Gym Class Hero - een veelgebruikt essay-voorbeeld voor toepassing # 3

Jennifer schreef het onderstaande essay als reactie op de essay-optie # 3 van de Common 2018 Application. De prompt luidt, Denk na over een moment waarop je een geloof of idee in twijfel trok of uitdaagde. Wat heeft u aan het denken gezet? Wat was de uitkomst?

Gym Class Hero

Ik ben niet echt een atleet. Ik ben helemaal voor een opwindend spelletje badminton of tennis, en ik geniet van langlaufen en wandelen, maar ik geniet van deze activiteiten als recreatie. Ik vind het niet leuk om mijn fysieke grenzen tot het punt van pijn te testen. Ik ben van nature niet competitief; Ik daag anderen zelden uit of sta oog in oog met een tegenstander. Behalve, tot mijn verbazing, als die concurrent, die uitdager, gewoon mezelf is. "Ok, ik heb wat mensen nodig om een ​​mijl te rennen," brulde Mr. Fox, de PE-leraar, over de 40-tal jonge tieners die rondhangen op het speelveld achter de Lafayette Middle School. We werkten via een eenheid aan baan- en veldevenementen. Tot nu toe was ik erin geslaagd om deelname te vermijden. “Het is vier keer rond de baan. Om het even welke afnemers? 'Een paar mensen staken hun handen op en begonnen zich te verzamelen aan de startlijn van de make-shift. "Nou, laten we er nog een paar halen," ging hij verder. Hij keek over de rest van ons, maakte een snelle beoordeling en riep: 'Johnson. Patterson. VanHouten. En, uh, Baxter. 'Ik verstijfde. Waren er nog andere Baxters in mijn klas? Nee enkel Ik. En tot mijn ontzetting hoorde ik mezelf zeggen "Ok!" Terwijl ik op weg was naar het circuit, mijn hart al bonzend, mijn maag in knopen, zonder vertrouwen in mezelf. Ik zou dit niet kunnen doen.

Waar kwam mijn twijfel vandaan? Niemand heeft ooit tegen mij gezegd: "Oh, je kunt geen mijl rennen." Ik herinner me geen enkele vragende blik, geen opgetrokken wenkbrauwen die impliceren dat ik uit mijn diepte was. Middelbare scholieren kunnen een wreed stel zijn, maar niet die dag. Er was alleen die stem in mijn hoofd, zo helder als een bel: 'Je kunt nooit een mijl rennen. Je kunt zelfs geen trappen beklimmen zonder te worden opgewonden. Het gaat pijn doen. Je zult waarschijnlijk flauwvallen. Je kunt nooit een mijl rennen. ”Een hele mijl? Die stem had gelijk. Het was naar mijn mening onmogelijk lang. Wat ging ik doen?

Ik rende een mijl. Er was verder niets te doen; Ik had geen tijd om het te betwijfelen of een excuus te verzinnen. Soms is het uitdagen van een overtuiging net zo eenvoudig als gewoon iets doen. Het was geen bewuste "Ik ga deze twijfel en onzekerheid die ik heb uitdagen." Ik begon net te rennen. Vier ronden rond de baan - het duurde dertien minuten. Wat, zoals ik het nu onderzoek, niet bijzonder indrukwekkend is. Maar toen was ik behoorlijk trots. Voor iemand die nooit rende, was ik gewoon blij dat ik klaar was. Ik voelde me niet geweldig; mijn benen trilden en er klopte iets in mijn borst, maar ik had mezelf ongelijk bewezen. Ik zou een mijl kunnen lopen. Natuurlijk heb ik ongeveer vijf minuten later overgegeven. Zelfs als ik zelfvertrouwen en een gevoel van voldoening had, was mijn lichaam er nog niet helemaal klaar voor.

