Gedrags- en emotionele stoornissen in het speciaal onderwijs

Gedrags- en emotionele stoornissen vallen onder de rubriek 'Emotionele verstoring', 'Emotionele ondersteuning', 'Ernstig emotioneel uitgedaagd' of andere toestandsaanduidingen. "Emotionele verstoring" is de beschrijvende aanduiding voor gedrags- en emotionele stoornissen in de federale wet, de Individuals with Disabilities Education Act (IDEA).

Emotionele stoornissen zijn die welke zich voordoen gedurende een langere periode en voorkomen dat kinderen onderwijs of sociaal slagen in een schoolomgeving. Ze worden gekenmerkt door een of meer van de volgende:

• Een onvermogen om te leren dat niet kan worden verklaard door intellectuele, sensorische of gezondheidsfactoren.
• Een onvermogen om wederzijdse relaties met leeftijdgenoten en leraren te creëren of te onderhouden.
• Ongepaste soorten gedrag of gevoelens in typische situaties of omgevingen.
• Een doordringende stemming van ongeluk of depressie.
• Veel voorkomende lichamelijke symptomen of angsten die verband houden met persoonlijke of schoolproblemen.

Kinderen die een 'ED'-diagnose krijgen, ontvangen vaak speciale onderwijsondersteuning tijdens deelname aan algemeen onderwijs. Velen worden echter geplaatst in op zichzelf staande programma's om de gedrags-, sociale en emotionele vaardigheden te verwerven en strategieën te leren die hen zullen helpen slagen in het algemeen onderwijs. Helaas worden veel kinderen met de diagnose emotionele stoornis in speciale programma's geplaatst om ze te verwijderen van lokale scholen die niet aan hun behoeften hebben kunnen voldoen.

Gedragsbeperkingen

Gedragsstoornissen zijn die welke niet kunnen worden toegeschreven aan psychiatrische stoornissen zoals ernstige depressie, schizofrenie of ontwikkelingsstoornissen zoals autismespectrumstoornissen. Gedragsstoornissen worden geïdentificeerd bij kinderen wier gedrag hen belet succesvol te functioneren in onderwijsomgevingen, waardoor zijzelf of hun leeftijdsgenoten in gevaar worden gebracht en die hen beletten volledig deel te nemen aan het algemene onderwijsprogramma. De gedragsproblemen vallen uiteen in twee categorieën:

Gedragsstoornissen: Van de twee gedragsaanduidingen is de gedragsstoornis ernstiger.

Volgens de diagnostische en statistische handleiding IV-TR, gedragsstoornis:

Het essentiële kenmerk van gedragsstoornis is een zich herhalend en hardnekkig gedragspatroon waarin de basisrechten van anderen of belangrijke voor de leeftijd geschikte maatschappelijke normen of regels worden geschonden.

Kinderen met gedragsstoornissen worden vaak in zelfstandige klaslokalen of speciale programma's geplaatst totdat ze voldoende zijn verbeterd om terug te keren naar de lessen in het algemeen onderwijs. Kinderen met gedragsstoornissen zijn agressief en kwetsen andere studenten. Ze negeren of tarten conventionele gedragsverwachtingen, en vaak

Oppositionele Defiant Disorder Minder ernstig en minder agressief dan een gedragsstoornis, kinderen met oppositionele uitdagingsstoornis zijn nog steeds negatief, argumentatief en uitdagend. Kinderen met oppositionele weerstand zijn niet agressief, gewelddadig of destructief, net als kinderen met gedragsstoornissen, maar hun onvermogen om samen te werken met volwassenen of leeftijdsgenoten isoleert hen vaak en vormt ernstige belemmeringen voor sociaal en academisch succes.

Zowel gedragsstoornissen als oppositionele uitdagende stoornis worden gediagnosticeerd bij kinderen jonger dan 18 jaar. Kinderen die ouder zijn dan 18 jaar worden doorgaans geëvalueerd op antisociale stoornis of andere persoonlijkheidsstoornissen.

Psychiatrische stoornissen

Een aantal psychiatrische stoornissen komen ook in aanmerking voor studenten onder de IDEA-categorie van emotionele stoornissen. We moeten niet vergeten dat onderwijsinstellingen niet zijn uitgerust om geestesziekten te 'behandelen', maar alleen om educatieve diensten te verlenen. Sommige kinderen worden gezien in pediatrische psychiatrische instellingen (ziekenhuizen of klinieken) om medische behandeling te krijgen. Veel kinderen met psychiatrische aandoeningen krijgen medicijnen. In de meeste gevallen krijgen leraren die speciale onderwijsdiensten aanbieden of leraren in klaslokalen voor algemeen onderwijs die hen zullen onderwijzen die informatie niet, dit is vertrouwelijke medische informatie.

Veel psychiatrische stoornissen worden niet gediagnosticeerd totdat een kind ten minste 18 is. Die psychiatrische diagnoses die onder emotionele stoornissen zijn, omvatten (maar zijn niet beperkt tot):

• Angststoornis
• Bipolaire stoornis (manische depressie)
• Eet stoornissen
• Obsessief-compulsieve stoornis
• Psychotische stoornissen

Wanneer deze omstandigheden een van de hierboven genoemde uitdagingen veroorzaken, van het onvermogen om academisch te presteren tot het frequent voorkomen van fysieke symptomen of angsten als gevolg van schoolproblemen, moeten deze studenten speciale onderwijsdiensten ontvangen, in sommige gevallen om hun onderwijs in een speciaal klaslokaal. Wanneer deze psychiatrische uitdagingen af ​​en toe problemen opleveren voor de student, kunnen ze worden aangepakt met ondersteuning, accommodatie en speciaal ontworpen instructies (SDI's).

Wanneer studenten met psychiatrische stoornissen in een zelfstandig klaslokaal worden geplaatst, reageren ze goed op de strategieën die helpen bij gedragsstoornissen, waaronder routines, positieve gedragsondersteuning en geïndividualiseerde instructie.

_{Opmerking: dit artikel is beoordeeld door onze Medical Review Board en wordt als medisch nauwkeurig beschouwd.}