Alles over watergemeenschappen

Watergemeenschappen zijn de belangrijkste waterhabitats ter wereld. Net als landbiomen kunnen ook watergemeenschappen worden onderverdeeld op basis van gemeenschappelijke kenmerken. Twee veel voorkomende benamingen zijn zoetwater- en mariene gemeenschappen.

Zoetwatergemeenschappen

Rivieren en stromen zijn waterlichamen die continu in één richting bewegen. Beide zijn snel veranderende gemeenschappen. De bron van de rivier of stroom verschilt meestal aanzienlijk van het punt waarop de rivier of stroom leegloopt. Een verscheidenheid aan planten en dieren kan worden gevonden in deze zoetwatergemeenschappen, waaronder forel, algen, cyanobacteriën, schimmels en natuurlijk verschillende vissoorten.

Estuaria zijn de gebieden waar zoetwaterstromen of rivieren de oceaan ontmoeten. Deze zeer productieve regio's bevatten een zeer divers planten- en dierenleven. De rivier of beek bevat meestal veel voedingsstoffen uit binnenlandse bronnen, waardoor estuaria deze rijke diversiteit en hoge productiviteit kunnen ondersteunen. Estuaria zijn voedings- en broedplaatsen voor een verscheidenheid aan dieren, waaronder watervogels, reptielen, zoogdieren en amfibieën.

Meren en vijvers zijn staande wateren. Veel beken en rivieren eindigen in meren en vijvers. Fytoplankton wordt meestal in de bovenste lagen gevonden. Omdat licht alleen tot bepaalde diepten wordt geabsorbeerd, is fotosynthese alleen gebruikelijk in de bovenste lagen. Meren en vijvers ondersteunen ook een verscheidenheid aan planten- en dierenleven, waaronder kleine vissen, pekelkreeftjes, waterinsecten en tal van plantensoorten.

Mariene gemeenschappen

Oceanen bedekken ongeveer 70% van het aardoppervlak. Mariene gemeenschappen zijn moeilijk in verschillende typen te verdelen, maar kunnen worden geclassificeerd op basis van de mate van lichtpenetratie. De eenvoudigste classificatie bestaat uit twee verschillende zones: de fotische en aphotic zones. De fotische zone is de lichtzone of het gebied vanaf het oppervlak van het water tot de diepten waarbij de lichtintensiteit slechts ongeveer 1 procent is van die aan het oppervlak. Fotosynthese vindt plaats in deze zone. Het overgrote deel van het leven in zee bestaat in de fotische zone. De aphotische zone is een gebied dat weinig of geen zonlicht ontvangt. De omgeving in deze zone is extreem donker en koud. Organismen die in de aphotische zone leven, zijn vaak bioluminescent of zijn extremofielen en bedreven in het leven in extreme omgevingen. Net als bij de andere gemeenschappen leven er verschillende organismen in de oceaan. Sommige omvatten schimmels, sponzen, zeesterren, zeeanemonen, vis, krabben, dinoflagellaten, groene algen, zeezoogdieren en gigantische kelp.