Ik weet zeker dat daar wat lessen te leren zijn - iets over onszelf niet te ver, te snel duwen. Over het kennen en beoordelen van onze beperkingen. Maar dat is niet de belangrijke moraal van het verhaal. Ik ontdekte dat ik niet altijd gelijk had. Ik leerde dat ik te kritisch was op mezelf, te wreed, te meedogenloos. Ja, ik ga niet snel naar de Olympische Spelen. Ja, ik ga geen records instellen voor track. Maar toen ik ophield met tegen mezelf nee te zeggen en gewoon doorging met de taak die ik moest doen, verraste ik mezelf. En dat is iets dat ik bij me heb in mijn toekomst: het vermogen om die twijfelende stemmen af ​​te sluiten en er soms gewoon voor te gaan. Ik kan mezelf verrassen door te ontdekken dat ik veel meer kan doen dan ik voor mogelijk hield.

Kritiek op "Gym Class Hero"

Over het algemeen heeft Jennifer een krachtig essay geschreven. Is er ruimte voor verbetering? Natuurlijk kunnen zelfs de beste essays met moeite worden versterkt. Hieronder vindt u een bespreking van enkele elementen van het essay van Jennifer die het sterk maken, evenals enkele opmerkingen over gebieden die enige herziening kunnen gebruiken. 

Jennifer Onderwerp

Zoals de tips en strategieën voor optie # 3 aangeven, stelt de vaagheid van de termen 'geloof of idee' een kandidaat in staat zijn of haar essay in een breed scala van richtingen te sturen. Gevraagd naar 'overtuigingen' of 'ideeën', zullen de meesten van ons onmiddellijk denken in termen van politiek, religie, filosofie en ethiek. Het essay van Jennifer is verfrissend omdat ze geen van die dingen verkent. In plaats daarvan richt ze zich op iets dat zowel alledaags als opmerkelijk belangrijk is - die zeurende interne stem van zelftwijfel die bijna iedereen op een of ander moment heeft ervaren. 

Veel te veel universiteitsaanvragers vinden dat ze moeten schrijven over iets diepgaands, een verbazingwekkende prestatie of een ervaring die echt uniek is. Veel aanvragers worden zelfs overdreven gestrest omdat ze het gevoel hebben dat ze een onopvallend leven hebben gehad en niets waard zijn om te vertellen in hun essays. Jennifer's essay is een mooi voorbeeld van de misvatting van deze zorgen. Ze schrijft over iets dat miljoenen tieners hebben meegemaakt - dat ongemakkelijke gevoel van ontoereikendheid in de gymles. Maar ze slaagt erin die gemeenschappelijke ervaring op te nemen en er een essay van te maken dat ons haar als een uniek persoon laat zien. 

Uiteindelijk gaat haar essay echt niet over een mijl van 13 minuten lopen. Haar essay gaat over naar binnen kijken, haar erkennen soms verlammende zelftwijfel, onderzoeken wat het is dat haar vaak tegenhoudt, en uiteindelijk groeien in vertrouwen en volwassenheid. Die vier ronden rond het circuit zijn niet het punt. Wat opvalt, is dat Jennifer een belangrijke les heeft geleerd: om te slagen, moet je eerst een stapje verder gaan en het proberen. De les die ze heeft geleerd - zichzelf niet meer te zeggen en gewoon door te gaan met de taak die ze moet doen - is een les die de toelatingscommissie zal bewonderen, want het is een sleutel tot succes op de universiteit.

Jennifer's titel, "Gym Class Hero"

Wanneer het opnamepersoneel de titel van Jennifer voor het eerst leest, hebben ze waarschijnlijk zorgen. Als je de lijst met 10 slechte essayonderwerpen leest, is het 'hero'-essay een van de onderwerpen die aanvragers verstandig zouden moeten vermijden. Hoe betekenisvol de verbluffende touchdown of game-winnende thuisrun ook is geweest voor de aanvrager, de opnames zijn moe van het lezen van essays over deze momenten van atletische heldenmoed. De essays klinken allemaal hetzelfde, teveel sollicitanten schrijven dat essay, en de essays gaan maar al te vaak meer over gloating dan over zelfanalyse en introspectie.

