Discrete trial-training, ook bekend als massed trials, is de basistrainingstechniek van ABA of Applied Behavior Analysis. Het wordt één voor één gedaan met individuele studenten en sessies kunnen enkele minuten tot enkele uren per dag duren.
ABA is gebaseerd op het baanbrekende werk van B. F. Skinner en ontwikkeld als een educatieve techniek door O. Ivar Loovas. Het is de meest effectieve en enige methode gebleken om kinderen met autisme te instrueren, aanbevolen door de algemeen chirurg.
Discrete proeftraining omvat het presenteren van een stimulus, het vragen om een reactie en het belonen (versterken) van een reactie, beginnend met een benadering van een juiste reactie, en het intrekken van prompts of ondersteuning totdat het kind de reactie correct kan geven.
Joseph leert kleuren herkennen. De leraar / therapeut legt drie teddyberen tellers op tafel. De leraar zegt: "Joey, raak de rode beer aan." Joey raakt de rode beer aan. De leraar zegt: "Goed gedaan, Joey!" en kietelt hem (een versterking voor Joey).
Dit is een zeer vereenvoudigde versie van het proces. Succes vereist verschillende componenten.
Discrete proeftraining wordt één op één gedaan. In sommige klinische ABA-instellingen zitten therapeuten in kleine therapieruimtes of in carrels. In klaslokalen is het vaak genoeg dat de leraar de student over een tafel plaatst met zijn of haar rug naar de klas. Dit hangt natuurlijk af van de student. Jonge kinderen moeten worden versterkt omdat ze alleen aan tafel zitten om te leren om vaardigheden te leren en de eerste academische taak zal het gedrag zijn dat hen aan de tafel houdt en hen helpt te focussen, niet alleen zitten maar ook imiteren. ("Doe dit. Doe dit nu! Goed gedaan!)
Versterking is alles dat de kans vergroot dat een gedrag opnieuw zal verschijnen. Wapening vindt plaats in een continuüm, van zeer eenvoudig, zoals geprefereerd voedsel tot secundaire wapening, wapening die na verloop van tijd wordt geleerd. Secundaire versterkingsresultaten wanneer een kind leert positieve resultaten te associëren met de leraar, met lof, of met tokens die worden beloond na het verzamelen van het doelnummer. Dit zou het doel van elk versterkingsplan moeten zijn, omdat typisch ontwikkelende kinderen en volwassenen vaak hard en lang werken voor secundaire versterking, zoals lof van ouders, een salaris aan het einde van de maand, de achting en het respect van leeftijdsgenoten of hun gemeenschap.
Een leraar moet een volledige koker van eetbare, fysieke, zintuiglijke en sociale versterkers hebben. De beste en krachtigste bekrachtiger is de leraar zelf. Als je veel versterking, veel lof en misschien een flinke dosis plezier uitbrengt, zul je merken dat je niet veel beloningen en prijzen nodig hebt.
Versterking moet ook willekeurig worden uitgevoerd, waardoor de kloof tussen elke versterker wordt vergroot in wat een variabel schema wordt genoemd. Versterking die regelmatig wordt gegeven (bijvoorbeeld bij elke derde sonde) maakt het aangeleerde gedrag minder waarschijnlijk.
Succesvolle discrete proeftraining is gebaseerd op goed ontworpen, meetbare IEP-doelen. Die doelen zullen het aantal opeenvolgende succesvolle proeven, de juiste respons (naam, indicatie, punt, enz.) Aangeven en kunnen, in het geval van veel kinderen in het spectrum, progressieve benchmarks hebben die gaan van eenvoudige tot meer complexe antwoorden.
Voorbeeld: Wanneer foto's van landbouwhuisdieren in een veld van vier worden gepresenteerd, wijst Rodney op het juiste dier waarom de leraar 18 van de 20 proeven heeft gevraagd, voor 3 opeenvolgende sondes. In een discrete proeftraining presenteert de leraar vier foto's van landbouwhuisdieren en laat Rodney naar een van de dieren wijzen: "Rodney, wijs naar het varken. Goed gedaan! Rodney, wijs naar de koe. Goed gedaan!"
Discrete trials-training wordt ook wel 'massed trials' genoemd, hoewel dit eigenlijk een verkeerde benaming is. "Massale proeven" is wanneer een groot aantal van een enkele taak snel achter elkaar wordt herhaald. In het bovenstaande voorbeeld ziet Rodney alleen foto's van boerderijdieren. De leraar zal "massale" proeven van een enkele taak uitvoeren en vervolgens "massale" proeven van een tweede reeks taken starten.
De alternatieve vorm van discrete proeftraining is takenoverschrijdend. De leraar of therapeut brengt verschillende taken naar de tafel en vraagt het kind deze afwisselend te doen. Je kunt een kind vragen om naar het varken te wijzen en vervolgens het kind vragen zijn neus aan te raken. Taken worden nog steeds snel uitgevoerd.