10 Interessante zwavelfeiten

Zwavel is element nummer 16 op het periodiek systeem, met elementensymbool S en een atoomgewicht van 32.066. Dit veel voorkomende niet-metalen komt voor in voedsel, veel huishoudelijke producten en zelfs in je eigen lichaam.

Zwavel feiten

Hier zijn 10 interessante feiten over zwavel:

  1. Zwavel is een essentieel element voor het leven. Het wordt gevonden in aminozuren (cysteïne en methionine) en eiwitten. Zwavelverbindingen zijn de reden waarom uien u laten huilen, waarom asperges urine een vreemde geur geven, waarom knoflook een onderscheidend aroma heeft en waarom rotte eieren zo verschrikkelijk ruiken.
  2. Hoewel veel zwavelverbindingen een sterke geur hebben, is het pure element reukloos. Zwavelverbindingen beïnvloeden ook uw reukvermogen. Bijvoorbeeld waterstofsulfide (H2S, de dader achter de rotte eiergeur) verdooft eigenlijk het reukvermogen, dus de geur is eerst heel sterk en verdwijnt dan. Dit is jammer omdat waterstofsulfide een giftig en potentieel dodelijk gas is. Elementaire zwavel wordt als niet-toxisch beschouwd.
  3. De mensheid is al sinds de oudheid op de hoogte van zwavel. Het element, ook bekend als zwavel, komt voornamelijk van vulkanen. Hoewel de meeste chemische elementen alleen in verbindingen voorkomen, is zwavel een van de relatief weinige elementen die in zuivere vorm voorkomen.
  4. Bij kamertemperatuur en druk is zwavel een gele vaste stof. Het wordt meestal gezien als een poeder, maar het vormt ook kristallen. Een interessant kenmerk van de kristallen is dat ze spontaan van vorm veranderen naargelang de temperatuur. Om de overgang waar te nemen, smelt zwavel, laat het afkoelen tot het kristalliseert en observeer de kristalvorm na verloop van tijd.
  5. Was je verrast dat je zwavel kon kristalliseren door het gesmolten poeder te koelen? Dit is een veel voorkomende methode om metalen kristallen te laten groeien. Hoewel zwavel een niet-metaal is, zal het, net als metalen, niet gemakkelijk oplossen in water of andere oplosmiddelen (hoewel het zal oplossen in koolstofdisulfide). Als je het kristalproject probeerde, was een andere verrassing misschien de kleur van zwavelvloeistof toen je het poeder verwarmde. Vloeibare zwavel kan bloedrood lijken. Vulkanen die gesmolten zwavel spuwen, vertonen een ander interessant kenmerk van het element: het brandt met een blauwe vlam van het geproduceerde zwaveldioxide. Vulkanen met zwavel lijken te werken met blauwe lava.
  6. Hoe je de naam van element nummer 16 spellen hangt waarschijnlijk af van waar en wanneer je bent opgegroeid. De International Union of Pure and Applied Chemistry (IUPAC) heeft de zwavel spelling in 1990, net als de Royal Society of Chemistry in 1992. Tot nu toe was de spelling zwavel in Groot-Brittannië en in landen die de Romeinse talen gebruiken. De oorspronkelijke spelling was het Latijnse woord zwavel, dat werd gehelleniseerd tot zwavel.
  7. Zwavel heeft veel toepassingen. Het is een onderdeel van buskruit en wordt verondersteld te zijn gebruikt in het oude vlammenwerperwapen genoemd Grieks vuur. Het is een belangrijke component van zwavelzuur, dat wordt gebruikt in laboratoria en bij het maken van andere chemicaliën. Het wordt gevonden in het antibioticum penicilline en wordt gebruikt voor begassing tegen ziekten en plagen. Zwavel is een bestanddeel van meststoffen en ook van geneesmiddelen.
  8. Zwavel wordt gemaakt als onderdeel van het alfa-proces in massieve sterren. Het is het 10e meest voorkomende element in het universum. Het wordt gevonden in meteorieten en op aarde, voornamelijk in de buurt van vulkanen en hete bronnen. De overvloed van het element is hoger in de kern dan in de aardkorst. Naar schatting is er genoeg zwavel op aarde om twee lichamen zo groot als de maan te maken. Veelvoorkomende mineralen die zwavel bevatten, zijn onder meer pyriet of dwaas goud (ijzersulfide), cinnabar (kwiksulfide), galena (loodsulfide) en gips (calciumsulfaat).
  9. Sommige organismen kunnen zwavelverbindingen als energiebron gebruiken. Een voorbeeld zijn grotbacteriën, die speciale stalactieten produceren, snottieten genaamd, die zwavelzuur afdruipen. Het zuur is voldoende geconcentreerd zodat het de huid kan verbranden en gaten door kleding kan eten als je onder de mineralen staat. Natuurlijke ontbinding van mineralen door het zuur snijdt nieuwe grotten uit.
  10. Hoewel mensen altijd van zwavel op de hoogte waren, werd het pas later als een element herkend (behalve door alchemisten, die ook de elementen vuur en aarde beschouwden). Het was in 1777 toen Antoine Lavoisier overtuigend bewijs leverde dat de stof inderdaad zijn eigen unieke element was, een plaats op het periodiek systeem waardig. Het element heeft oxidatietoestanden variërend van -2 tot +6, waardoor het verbindingen kan vormen met alle andere elementen behalve de edelgassen.