Hogere-orde denkvaardigheden (HOTS) is een concept dat populair is in het Amerikaanse onderwijs. Het onderscheidt kritische denkvaardigheden van lage-orde leerresultaten, zoals die behaald door het onthouden van rote. HOTS omvatten synthetiseren, analyseren, redeneren, begrijpen, toepassen en evalueren.
HOTS is gebaseerd op verschillende taxonomieën van leren, met name die gecreëerd door Benjamin Bloom in zijn boek uit 1956, "Taxonomy of Educational Objectives: The Classification of Educational Goals." Hogere-orde denkvaardigheden worden weerspiegeld in de top drie niveaus in de taxonomie van Bloom: analyse, synthese en evaluatie.
De taxonomie van Bloom wordt gegeven in de meeste lerarenopleidingen in de Verenigde Staten. Als zodanig is het misschien een van de meest bekende onderwijstheorieën onder leraren op nationaal niveau. Zoals de Curriculum & Leiderschap Journal notes:
"Hoewel de taxonomie van Bloom niet het enige raamwerk is om het denken te onderwijzen, wordt het het meest gebruikt, en de daaropvolgende kaders zijn vaak nauw verbonden met het werk van Bloom ... Bloom's doel was het bevorderen van hogere vormen van denken in het onderwijs, zoals analyseren en evalueren, in plaats van studenten alleen feiten te leren onthouden (leren op afstand). "
De taxonomie van Bloom is ontworpen met zes niveaus om het denken van een hogere orde te bevorderen. De zes niveaus waren: kennis, begrip, toepassing, analyse, synthese en evaluatie. (De niveaus van de taxonomie werden later herzien als onthouden, begrijpen, toepassen, analyseren, herzien en creëren.) De lagere-orde denkvaardigheden (LOTS) omvatten onthouden, terwijl hogere-orde denken inzicht vereist en die kennis toepast.
De top drie niveaus van Bloom's taxonomie - die vaak wordt weergegeven als een piramide, met oplopende niveaus van denken bovenaan de structuur - zijn analyse, synthese en evaluatie. Deze niveaus van de taxonomie omvatten allemaal kritisch denken of denken van een hogere orde. Studenten die kunnen denken, zijn degenen die de kennis en vaardigheden die ze hebben geleerd, kunnen toepassen op nieuwe contexten. Kijkend naar elk niveau laat zien hoe hogere orde denken wordt toegepast in het onderwijs.
Analyse, het vierde niveau van de piramide van Bloom, houdt in dat studenten hun eigen oordeel gebruiken om de kennis die ze hebben geleerd te analyseren. Op dit punt beginnen ze de onderliggende structuur van kennis te begrijpen en kunnen ze onderscheid maken tussen feit en mening. Enkele voorbeelden van analyse zijn:
Synthesis, het vijfde niveau van de taxonomiepiramide van Bloom, vereist dat studenten relaties tussen bronnen afleiden, zoals essays, artikelen, fictie, lezingen door instructeurs en zelfs persoonlijke observaties. Een student kan bijvoorbeeld een relatie afleiden tussen wat ze in een krant of artikel heeft gelezen en wat ze zelf heeft waargenomen. Het denken op een hoog niveau van synthese is duidelijk wanneer studenten de delen of informatie die ze hebben beoordeeld samenbrengen om een nieuwe betekenis of een nieuwe structuur te creëren.
Op syntheseniveau gaan studenten verder dan het vertrouwen op eerder aangeleerde informatie of het analyseren van items die de leraar hen geeft. Enkele vragen in de educatieve setting die betrekking zouden hebben op het syntheseniveau van het denken van hogere orde, kunnen zijn:
Evaluatie, het hoogste niveau van de taxonomie van Bloom, houdt in dat studenten oordelen over de waarde van ideeën, items en materialen. Evaluatie is het hoogste niveau van de taxonomiepiramide van Bloom, omdat op dit niveau van studenten wordt verwacht dat ze mentaal alles samenbrengen wat ze hebben geleerd om geïnformeerde en degelijke evaluaties van het materiaal te maken. Enkele vragen met betrekking tot evaluatie kunnen zijn:
Kinderen met leerstoornissen kunnen profiteren van educatieve programma's die HOTS bevatten. Historisch gezien zorgden hun handicaps voor lagere verwachtingen van leraren en andere professionals en leidden ze tot meer lage-orde denkdoelen die werden afgedwongen door oefening en herhaling. Kinderen met leerstoornissen kunnen echter de denkvaardigheden op een hoger niveau ontwikkelen die hen leren probleemoplossers te zijn.