog) of roze (gehydrateerd) wordt. Een andere veel voorkomende vochtindicator is methylviolet, dat oranje (droog) of groen (gehydrateerd) is. Methylviolet is een mutageen en mitotisch gif. Hoewel je kunt verwachten dat de meeste silica die je tegenkomt niet-toxisch is, is inname van een gekleurd product een reden tot vergifcontrole. Het is geen geweldig idee om kralen te eten, zelfs als ze geen giftige chemicaliën bevatten, omdat het product niet als voedsel is gereguleerd, wat betekent dat het mogelijk verontreinigingen bevat die je niet zou willen eten.
Laten we, om te begrijpen hoe silicagel werkt, nader kijken wat het precies is. Silica wordt gesynthetiseerd in een glasachtige (glasachtige) vorm die nanoporiën bevat. Wanneer het wordt gemaakt, is het gesuspendeerd in een vloeistof, dus het is echt een gel, net als gelatine of agar. Wanneer het droogt, wordt het een hard, korrelig materiaal genaamd silica xerogel. Van de stof worden korrels of korrels gemaakt, die in papier of een ander ademend materiaal kunnen worden verpakt om vocht te verwijderen.
De poriën in de xerogel hebben een diameter van ongeveer 2,4 nanometer. Ze hebben een hoge affiniteit voor watermoleculen. Vocht raakt gevangen in de korrels, wat helpt om bederf te beheersen en chemische reacties met water te beperken. Zodra de poriën zich vullen met water, zijn de kralen nutteloos, behalve voor decoratieve doeleinden. U kunt ze echter recyclen door ze te verwarmen. Dit verdrijft het water zodat de kralen weer vocht kunnen opnemen. Om dit te doen, hoef je alleen de gel in een warme oven te verwarmen (alles boven het kookpunt van water, dat 100 graden Celsius of 212 graden Fahrenheit is, dus een 250 graden Fahrenheit-oven is prima). Zodra het water is verwijderd, laat je de kralen afkoelen en bewaar je ze in een waterdichte container.