Het belang van reflectie door leraren

Hoewel er onder onderwijsonderzoekers overeenstemming is dat reflectieve leraren effectieve leraren zijn, is er in recent onderzoek heel weinig bewijs om aan te bevelen hoeveel reflectie leraren moeten doen. Er is ook heel weinig bewijs uit eerder onderzoek dat schetst hoe een leraar op zijn of haar praktijk moet reflecteren. Toch is er onbetwist bewijs dat suggereert dat lesgeven zonder reflectie kan leiden tot slechte praktijken, navolging in instructie Lortie (1975).

Dus hoe belangrijk is het gebruik van reflectie in de praktijk van een leraar?

Het onderzoek suggereert dat de hoeveelheid reflectie of hoe die reflectie wordt vastgelegd lang niet zo belangrijk is als wanneer de leraar de gelegenheid heeft gehad om over zijn of haar lessen na te denken. Leraren die wachten om te reflecteren, zijn misschien niet zo nauwkeurig in hun reflecties over wat er gebeurt tijdens de 'moerassige laaglanden van de praktijk'. Met andere woorden, als de reflectie van een leraar door de tijd wordt gedistantieerd, kan die reflectie het verleden herzien om te passen bij een huidige overtuiging.

In een artikel met de titel "Teacher Reflection In a Hall of Mirrors: Historical Influences and Political Reverberations" (2003) beweert de onderzoeker Lynn Fendler dat docenten van nature al reflecterend zijn omdat ze voortdurend aanpassingen in de instructie aanbrengen.

 "... de moeizame pogingen om re fl ectieve praktijken voor leraren te faciliteren in het licht van de waarheid in de epigraaf van dit artikel, namelijk dat er niet zoiets bestaat als een niet-re fl ectieve leraar."

Leraren besteden zoveel tijd aan het voorbereiden en geven van lessen, dat het gemakkelijk te begrijpen is waarom ze vaak niet hun waardevolle tijd besteden om hun reflecties op lessen in tijdschriften op te nemen, tenzij vereist. In plaats daarvan reflecteren de meeste leraren in actie, een term voorgesteld door onderzoeker Donald Schon (1987). Dit soort reflectie-in-actie is het soort reflectie dat zich in de klas voordoet om op dat moment een noodzakelijke verandering teweeg te brengen.

Deze vorm van reflectie-in-actie is iets anders dan reflectie-in-actie. Bij reflectie op actie beschouwt de leraar eerdere acties relatief kort na instructie om klaar te zijn voor een aanpassing in een vergelijkbare situatie. 

Hoewel reflectie niet kan worden verpakt zoals voorgeschreven, bestaat er een algemeen begrip dat reflectie van de leraar in actie of in actie resulteert in effectief lesgeven. 

Methoden van leraar reflectie

Ondanks het ontbreken van concreet bewijs ter ondersteuning van reflectie als een effectieve praktijk en het gebrek aan beschikbare tijd, is reflectie van een leraar door veel schooldistricten vereist als onderdeel van het evaluatieprogramma voor leraren.

Er zijn veel verschillende manieren waarop leraren reflectie kunnen opnemen als onderdeel van hun eigen weg naar professionele ontwikkeling en om te voldoen aan evaluatieprogramma's.

Een dagelijkse reflectie is wanneer leraren aan het einde van de dag even de tijd nemen om de gebeurtenissen van de dag te debriefen. Meestal duurt dit niet langer dan een paar momenten. Wanneer er gedurende een bepaalde tijd wordt gereflecteerd, kan de informatie verhelderend zijn. Sommige leraren houden dagelijks een dagboek bij, terwijl anderen gewoon notities maken over zaken die ze in de klas hadden. Overweeg de vraag te stellen: "Wat werkte in deze les? Hoe weet ik dat het werkte?"

Aan het einde van een onderwijseenheid, nadat alle beoordelingen zijn beoordeeld, wil een leraar misschien wat tijd nemen om na te denken over de eenheid als geheel. Het beantwoorden van vragen kan leraren helpen bij het beslissen wat ze willen behouden en wat ze willen veranderen de volgende keer dat ze dezelfde eenheid onderwijzen.

Bijvoorbeeld,

• "Over het algemeen welke lessen hebben gewerkt en welke niet?"
• "Met welke vaardigheden worstelden studenten het meest? Waarom?"
• "Welke leerdoelen leken het gemakkelijkst voor studenten? Wat maakte die beter?"
• "Waren de eindresultaten van de eenheid wat ik had verwacht en waarop ik had gehoopt? Waarom wel of niet?"

Aan het einde van een semester of schooljaar kan een leraar terugkijken op de cijfers van de studenten om te proberen een algeheel oordeel te vellen over de positieve praktijken en strategieën en over gebieden die verbetering behoeven.