Wat zijn de onderdelen van een kort verhaal? (Hoe schrijf je ze)

Korte verhalen hebben een relatief breed bereik, tussen 1.000 en 7.500 woorden. Als je schrijft voor een klas of publicatie, kan je docent of redacteur je specifieke pagina-eisen geven. Als u ruimte verdubbelt, dekken 1000 woorden in een 12-punts lettertype tussen drie en vier pagina's.

Het is echter belangrijk dat u zich niet beperkt tot paginabeperkingen of doelen in de eerste concepten. Je moet schrijven totdat je de basisomtrek van je verhaal intact hebt en dan kun je altijd teruggaan en het verhaal aanpassen aan de door jou ingestelde lengte-eisen.

Het moeilijkste deel van het schrijven van korte fictie is het condenseren van alle dezelfde elementen die nodig zijn voor een volledige roman in een kleinere ruimte. Je moet nog steeds een plot, karakterontwikkeling, spanning, climax en vallende actie definiëren.

Standpunt

Een van de eerste dingen waar je aan wilt denken, is welk standpunt het beste zou werken voor je verhaal. Als je verhaal zich concentreert op de reis van één personage, kun je met de eerste persoon de gedachten en gevoelens van het hoofdpersonage laten zien zonder dat je te veel tijd hoeft te besteden om ze door actie te laten zien.

De derde persoon, de meest voorkomende, kan je het verhaal laten vertellen als een buitenstaander. Een alwetend standpunt van een derde persoon geeft de schrijver toegang tot de kennis van alle gedachten en motieven van de personages, tijd, gebeurtenissen en ervaringen.

Third person limited heeft volledige kennis van slechts één personage en alle gebeurtenissen die aan hem zijn gekoppeld.

omgeving

De eerste alinea's van een kort verhaal moeten snel de setting van het verhaal weergeven. De lezer moet weten wanneer en waar het verhaal zich afspeelt. Is het tegenwoordig? De toekomst? Welke tijd van het jaar is het??

De sociale omgeving is ook essentieel om te bepalen. Zijn de personages allemaal rijk? Zijn ze allemaal vrouwen?

Denk bij het beschrijven van de instelling aan de opening van een film. De openingsscènes strekken zich vaak uit over een stad of platteland en concentreren zich vervolgens op een punt met de eerste scènes van actie.

Je zou ook dezelfde beschrijvende tactiek kunnen gebruiken. Als je verhaal bijvoorbeeld begint met een persoon die in een grote menigte staat, beschrijf dan het gebied, dan de menigte, misschien het weer, de sfeer (opgewonden, eng, gespannen) en breng de focus vervolgens naar het individu.

Conflict

Nadat u de instelling heeft ontwikkeld, moet u het conflict of de rijzende actie introduceren. Het conflict is het probleem of de uitdaging waarmee de hoofdpersoon wordt geconfronteerd. De kwestie zelf is belangrijk, maar de gecreëerde spanning is wat de betrokkenheid van de lezer creëert.

De spanning in een verhaal is een van de belangrijkste aspecten; het is wat de lezer geïnteresseerd houdt en wil weten wat er zal gebeuren.

Om te schrijven: "Joe moest beslissen of hij op zakenreis ging of thuis zou blijven voor de verjaardag van zijn vrouw", laat de lezer weten dat er een keuze is met gevolgen, maar wekt niet veel reactie van de lezer op.

Om spanning te creëren, zou je de interne worsteling kunnen beschrijven die Joe heeft, misschien verliest hij zijn baan als hij niet gaat, maar zijn vrouw kijkt ernaar uit om tijd met hem door te brengen op deze specifieke verjaardag. Schrijf de spanning die Joe ervaart in zijn hoofd.

Climax

Vervolgens moet het hoogtepunt van het verhaal komen. Dit zal het keerpunt zijn waar een beslissing wordt genomen of waar verandering plaatsvindt. De lezer moet de uitkomst van het conflict kennen en alle gebeurtenissen begrijpen die aan de climax voorafgaan.

Zorg ervoor dat je je climax zo timt dat deze niet te laat of te snel gebeurt. Als het te snel wordt gedaan, zal de lezer het niet herkennen als het hoogtepunt of een nieuwe wending verwachten. Als het te laat wordt gedaan, kan de lezer zich vervelen voordat het gebeurt.

Het laatste deel van je verhaal zou eventuele vragen moeten oplossen die overblijven nadat de klimatologische gebeurtenissen plaatsvinden. Dit kan een gelegenheid zijn om te zien waar de personages ergens na het keerpunt terechtkomen of hoe ze omgaan met de veranderingen die zich in en om zichzelf hebben voorgedaan.

Zodra je je verhaal in een semi-definitieve vorm hebt opgesteld, probeer het dan door een peer te laten lezen en je wat feedback te geven. U zult waarschijnlijk merken dat u zo betrokken bent geraakt bij uw verhaal dat u enkele details hebt weggelaten.

Wees niet bang om een ​​beetje creatieve kritiek te hebben. Het zal je werk alleen maar sterker maken.