10 fascinerende feiten over bladluizen

Zoals de grap zegt, zuigen bladluizen. En hoewel dit zowel letterlijk als figuurlijk waar is, zal in sommige opzichten elke entomoloog je vertellen dat bladluizen interessante en verfijnde insecten zijn.

Aphids Kaksuiker

Bladluizen voeden zich door het floëemweefsel van de waardplant te doorboren en het sap op te zuigen. Helaas is sap meestal suiker, dus een bladluis moet veel sap consumeren om aan zijn voedingsbehoefte voor eiwitten te voldoen. Veel van wat de bladluis verbruikt, gaat verloren. De overtollige suiker wordt geëlimineerd in de vorm van een suikerachtige druppel genaamd honingdauw. Een met bladluis aangetaste plant raakt snel bedekt met de plakkerige uitwerpselen.

Suikerminnende mieren hebben de neiging tot sommige bladluizen

Iedereen die in hun keuken met suikermieren heeft gevochten, kan je vertellen dat mieren een zoetekauw zijn. Mieren zijn daarom dol op insecten die grote hoeveelheden suiker kunnen poepen. Aphid-merende mieren zorgen voor hun geadopteerde bladluizen, dragen ze van plant naar plant en "melken" ze voor honingdauw. In ruil voor de zoete lekkernijen die ze krijgen van de bladluizen die ze verzorgen, bieden ze de bladluizen bescherming tegen roofdieren en parasieten. Sommige mieren nemen de bladluizen zelfs mee naar hun nest tijdens de wintermaanden en houden ze veilig tot de lente.

Bladluizen hebben veel vijanden

Ik heb het ook niet alleen over tuiniers. Bladluizen zijn traag, ze zijn mollig en ze zijn zoet om te eten (vermoedelijk). Een enkele plant kan honderden of zelfs duizenden bladluizen herbergen en biedt roofdieren een echt smorgasbord van snacks. Bladluiseters zijn onder andere lieveheersbeestjes, gaasvliegen, minuscule piratenwantsen, zweefvlieglarven, insecten met grote ogen, jonkvrouwen en bepaalde stekende wespen. Entomologen hebben zelfs een term voor de vele insecten die zich voeden met bladluizen - aphidophagous.

Bladluizen hebben uitlaatpijpen

De meeste bladluizen hebben een paar buisvormige structuren op hun achterste uiteinden, die entomologen beschrijven als eruit zien als kleine uitlaatpijpen. Deze structuren, genaamd siphonen of soms siphonen, lijken een defensief doel te dienen. Wanneer bedreigd, geeft een bladluis een wasachtige vloeistof van de cornicles vrij. De kleverige substantie kauwt de mond van het roofdier achterna en wordt verondersteld parasitoïden te vangen voordat ze de bladluis kunnen infecteren.

Bladluizen slaan alarm als ze in de problemen zitten

Zoals veel insecten, gebruiken sommige bladluizen alarmferomonen om een ​​bedreiging uit te zenden voor andere bladluizen in het gebied. De aangevallen bladluis maakt deze chemische signalen vrij uit de hoorntjes en stuurt nabijgelegen bladluizen op zoek naar dekking. Helaas voor de bladluizen hebben ook enkele lieveheersbeestjes de bladluistaal geleerd. De damekevers volgen de alarmferomonen om een ​​gemakkelijke maaltijd te vinden.

Bladluizen vechten terug

Bladluizen zien er misschien weerloos uit, maar ze gaan niet zonder gevecht ten onder. Bladluizen zijn deskundige kickboksers en zullen hun achtervolgers met hun achterpoten verpletteren. Sommige bladluizen dragen stekels waardoor ze een uitdaging zijn om op te kauwen, en anderen hebben slechts een dikke huid. Van bladluizen is ook bekend dat ze in het offensief gaan en de eieren van roofzuchtige insecten steken om hun vijanden in vitro te doden. Als al het andere faalt, stoppen, vallen en rollen bladluizen van hun waardplant om aan predatie te ontsnappen.

Sommige bladluizen gebruiken soldaten voor bescherming

Hoewel niet gebruikelijk, produceren bepaalde luizen die gal maken speciale soldaatnimfen om de groep te beschermen. Deze vrouwelijke bewakers vervellen nooit tot volwassenheid en hun enige doel is beschermen en dienen. Bladluis soldaten zijn fel toegewijd aan hun werk en zullen zichzelf opofferen indien nodig. Soldaatluizen hebben vaak forse poten waarmee ze indringers kunnen vasthouden of persen.

Bladluizen ontbreken vleugels (totdat ze ze nodig hebben)

Bladluizen zijn over het algemeen apterous (vleugelloos) en kunnen niet vliegen. Zoals u zich kunt voorstellen, kan dit een aanzienlijk nadeel opleveren als de omgevingscondities verslechteren, omdat ze niet erg mobiel zijn. Wanneer de waardplant een beetje te druk wordt met hongerige bladluizen, of als het drooggezogen wordt en er een tekort aan sap is, moeten de bladluizen misschien verspreiden en nieuwe waardplanten vinden. Dat is wanneer vleugels van pas komen. Bladluizen zullen periodiek een generatie alates voortbrengen - gevleugelde volwassenen die kunnen vliegen. Vliegende bladluizen stellen geen luchtvaartrecords vast, maar ze kunnen een windvlaag berijden met enige vaardigheid om te verhuizen.

Vrouwelijke bladluizen kunnen zich voortplanten zonder paring

Omdat bladluizen zoveel roofdieren hebben, hangt hun overleving af van hun aantal. Een snelle en gemakkelijke manier om de bevolking te stimuleren, is af te zien van de onzin van het paren. Vrouwelijke bladluizen zijn parthenogenetisch of in staat tot maagdelijke geboorten, geen mannetjes vereist. Net als Russische nestpoppen, kan een vrouwelijke bladluis ontwikkelingsjongeren dragen, die zelf al ontwikkelingsjongeren dragen. Dit verkort de ontwikkelingscyclus aanzienlijk en verhoogt het bevolkingsaantal snel.

Aphids bevallen van Live Young

Je zou een insect kunnen verwachten dat zo primitief lijkt om eieren te leggen zoals meer andere insecten doen, maar bladluizen zijn behoorlijk geavanceerd als het gaat om reproductie. Er is geen tijd om te wachten tot de eieren zich ontwikkelen en uitkomen. Dus bladluizen oefenen vivipariteit uit en laten jong leven. De eieren van de bladluis beginnen zich te ontwikkelen zodra de ovulatie optreedt, zonder enige bevruchting.

bronnen:

  • Insecten: hun natuurlijke geschiedenis en diversiteit, door Stephen A. Marshall
  • Encyclopedia of Entomology, 2nd editie, uitgegeven door John L. Capinera
  • Bladluisecologie: een optimalisatiebenadering, door Anthony Frederick George Dixon