'Si'-clausules in het Frans begrijpen

Si clausules of voorwaardelijke bepalingen produceren voorwaardelijke zinnen, waarbij één clausule een voorwaarde of mogelijkheid aangeeft en een tweede clausule een resultaat noemt dat door die voorwaarde is geproduceerd. In het Engels worden dergelijke zinnen "als / dan" -constructies genoemd. De Fransen si, betekent natuurlijk 'als' in het Engels. Er is geen equivalent voor 'dan' per se in Franse voorwaardelijke zinnen.

Er zijn verschillende soorten si clausules, maar ze hebben allemaal twee dingen gemeen:

De Engelse resultaatclausule kan worden voorafgegaan door "dan", maar er is geen equivalent woord dat voorafgaat aan de Franse resultaatclausule.

Si tu conduis, je paierai. > Als je rijdt, (dan) betaal ik.

De clausules kunnen in een van twee volgorde worden geplaatst: hetzij de si clausule wordt gevolgd door de resultaatclausule, of de resultaatclausule wordt gevolgd door de si clausule. Beide werken zolang de werkwoordsvormen correct zijn gekoppeld en si wordt voor de conditie geplaatst.

Je paierai si tu conduis. > Ik zal betalen als je rijdt.

Soorten 'Si'-clausules

Si clausules zijn onderverdeeld in typen op basis van de waarschijnlijkheid van wat wordt vermeld in de resultaatclausule: wat doet, zal, zou of zou zijn gebeurd als ... De eerste werkwoordsvorm vermeld voor elk type geeft de voorwaarde aan waarvan het resultaat afhangt; het resultaat wordt aangegeven door de tweede werkwoordsvorm.

Eerste voorwaardelijk: Waarschijnlijk / potentiel> Present of present perfect + present, future of imperatief
Tweede voorwaardelijk: onwaarschijnlijk / Irréel du présent> Onvolmaakt + voorwaardelijk
Derde voorwaardelijke: onmogelijk Irréel du passé> Pluperfect + voorwaardelijke perfect

Deze werkwoordsparen zijn heel specifiek: je kunt bijvoorbeeld alleen in de tweede voorwaardelijke volgordegebruik de imperfect in de si en de voorwaardelijke bepaling in de resultaatbepaling. Het onthouden van deze paren is waarschijnlijk het moeilijkste deel van si clausules. Het is belangrijk om de regels voor de volgorde van tijden te onthouden.

De term "voorwaardelijk" verwijst hier naar de voorwaarde die wordt genoemd; het betekent niet dat de voorwaardelijke stemming noodzakelijkerwijs wordt gebruikt in de voorwaardelijke zin. Zoals hierboven getoond, wordt de voorwaardelijke stemming niet gebruikt in de eerste voorwaardelijke, en zelfs in de tweede en derde voorwaardelijke, noemt de voorwaardelijke stemming niet de voorwaarde, maar eerder het resultaat.

Eerste voorwaardelijk

De eerste voorwaardelijke verwijst naar een if-then-clausule die een waarschijnlijke situatie benoemt en het resultaat daarvan afhankelijk: iets dat gebeurt of zal gebeuren als er iets anders gebeurt. De term "voorwaardelijk" verwijst hier naar de voorwaarde die wordt genoemd; het betekent niet dat de voorwaardelijke stemming noodzakelijkerwijs wordt gebruikt in de voorwaardelijke zin. De voorwaardelijke stemming wordt niet gebruikt in de eerste voorwaardelijke.

De eerste voorwaardelijke wordt gevormd met de tegenwoordige tijd of tegenwoordige tijd perfect in de si en een van de drie werkwoordsvormen - heden, toekomst of gebiedende wijs - in de resultaatzin.

Aanwezig + Aanwezig

Deze constructie wordt gebruikt voor dingen die regelmatig gebeuren. De si in deze zinnen zou waarschijnlijk kunnen worden vervangen door quand (wanneer) met weinig of geen verschil in betekenis.

Sieil pleut, nous ne sortons pas. / Nous ne sortons pas s'il pleut. > Als het regent, gaan we niet naar buiten. / We gaan niet weg als het regent.
Si je ne veux pas lire, je regarde la télé. / Je regarde la télé si je ne veux pas lire. > Als ik niet wil lezen, kijk ik tv. / Ik kijk tv als ik niet wil lezen.

Heden + toekomst

De huidige + toekomstige constructie wordt gebruikt voor gebeurtenissen die zich waarschijnlijk zullen voordoen. De tegenwoordige tijd volgt si; het is de situatie die vereist is voordat de andere actie zal plaatsvinden.

Si j'ai le temps, je le ferai. / Je le ferai si j'ai le temps. > Als ik tijd heb, zal ik het doen. / Ik zal het doen als ik tijd heb.
Si tu étudies, tu réussiras à l'examen. / Tu réussiras à l'examen si tu étudies. > Als je studeert, slaag je voor de test. / Je slaagt voor de test als je studeert.

Aanwezig + gebiedende wijs

Deze constructie wordt gebruikt om een order te geven, ervan uitgaande dat aan de voorwaarde is voldaan. De tegenwoordige tijd volgt si; het is de situatie die vereist is voordat de andere actie een bevel wordt.

