Noch mannelijk noch vrouwelijk gebruik van het onzijdige geslacht in het Spaans

él en ella. Nosotros en Nosotras. El en la. Un en una. El profesor en la profesora. In het Spaans is alles mannelijk of vrouwelijk, juist?

Niet helemaal. Het klopt dat Spaans niet zoals Duits is, waar geslachtsnaamwoorden in drie classificaties vallen (mannelijk, vrouwelijk en onzijdig). In het Spaans zijn zelfstandige naamwoorden mannelijk of vrouwelijk. Maar Spaans heeft wel gebruik van de onzijdige vorm, wat handig kan zijn bij het verwijzen naar concepten of ideeën.

Het ding om in gedachten te houden over de onzijdige vorm van het Spaans is dat het nooit wordt gebruikt om te verwijzen naar bekende objecten of mensen, en er zijn geen onzijdige zelfstandige naamwoorden of beschrijvende bijvoeglijke naamwoorden. Hier zijn de gevallen waarin u de onzijdig gebruikte ziet:

zie als het onzijdige artikel

De kans is groot dat je bekend bent el en la, die meestal worden vertaald als "de" in het Engels. Die woorden staan ​​bekend als bepaalde artikelen omdat ze verwijzen naar bepaalde dingen of mensen (el libro, verwijst bijvoorbeeld naar een specifiek boek). Spaans heeft ook een onzijdig bepaald lidwoord, zie, maar je kunt het niet gebruiken voor een zelfstandig naamwoord zoals jij el of la omdat er geen onzijdige zelfstandige naamwoorden zijn.

In plaats daarvan, zie wordt gebruikt voor enkelvoudige bijvoeglijke naamwoorden (en soms bezittelijke voornaamwoorden) wanneer ze als zelfstandige naamwoorden functioneren, meestal verwijzend naar een concept of categorie, niet naar een enkel concreet object of een persoon. Als u in het Engels vertaalt, is er geen enkele manier waarop zie wordt altijd vertaald; meestal moet u een zelfstandig naamwoord opgeven, waarvan de keuze afhankelijk is van de context. In de meeste gevallen is "wat is" een mogelijke vertaling voor zie.

Een voorbeeldzin zou dit gemakkelijker te begrijpen moeten maken: Lo importante es amar. Hier importante is het bijvoeglijk naamwoord (meestal in het mannelijk enkelvoud bij gebruik met zie) functioneren als een zelfstandig naamwoord. Je zou verschillende Engelse vertalingen kunnen gebruiken: "Het belangrijkste is om lief te hebben." "Wat belangrijk is, is liefhebben." "Het belangrijke aspect is om lief te hebben."

Hier zijn enkele andere voorbeeldzinnen met mogelijke vertalingen:

• Lo mejor es el baño. (Het beste deel is de badkamer. Het beste is de badkamer.)
• Lo nuevo es que estudia. (Wat nieuw is, is dat hij studeert. Het nieuwe is dat hij studeert.)
• Me gusta lo francés. (Ik hou van Franse dingen. Ik hou van wat Frans is.)
• Le di lo inútil a mi hermana. (Ik gaf de nutteloze dingen aan mijn zus. Ik gaf de nutteloze items aan mijn zus. Ik gaf wat nutteloos was aan mijn zus. Merk op dat je niet kon gebruiken lo útil voor een specifiek object dat een naam heeft. Als je bijvoorbeeld verwijst naar een nutteloze lepel, zou je kunnen zeggen la inútil omdat het woord voor "lepel" cuchara, is vrouwelijk. )
• Puedes pintar lo tuyo. (Je kunt schilderen wat van jou is. Je kunt je dingen schilderen.)

Het is ook mogelijk om te gebruiken zie op deze manier met enkele bijwoorden, maar dit gebruik is niet zo gebruikelijk als de bovenstaande gevallen:

• Me enojó lo tarde que salió. (Het maakte me boos hoe laat hij wegging. De laatheid van zijn vertrek maakte me boos.)

zie als een onzijdig direct object

zie wordt gebruikt om een ​​idee of concept weer te geven wanneer het het directe object van een werkwoord is. (Dit lijkt misschien niet op een onzijdig gebruik, omdat zie kan ook worden gebruikt als een mannelijk voornaamwoord.) In dergelijke gebruiken, zie wordt meestal vertaald als "het".

• Geen lo creo. (Ik geloof het niet.)
• Lo sé. (Ik weet het.)
• Geen lo comprendo. (Ik begrijp het niet.)
• Geen puedo creerlo. (Ik kan het niet geloven.)

In deze gevallen, zie/ "het" verwijst niet naar een object, maar naar een verklaring die eerder is afgelegd of die wordt begrepen.

Onzijdige demonstratieve voornaamwoorden

Meestal worden demonstratieve voornaamwoorden gebruikt om naar een object te wijzen: éste (deze), ESE (die), en Aquel (die daar). De onzijdige equivalenten (eSTO, eso, en aquello) zijn allemaal niet geaccentueerd, eindigen op -O, en hebben ongeveer dezelfde betekenissen, maar zoals het geval is met het directe object zie, ze verwijzen meestal naar een idee of concept in plaats van een object of persoon. Ze kunnen ook verwijzen naar een onbekend object. Hier zijn enkele voorbeelden van het gebruik ervan:

• Geen olvides esto. (Vergeet dit niet.)
• Geen creo eso. (Ik geloof dat niet. 0
• ¿Qué es aquello? (Wat is dat daar?)
• ¿Te gustó eso? (Vond je dat leuk?)
• Nee ik importa esto. (Dit is niet belangrijk voor mij.)