Zo zou de titel "Gym Class Hero" de lezer onmiddellijk in het opnamekantoor kunnen laten denken, "Dit vermoeide essay. Hier gaan we weer." Maar de realiteit van het essay bleek iets heel anders te zijn. We leren snel dat Jennifer geen atleet is, en haar essay gaat niet over heldendom in de typische zin van het woord. Op één niveau is de titel ironisch. Een mijl van 13 minuten is zeker geen atletische heldenmoed. Of is het? Het mooie van de titel van Jennifer is dat ze het veel gebruikte woord 'held' gebruikt en het herschikt zodat het iets innerlijks is, een gevoel van persoonlijke prestatie dat weinig mensen buiten zichzelf als heroïsch zouden beschouwen.

Kortom, er is een klein gevaar in de titel van Jennifer. Het is heel goed mogelijk dat ze een eerste reactie van de toelatingsfunctionarissen oproept, en het is misschien geen verstandige strategie om een ​​titel te hebben die haar lezers zal afsluiten voordat ze zelfs aan het essay beginnen. Aan de andere kant is de schoonheid van Jennifer's essay de manier waarop het het concept van de 'held' opnieuw definieert.

Er zijn tal van strategieën om een ​​goede titel te schrijven, en Jennifer zou zeker een veiliger aanpak kunnen kiezen. Tegelijkertijd staat het spelen op dat woord 'held' zo centraal in het essay dat er iets belangrijks verloren zou gaan met een andere titel.

De lengte

Veelgebruikte toepassingsessays moeten tussen de 250 en 650 woorden bevatten. Je hoort verschillende meningen over de lengte van verschillende counselors, maar het valt niet te ontkennen dat er veel meer kan worden bereikt in een boeiend essay van 600 woorden dan een goed geschreven essay van 300 woorden. De ideale duur van de universiteitsaanvraag hangt af van de schrijver en het onderwerp, maar te kort gaan is vaak een gemiste kans om te benadrukken wie je bent boven je cijfers en testscores.

Houd altijd in gedachten waarom het college in de eerste plaats een essay wil: de school heeft holistische toelating en wil jou als individu leren kennen. De school zal je beter leren kennen als je meer zegt. Het essay van Jennifer komt uit op 606 woorden en het zijn 606 goede woorden. Er is weinig dood hout, herhaling of andere stijlproblemen. Ze vertelt een boeiend verhaal zonder uitweiding of onnodige details.

Een laatste woord

Jennifer gaat geen atletische beurs winnen en geen enkele universiteit zal haar werven voor haar 13-minuten durende mijl. Haar essay is niet zonder kleine gebreken (ze gebruikt bijvoorbeeld het woord "genieten" drie keer in de eerste drie zinnen). Maar iedereen die haar essay leest, zal zowel haar schrijfvaardigheid als haar vermogen om naar binnen te kijken, te analyseren en te groeien bewonderen vanaf een ongemakkelijk moment in de gymles.

De grote test van een opnamesessay is of het al dan niet een paar belangrijke vragen beantwoordt voor de opnames: helpt het essay ons om de aanvrager beter te leren kennen? Lijkt de sollicitant iemand die we willen uitnodigen om onze academische gemeenschap te delen, en draagt ​​ze waarschijnlijk op een zinvolle manier bij aan onze gemeenschap? In het geval van Jennifer is het antwoord op deze vragen 'ja'.

Jennifer's essay is niet typerend voor reacties op optie # 3, en de realiteit is dat ze dit zelfde essay had kunnen indienen bij enkele van de andere opties. "Gym Class Hero" zou werken voor optie # 2 om een ​​uitdaging aan te gaan. Het zou ook kunnen werken voor optie # 5 op een prestatie die persoonlijke groei heeft veroorzaakt. Zorg ervoor dat u zorgvuldig de tips en strategieën voor alle zeven opties van de Common Application-essay bekijkt om erachter te komen welke het beste bij uw eigen essay past. Uiteindelijk maakt het echter niet uit of Jennifer haar essay indient onder # 2, # 3 of # 5. Elk is passend, en de kwaliteit van het essay is waar het meest om gaat.