Si tu peux, viens me voir. / Viens me voir si tu peux. > Als je kunt, kom me dan bekijken. Kom me kijken als je kunt. (Maak je daar geen zorgen over.)
Si vous avez de l'argent, payez la facture. / Payez la facture si vous avez de l'argent. > Als je geld hebt, betaal dan de rekening. / Betaal de rekening als je geld hebt. (Als je geen geld hebt, zorgt iemand anders ervoor.)

'Passé composé' + heden, toekomst of gebiedende wijs

Si clausules kunnen ook de passé composé gevolgd door het heden, de toekomst of de noodzaak. Deze constructies zijn in principe hetzelfde als hierboven; het verschil is dat de toestand in het heden perfect is in plaats van het eenvoudige heden.

Si tu as fini, tu peux partir. / Tu peux partir si tu as fini. > Als je klaar bent, kun je vertrekken.
Si tu n'as pas fini, tu me le diras. / Tu me le diras si tu n'as pas fini. > Als je nog niet klaar bent, zal je het me vertellen.
Si tu n'as pas fini, dis-le-moi. / Dis-le-moi si tu n'as pas fini. > Vertel het me als je nog niet klaar bent.

Tweede voorwaardelijk

De tweede voorwaardelijke * drukt iets uit dat tegengesteld is aan het huidige feit of waarschijnlijk niet zal voorkomen: iets dat zou gebeuren als er iets anders zou gebeuren. De term "voorwaardelijk" verwijst hier naar de aandoening die wordt genoemd, niet naar de voorwaardelijke stemming. In de tweede voorwaardelijke wordt de voorwaardelijke stemming niet gebruikt om de aandoening zelf te noemen, maar eerder het resultaat.

Gebruik voor de tweede voorwaardelijke si + imperfect (met vermelding van de voorwaarde) + voorwaardelijk (met vermelding van wat er zou gebeuren).

Si j'avais le temps, je le ferais. / Je le ferais si j'avais le temps. > Als ik tijd had, zou ik het doen. / Ik zou het doen als ik tijd had. (Feit: ik heb geen tijd, maar als ik [in tegenstelling tot de feiten] wel zou doen, zou ik het doen.)
Si tu étudiais, tu réussirais à l'examen. / Tu réussirais à l'examen si tu étudiais. > Als je studeerde, zou je de test halen. / Je zou voor de test slagen als je studeerde. (Feit: je studeert niet, maar als je het [waarschijnlijk niet] zou doen, zou je voor de test slagen.)

Si elle vous voyait, elle vous aiderait./ Elle vous aiderait si elle vous voyait. > Als ze je zag, zou ze je helpen. / Ze zou je helpen als ze je zag. (Feit: ze ziet je niet, dus helpt ze je niet [maar als je haar aandacht krijgt, zal ze dat wel doen.)

Derde voorwaardelijk

De derde voorwaardelijke * is een voorwaardelijke zin die een hypothetische situatie uitdrukt die in strijd is met feiten uit het verleden: iets dat zou zijn gebeurd als er iets anders was gebeurd. De term "voorwaardelijk" verwijst hier naar de aandoening die wordt genoemd, niet naar de voorwaardelijke stemming. In de derde voorwaardelijke wordt de voorwaardelijke stemming niet gebruikt om de aandoening zelf te noemen, maar eerder het resultaat.

Gebruik om de derde voorwaardelijke te vormen si + perfectie (om uit te leggen wat er had moeten gebeuren) + perfect voorwaardelijk (wat mogelijk zou zijn geweest).

Si j'avais eu le temps, je l'aurais fait. / Je l'aurais fait si j'avais eu le temps. > Als ik tijd had gehad, had ik het gedaan. / Ik zou het gedaan hebben als ik tijd had gehad. (Feit: ik had geen tijd, dus deed ik het niet.)
Si tu avais étudié, tu aurais réussi à l'examen. / Tu aurais réussi à l'examen si tu avais étudié. > Als je had gestudeerd, zou je de toets hebben doorstaan. / Je zou de test hebben doorstaan als je had gestudeerd. (Feit: je hebt niet gestudeerd, dus je bent niet geslaagd voor de test.)
Si elle vous avait vu, elle vous aurait aide. / Elle vous aurait aidé si elle vous avait vu. > Als ze je had gezien, zou ze je hebben geholpen. / Ze zou je hebben geholpen als ze je had gezien. (Feit: ze heeft je niet gezien, dus ze heeft je niet geholpen.)

Literaire derde voorwaardelijk

In literair of ander zeer formeel Frans worden beide werkwoorden in de perfecte samenvoeging en voorwaardelijke perfecte constructie vervangen door de tweede vorm van de voorwaardelijke perfecte.

Si j'eusse eu le temps, je l'eusse fait. / Je l'eusse fait si j'eusse eu le temps. > Als ik tijd had gehad, had ik het gedaan.
Si vous eussiez étudié, vous eussiez réussi à l'examen. / Vous eussiez réussi à l'examen si vous eussiez étudié. > Als je had gestudeerd, zou je de toets hebben doorstaan.

talen