Filmstudie All Quiet aan het westfront

Er zijn twee filmaanpassingen van "All Quiet on the Western Front" Erich Maria Remarque's roman (1928). De roman is in dienst gesteld in het Duitse leger tijdens de Eerste Wereldoorlog en weerspiegelt veel van zijn persoonlijke ervaringen. Remarque verliet Duitsland na de publicatie van de roman toen de nazi's zijn geschriften verbood en zijn boeken in het openbaar verbrandde. Zijn Duitse staatsburgerschap werd ingetrokken, en vier jaar later (1943) werd zijn zus geëxecuteerd omdat ze geloofde dat Duitsland de oorlog al had verloren. Bij haar veroordeling zou de rechter hebben gezegd:

"Je broer is helaas buiten ons bereik - jij zult ons echter niet ontsnappen".

screenplays

Beide versies zijn Engelstalige films (gemaakt in Amerika) en beide kijken goed naar de tragedie van oorlog met de Eerste Wereldoorlog als achtergrond. Naar aanleiding van het verhaal van Remarque wordt een groep Duitse schooljongens aangemoedigd om zich aan het begin van de Eerste Wereldoorlog in te schrijven door hun oorlogsverheerlijkende leraar.

Hun ervaringen worden volledig verteld vanuit het standpunt van een bepaalde rekruut, Paul Baumer. Wat er met hen gebeurt in en buiten de slagvelden, op het 'geen-mans-land' van loopgravenoorlog, benadrukt gezamenlijk de tragedie van oorlog, dood en verminking rondom hen. Vooroordelen over 'de vijand' en de 'rechten en fouten' van de worden uitgedaagd waardoor ze boos en verbijsterd achterblijven.

Filmrecensent  Michele Wilkinson, Universiteit van Cambridge Language Centre opgemerkt.

"De film gaat niet over heldendom, maar over sleur en futiliteit en de kloof tussen het concept van oorlog en de actualiteit."

Dat gevoel geldt voor beide filmversies.

1930 film

De eerste zwart-witte versie werd uitgebracht in 1930. De regisseur was Lewis Milestone, en de cast speelde: Louis Wolheim (Katczinsky), Lew Ayres (Paul Baumer), John Wray (Himmelstoss), Slim Summerville (Tjaden), Russell Gleason ( Muller), William Bakewell (Albert), Ben Alexander (Kemmerich). De versie duurde 133 minuten en werd bekroond als de eerste film om de gecombineerde prijs van Oscar (Best Picture + Best Production) als Best Picture te winnen. 

Frank Miller, een schrijver voor de Turner Movie Classics-website nam op dat de vechtscènes voor de film werden geschoten op het land van de Laguna Beach-ranch. Hij merkte op dat:

"Om de loopgraven te vullen, huurde Universal meer dan 2.000 extra's in, voornamelijk veteranen uit de Eerste Wereldoorlog. In een zeldzame beweging voor Hollywood werden de vechtscènes op volgorde geschoten."

Na een release in 1930 door Universal Studios werd de film in Polen verboden omdat hij pro-Duits was. Tegelijkertijd bestempelden leden van de nazi-partij in Duitsland de film als anti-Duits. Volgens de website van Turner Movie Classics waren de nazi's doelbewust in hun pogingen om de vertoning van de film te stoppen:

"Joseph Goebbels, later hun propaganda-minister, leidde piketten voor theaters die de film lieten zien en stuurde partijleden om rellen in de theaters te leiden. Hun tactiek bestond onder meer uit het vrijlaten van ratten in de overvolle theaters en het stinken van stinkbommen."

Die acties zeggen veel over de kracht van deze film als anti-oorlogsfilm.

1979 Made-for-TV-film

De versie uit 1979 was een film gemaakt voor tv geregisseerd door Delbert Mann met een budget van $ 6 miljoen. Richard Thomas speelde als Paul Baumer, met Ernest Borgnine als Katczinsky, Donald Pleasence als Kantorek en Patricia Neal als mevrouw Baumer. De film werd bekroond met de Golden Globe voor Best Motion Picture Made for TV. 

Alle Movie Guide.com beoordeelde de remake als: