Angora Geit Feiten

De angorageit (Capra hircus aegagrus) is een huisgeit die opzettelijk is gefokt om een ​​zachte, luxueuze vacht te produceren die geschikt is voor menselijke textielproductie. Angora's werden voor het eerst ontwikkeld in Klein-Azië, tussen de Zwarte Zee en de Middellandse Zee, misschien wel 2500 jaar geleden - verwijzingen naar het gebruik van geitenhaar als textiel verschijnen in de Hebreeuwse Bijbel. 

Snelle feiten: Angora geiten

• Wetenschappelijke naam: Capra hircus aegagrus (de naam voor alle gedomesticeerde geiten)
• Veelvoorkomende namen: Angorageit, mohairgeit
• Basic Animal Group: Zoogdier
• Grootte: Schofthoogte: 36-48 inch  
• Gewicht: 70-225 pond
• Levensduur: 10 jaar
• Eetpatroon: herbivoor
• Habitat: Semi-aride weiden in Klein-Azië, VS (Texas), Zuid-Afrika
• Bevolking: ca 350.000
• Beschermingsstatus: Niet geëvalueerd 

Beschrijving

De wetenschappelijke naam voor Angora-geiten is Capra hircus aegagrus, maar die naam wordt ook gebruikt om te verwijzen naar de meeste andere binnenlandse geiten. Alle behoren tot de orde Artiodactyle, familie Bovidae, subfamilie Caprinae en geslacht Capra. 

Angorageiten zijn klein in verhouding tot melkgeiten of schapen. Volwassen vrouwtjes staan ​​36 centimeter lang en wegen tussen de 70-110 pond; mannen staan ​​48 centimeter lang en wegen 180-225 pond. Hun belangrijkste kenmerk is lange (8-10 inch bij het knippen) haarlokjes die fijn, zijdeachtig, glanzend en oogverblindend wit van kleur zijn en weinig olie in het vlies bevatten. Dat haar, bekend als mohair, is een felbegeerde en dure grondstof wanneer het wordt omgezet in textiel en wordt verkocht in truien en andere kleding. Rauw mohair wordt gesorteerd op basis van vezeldikte, en de beste prijzen zijn haartjes die tussen de 24 en 25 micron dik zijn.

Zowel mannen als vrouwen zijn gehoornd, tenzij de boer ze verwijdert. Bokken hebben hoorns die twee of meer voet lang kunnen worden en een uitgesproken spiraal hebben, terwijl vrouwelijke hoorns relatief kort zijn, 9-10 inch lang en recht of licht spiraalvormig. 

Mannelijke angora geit in profiel. Dmaroscar / Getty Images Plus

Habitat en distributie

Angora-geiten gedijen in overwegend semi-droge gebieden met droge, hete zomers en koude winters. Ze ontstonden in Klein-Azië en werden voor het eerst met succes geëxporteerd naar andere landen vanaf het midden van de 19e eeuw. Populaties werden opgericht in Zuid-Afrika in 1838 en de VS op of nabij het Edwards-plateau van Texas in 1849. Andere substantiële populaties worden tegenwoordig beheerd in Argentinië, Lesotho, Rusland en Australië.

Deze geiten zijn bijna allemaal in beheerde (in plaats van wilde) populaties, en ze zijn vaak kunstmatig geïnsemineerd, afgestompt en anderszins gecontroleerd. Volwassen angora's worden om de twee jaar geschoren en produceren gewichten tot ongeveer 10 pond per jaar lange, zijdeachtige vezels tussen de 8-10 inch lang. De geiten zijn vrij gevoelig voor koud en nat weer nadat ze zijn geschoren, gedurende perioden tot 4-6 weken.

Sluit omhoog van mohair op een angora geit. CookedPhotos / Getty Images Plus

Dieet en gedrag 

Geiten zijn browsers en grazers, en ze geven de voorkeur aan borstel, boombladeren en ruwe planten en bereiken de onderste delen van bomen door op hun achterpoten te staan. Ze worden vaak geweid met schapen en runderen, omdat elke soort verschillende planten prefereert. Angora's kunnen weiden en herbebossingsgebieden verbeteren door het beheersen van lommerrijke uitlopers en het vernietigen van een reeks hinderlijke planten zoals multiflora rozen, zandboren en Canadese distel.

Geiten gaan graag onder of door obstakels, dus landbouwspecialisten suggereren dat vijfdraads elektrische hekken, geweven draad of kleine gaasschermen nodig zijn om ze vast te houden. Hoewel de meeste geiten niet agressief zijn tegen mensen, kunnen ze serieus doen of dodelijke schade aan andere geiten met hun hoorns, vooral tijdens de bronsttijd.

Reproductie en nakomelingen

Angorageiten hebben twee geslachten en het mannetje is aanzienlijk groter dan het vrouwtje. Biljart begint in de herfst bronstig te worden, een gedrag dat oestrus bij de vrouwtjes initieert. Over natuurlijke kuddes en groepsgedrag is weinig bekend, omdat onderzoeken zich voornamelijk hebben beperkt tot beheerde populaties. Het fokken duurt van eind september tot december (op het noordelijk halfrond); dracht duurt meestal tussen 148-150 dagen. Kinderen worden geboren tussen eind februari tot april of begin mei. 

Angora's hebben meestal één, twee of in zeldzame gevallen drie kinderen, eenmaal per jaar, afhankelijk van de grootte van de kudde en de managementstrategie. Kinderen zijn extreem delicaat bij de geboorte en hebben de eerste dagen bescherming nodig als het koud of vochtig weer is. Kinderen voeden zich met moedermelk totdat ze na ongeveer 16 weken zijn gespeend. Kinderen worden seksueel volwassen na 6-8 maanden, maar slechts ongeveer de helft heeft zelf kinderen in het eerste jaar. Angora geiten hebben een levensduur van ongeveer 10 jaar.

Een Angorageit (Capra hircus aegagrus) die een kind verzorgt. Pelooyen / Getty Images Plus

Beschermingsstatus 

Angora-geiten zijn niet geëvalueerd wat betreft de staat van instandhouding en er zijn minstens 350.000 in verschillende beheerde populaties. Weinigen zijn wild; de meerderheid leeft in commerciële kuddes die worden gekweekt om mohair te produceren.

bronnen

• "Rassen van vee-Angora geiten." Staatsuniversiteit van Oklahoma, 1999
• Jensen, Harriet L., George B. Holcomb en Howard W. Kerr, Jr. "Angora Goats: A Small-Scale Agriculture Alternative." Small Farm Program, University of California Davis, 1993.
• Jordan, R. M. "Angorageiten in het Midwesten." North Central Regional Extension Publication 375, 1990. 
• McGregor, B. A. "Onderzoek naar het Angora Geit Agro-Pastorale Productiesysteem in Zuid-Australië." Onderzoek naar kleine herkauwers 163 (2018): 10-14. 
• McGregor, B. A. en A. M. Howse. "De effecten van medio zwangerschap en postnatale voeding, geboortepariteit en seks op Angora Geit Live Gewichtstoename, Ontwikkeling van de huidfollikel, Fysieke eigenschappen van Mohair en Fleecewaarde." Onderzoek naar kleine herkauwers 169 (2018): 8-18. 
• Shelton, Maurice. "Productie van angorageiten en mohair." San Angelo, TX: Anchor Publishing, 1993. 
• Visser, Carina, et al. "Genetische diversiteit en populatiestructuur in Zuid-Afrikaanse, Franse en Argentijnse Angorageiten uit Genome-Wide Snp-gegevens." PLOS EEN 11.5 (2016): e0154353.