4 stappen van hartgeleiding

Heb je je ooit afgevraagd waarom je hart gaat kloppen? Je hart klopt als gevolg van het genereren en geleiden van elektrische impulsen. Hartgeleiding is de snelheid waarmee het hart elektrische impulsen geleidt. Deze impulsen veroorzaken dat het hart samentrekt en vervolgens ontspant. De constante cyclus van hartspiercontractie gevolgd door ontspanning zorgt ervoor dat bloed door het lichaam wordt gepompt. Hartgeleiding kan worden beïnvloed door verschillende factoren, waaronder lichaamsbeweging, temperatuur en hormonen in het endocriene systeem.

Stap 1: Pacemaker Impuls Generatie

De eerste stap van hartgeleiding is impulsvorming. De sinoatriale (SA) knoop (ook wel de pacemaker van het hart genoemd) trekt samen en genereert zenuwimpulsen die door de hartwand reizen. Dit zorgt ervoor dat beide atria samentrekken. De SA-knoop bevindt zich in de bovenste wand van het rechteratrium. Het is samengesteld uit knoopweefsel dat kenmerken heeft van zowel spier- als zenuwweefsel.

Stap 2: AV Node Impulsgeleiding

De atrioventriculaire (AV) knoop ligt aan de rechterkant van de scheidingswand die de atria verdeelt, nabij de onderkant van het rechter atrium. Wanneer de impulsen van de SA-knoop de AV-knoop bereiken, worden ze ongeveer een tiende van een seconde vertraagd. Door deze vertraging kunnen atria hun inhoud samentrekken en in de ventrikels legen voorafgaand aan samentrekking van de ventrikel.

Stap 3: AV-bundelimpulsgeleiding

De impulsen worden vervolgens door de atrioventriculaire bundel gestuurd. Deze bundel vezels vertakt zich in twee bundels en de impulsen worden door het midden van het hart naar de linker en rechter ventrikels gedragen.

Stap 4: Purkinje Fibers Impulsgeleiding

Aan de basis van het hart beginnen de atrioventriculaire bundels zich verder te verdelen in Purkinje-vezels. Wanneer de impulsen deze vezels bereiken, activeren ze de spiervezels in de ventrikels om samen te trekken. De rechter hartkamer stuurt bloed naar de longen via de longslagader. De linker hartkamer pompt bloed naar de aorta.

Hartgeleiding en de hartcyclus

Hartgeleiding is de drijvende kracht achter de hartcyclus. Deze cyclus is de opeenvolging van gebeurtenissen die plaatsvinden wanneer het hart klopt. Tijdens de diastole-fase van de hartcyclus worden de atria en ventrikels ontspannen en stroomt het bloed naar de atria en ventrikels. In de systole-fase trekken de ventrikels samen en sturen bloed naar de rest van het lichaam.

Hartaandoeningen

Aandoeningen van het geleidingssysteem van het hart kunnen problemen veroorzaken met het vermogen van het hart om effectief te functioneren. Deze problemen zijn meestal het gevolg van een blokkade die de snelheid van impulsen vermindert. Mocht deze blokkade optreden in een van de twee atrioventriculaire bundeltakken die naar de ventrikels leiden, dan kan de ene ventrikel langzamer samentrekken dan de andere. Personen met een bundeltakblok ervaren meestal geen symptomen, maar dit probleem kan worden gedetecteerd met een elektrocardiogram (ECG). Een meer ernstige aandoening, bekend als hartblok, omvat de stoornis of blokkering van elektrische signaaltransmissies tussen de atria van het hart en de ventrikels. Elektrische hartaandoeningen variëren van eerste tot derde graad en gaan gepaard met symptomen die variëren van een licht gevoel in het hoofd en duizeligheid tot hartkloppingen en onregelmatige hartslagen.