De angonoka-schildpad (Astrochelys yniphora), ook bekend als de ploegschaar of Madagascar-schildpad, is een kritisch bedreigde soort die endemisch is voor Madagascar. Deze schildpadden hebben unieke shell-kleuringen, een kenmerk dat ze tot een gewilde grondstof in de exotische dierenhandel maakt. In maart 2013 werden smokkelaars betrapt op het vervoeren van 54 levende angonoka-schildpadden - bijna 13 procent van de totale resterende bevolking - via een luchthaven in Thailand.
Het schild van de angonoka-schildpad (bovenste schaal) is sterk gebogen en gevlekt bruin van kleur. De schaal heeft met prominente, geribbelde groeiringen op elke scute (schaalsegment). De gular (voorste) scute van de plastron (onderste schaal) is smal en strekt zich naar voren uit tussen de voorpoten en buigt omhoog naar de nek.
De schildpad woont in droge bossen en bamboe-scrub habitats in het Baly Bay-gebied in het noordwesten van Madagascar, nabij de stad Soalala (inclusief Baie de Baly National Park) waar de hoogte gemiddeld 160 voet boven zeeniveau ligt.
De angonoka-schildpad weidt op grassen in open rotsachtige gebieden van bamboescrub. Het zal ook bladeren op struiken, forbs, kruiden en gedroogde bamboebladeren. Naast plantmateriaal is de schildpad ook waargenomen bij het eten van de gedroogde ontlasting van bush-varkens.
Het reproductieve seizoen vindt plaats van ongeveer 15 januari tot 30 mei, waarbij zowel het paren als het uitkomen van eieren optreden bij het begin van de regenseizoenen. De verkering begint wanneer het mannetje snuift en vervolgens vijf tot dertig keer rond het vrouwtje cirkelt. Het mannetje duwt dan en bijt zelfs op het hoofd en de ledematen van het vrouwtje. Het mannetje gooit het vrouwtje letterlijk ten val om te paren. Zowel de mannetjes als het vrouwtje kunnen tijdens hun leven meerdere partners hebben.
Een vrouwelijke schildpad produceert één tot zes eieren per koppeling en maximaal vier koppelingen per jaar. De eieren incuberen van 197 tot 281 dagen. Pasgeboren schildpadden zijn over het algemeen tussen ongeveer 1,7 en 1,8 inch en zijn volledig onafhankelijk zodra ze zijn geboren. Angonoka-schildpadden worden volwassen en worden seksueel actief op ongeveer 20-jarige leeftijd.
De grootste bedreiging voor de angonoka-schildpad is van smokkelaars die ze verzamelen voor de illegale handel in huisdieren. Ten tweede, de geïntroduceerde bushpig prooien op schildpadden evenals zijn eieren en jongen. Bovendien hebben branden die worden gebruikt om land vrij te maken voor begrazing van vee de habitat van de schildpadden vernietigd. Het verzamelen van voedsel in de loop van de tijd heeft ook een impact gehad op de populatie van angonoka-schildpadden maar in mindere mate dan de bovengenoemde activiteiten.
De IUCN classificeert de staat van instandhouding van de noordelijke luipaardkikker als "Kritisch Bedreigd. Er zijn letterlijk slechts ongeveer 400 angonoka-schildpadden over in Madagaskar, de enige plaats waar ze op aarde worden gevonden. Hun unieke shell-kleuringen maken ze tot een gewilde grondstof in het exotische huisdier handel. "Het is 's werelds meest bedreigde schildpad," zei voorstander van de schildpad Eric Goode tegen CBS in een rapport van 2012 over de ploegschaar. "En het heeft een ongelooflijk hoge prijs op zijn kop. Aziatische landen houden van goud en dit is een gouden schildpad. En zo letterlijk zijn dit als gouden stenen die je kunt ophalen en verkopen. "
Naast zijn IUCN-lijst, wordt de angonoka-schildpad nu beschermd volgens de nationale wetgeving van Madagaskar en vermeld op Bijlage I van CITES, die de internationale handel in de soort verbiedt.
De Durrell Wildlife Conservation Trust creëerde in 1986 Project Angonoka in samenwerking met de afdeling Water and Forests, de Durrell Trust en het World Wide Fund (WWF). Het project doet onderzoek naar de schildpad en ontwikkelt instandhoudingsplannen die zijn ontworpen om lokale gemeenschappen te integreren in de bescherming van de schildpad en zijn leefgebied. Lokale mensen hebben deelgenomen aan natuurbeschermingsactiviteiten, zoals het bouwen van brandgangen om de verspreiding van natuurbranden te voorkomen en de oprichting van een nationaal park dat de schildpad en zijn habitat zal helpen beschermen.
Voor deze soort is in 1986 in Madagascar een fokinstallatie voor gevangenschap opgericht door de Jersey Wildlife Preservation Trust (nu de Durrell Trust) in samenwerking met de afdeling Water and Forests.