High Stakes Testing Overtesting in de openbare scholen van Amerika

In de afgelopen jaren zijn veel ouders en studenten begonnen met het lanceren van bewegingen tegen overtesting en de test met hoge inzetten. Ze beginnen zich te realiseren dat hun kinderen worden ontdaan van een authentieke educatieve ervaring die in plaats daarvan afhangt van hoe ze gedurende een paar dagen op een reeks tests presteren. Veel staten hebben wetten aangenomen die studententestprestaties koppelen aan cijferpromotie, de mogelijkheid om een ​​rijbewijs te behalen en zelfs het behalen van een diploma. Dit heeft een cultuur van spanning en angst gecreëerd bij bestuurders, leraren, ouders en studenten.

Hoge inzet en gestandaardiseerde testen

Ik besteed nogal wat tijd aan het nadenken over en onderzoeken van de onderwerpen hoge inzet en gestandaardiseerde testen. Ik heb verschillende artikelen over die onderwerpen geschreven. Dit omvat er een waarin ik mijn filosofische verschuiving beschouw van het geen zorgen maken over de gestandaardiseerde testscores van mijn student naar de beslissing dat ik het testspel met hoge inzet moet spelen en me moet concentreren op het voorbereiden van mijn studenten op hun gestandaardiseerde tests.

Sinds ik die filosofische verschuiving heb uitgevoerd, presteren mijn studenten aanzienlijk beter in vergelijking met mijn studenten voordat ik mijn focus verlegde naar lesgeven in de richting van de test. In feite heb ik de afgelopen jaren een bijna perfect vaardigheidsniveau voor al mijn studenten gehad. Hoewel ik trots ben op dit feit, is het ook buitengewoon ontmoedigend omdat het een prijs heeft gekost.

Dit heeft een voortdurende interne strijd gecreëerd. Ik heb niet langer het gevoel dat mijn lessen leuk en creatief zijn. Ik heb niet het gevoel dat ik de tijd kan nemen om de leerzame momenten te verkennen waarop ik een paar jaar geleden zou zijn gesprongen. Tijd is kostbaar, en bijna alles wat ik doe is met het enige doel om mijn studenten voor te bereiden op testen. De focus van mijn instructie is beperkt tot het punt dat ik het gevoel heb dat ik gevangen zit.

Ik weet dat ik niet alleen ben. De meeste leraren zijn de huidige overtesting, high stakes-cultuur beu. Dit heeft ertoe geleid dat veel uitstekende, effectieve leraren vroegtijdig met pensioen gaan of het veld verlaten om een ​​ander carrièrepad te volgen. Veel van de overgebleven leraren hebben dezelfde filosofische verschuiving doorgevoerd die ik heb gekozen omdat ze graag met kinderen werken. Ze offeren zich aan iets waar ze niet in geloven om het werk te blijven doen waar ze van houden. Weinig beheerders of leraren zien het tijdperk van het testen met hoge inzet als iets positiefs.

Veel tegenstanders zouden beweren dat een enkele test op één dag niet aangeeft wat een kind in de loop van een jaar echt heeft geleerd. Voorstanders zeggen dat het schooldistricten, beheerders, leraren, studenten en ouders verantwoordelijk houdt. Beide groepen hebben tot op zekere hoogte gelijk. De beste oplossing voor gestandaardiseerd testen zou een middelmatige aanpak zijn. In plaats daarvan heeft het tijdperk van de Common Core State Standard tot op zekere hoogte geleid tot een verhoogde druk en een te sterke nadruk op gestandaardiseerde testen.

Gemeenschappelijke normen voor kernstaten

De Common Core States Standards (CCSS) hebben een belangrijke invloed gehad op het verzekeren van deze cultuur. Tweeënveertig staten maken momenteel gebruik van de Common Core State Standards. Deze staten maken gebruik van een gedeelde set Engelse normen voor Engelse taalkunst (ELA) en wiskunde. De controversiële Common Core heeft echter een deel van zijn glans verloren als gevolg van het feit dat verschillende staten afscheid hebben genomen van hen nadat ze aanvankelijk van plan waren ze aan te nemen..

Er zijn twee consortia belast met het opstellen van deze beoordelingen: Partnerschap voor beoordeling en gereedheid van hogeschool en carrière (PARCC) & SMARTER Balanced Assessment Consortium (SBAC). Oorspronkelijk werden PARCC-beoordelingen aan studenten gegeven in de loop van 8-9 testsessies in de klassen 3-8. Dat aantal is sindsdien teruggebracht tot 6-7 testsessies, wat nog steeds buitensporig lijkt.

De drijvende kracht achter de testbeweging met hoge inzet is tweevoudig. Het is zowel politiek als financieel gemotiveerd. Deze motivaties zijn met elkaar verbonden. De testindustrie is een industrie van meerdere miljarden dollars per jaar. Testende bedrijven winnen politieke steun door duizenden dollars in politieke lobbycampagnes te pompen om ervoor te zorgen dat kandidaten die testen ondersteunen worden gestemd.

De politieke wereld gijzelt in wezen schooldistricten door zowel federaal als staatsgeld te binden aan gestandaardiseerde testprestaties. Dit is grotendeels de reden waarom districtbeheerders hun leraren onder druk zetten om meer te doen om de testprestaties te verbeteren. Het is ook de reden waarom veel leraren buigen voor de druk en direct op de proef lesgeven. Hun baan is gebonden aan de financiering en hun familie overtreft begrijpelijkerwijs hun interne overtuigingen.

Tijdstip overschatten

Het overtestende tijdperk is nog steeds sterk, maar hoop ontstaat voor tegenstanders van testen met hoge inzetten. Opvoeders, ouders en studenten beginnen zich bewust te worden van het feit dat er iets moet worden gedaan om de hoeveelheid en te veel nadruk op gestandaardiseerde testen in de Amerikaanse openbare scholen te verminderen. Deze beweging heeft de afgelopen jaren veel op stoom gekregen, omdat veel staten plotseling de hoeveelheid testen die ze nodig hadden hebben verminderd en de wetgeving die testscores koppelde aan gebieden zoals evaluaties van leraren en studentenpromotie, intrekte..

Zelfs nog is er meer werk te doen. Veel ouders zijn een opt-out-beweging blijven leiden in de hoop dat dit uiteindelijk de gestandaardiseerde testvereisten voor de openbare school zal wegnemen of drastisch verminderen. Er zijn verschillende websites en Facebook-pagina's gewijd aan deze beweging. 

Opvoeders zoals ik waarderen de steun van de ouders bij dit onderwerp. Zoals ik hierboven al zei, voelen veel leraren zich gevangen. We stoppen met wat we graag doen of conformeren ons aan het mandaat om te onderwijzen. Dit betekent niet dat we ons ongenoegen niet kunnen uiten als we de kans krijgen. Voor degenen die geloven dat er te veel nadruk wordt gelegd op gestandaardiseerd testen en dat studenten worden overgewaardeerd, moedig ik je aan een manier te bedenken om je stem te laten horen. Het maakt vandaag misschien geen verschil, maar uiteindelijk kan het luid genoeg zijn om een ​​einde te maken aan deze onverzadigbare praktijk.