Het is 'Ces Filles' in het Frans, geen 'Cettes'

Fouten worden altijd in het Frans gemaakt en nu kun je ervan leren.

Voeg eenvoudig een toe s naar het enkelvoudige vrouwelijke cette het meervoud maken is niet de manier waarop het Frans is geëvolueerd. Cettes zou een grote fout zijn. Het juiste meervoud in zowel mannelijke als vrouwelijke vormen is ces, en zo is het nu eenmaal. Taal is niet altijd logisch.

Demonstratieve bijvoeglijke naamwoorden

Ce, cet, cette en ces zijn wat de Fransen demonstratieve bijvoeglijke naamwoorden noemen. Net zoals er slechts één meervoudig lidwoord is voor zowel mannelijk als vrouwelijk (les garçons, les filles) en slechts één meervoudig bezittelijk bijvoeglijk naamwoord (mes garçons, mes vult), er is maar één meervoudig demonstratief bijvoeglijk naamwoord: ces garçons, ces filles:

Engels	Mannelijk	Masc voor klinker	Vrouwelijk
dit dat	ce	cet	cette
deze die	ces	ces	ces

Demonstratieve bijvoeglijke naamwoorden zijn woorden die worden gebruikt in plaats van artikelen (un, une, le, la, les) Die verwijzen naar een specifiek zelfstandig naamwoord. In het Frans moeten ze in geslacht en aantal overeenkomen met het zelfstandig naamwoord dat ze wijzigen:

Ce is het mannelijke enkelvoud:

• Ce prof parle trop. > Deze (die) leraar praat te veel.

Ce wordt cet voor een mannelijk zelfstandig naamwoord dat begint met een klinker of een stomme h, voor het gemak van de uitspraak:

• Cet homme est sympa. > Deze (die) man is aardig.

cette is vrouwelijk enkelvoud:

• Cette idee est excellente. > Dit (dat) idee is uitstekend.

ces is meervoud voor zowel mannelijke als vrouwelijke zelfstandige naamwoorden:

• Ces livres is niet stom. > Deze (die) boeken zijn dom.

ces, nogmaals, is de alleen meervoud demonstratief bijvoeglijk naamwoord: Cettes bestaat niet. Gebruik het niet, want dat zou een behoorlijke fout zijn.

Hoe demonstreren bijvoeglijke naamwoorden van demonstratieve voornaamwoorden?

Demonstratieve bijvoeglijke naamwoorden plek innemen van Lidwoord en wijs naar een specifiek zelfstandig naamwoord. Als je het hebt over een boek dat je bijvoorbeeld ten zeerste aanbeveelt, is het niet alleen een boek, maar dit specifieke boek.

Aanwijzende voornaamwoorden plek innemen van zelfstandige naamwoorden die eerder werden genoemd. Stel je voor dat je een zelfstandig naamwoord steeds opnieuw moet herhalen wanneer je spreekt of schrijft; dat zou de woorden omvangrijk en saai maken. Maar dingen vermengen door de zelfstandige naamwoorden van tijd tot tijd te vervangen door demonstratieve voornaamwoorden, vermijdt veel herhaling en verlicht dingen. 

Demonstratieve voornaamwoorden-dit (een), dat (een), de een (de) (n), deze, die-achtige demonstratieve bijvoeglijke naamwoorden, moeten overeenkomen met de zelfstandige naamwoorden die ze vervangen in geslacht en nummer: celui (mannelijk enkelvoud), celle ( vrouwelijk enkelvoud), ceux (mannelijk meervoud) en cellen (vrouwelijk meervoud).

De enkelvoudige demonstratieve bijvoeglijke naamwoorden ce, cet en cette kunnen allemaal 'dit' of 'dat' betekenen. Je luisteraar kan meestal vertellen wat je bedoelt met de context. Als je het een of het ander wilt benadrukken, kun je de achtervoegsels gebruiken -ci (hier en -la (Daar):

• Ce prof-ci parle trop. > Deze leraar praat te veel.
• Ce prof-là est sympa. > Die leraar is aardig.
• Cet étudiant-ci comprend. > Deze student begrijpt het.
• Cette fille-là est perdue. > Dat meisje is verloren.

ces kan "deze" of "die" betekenen. Vergeet niet de achtervoegsels te gebruiken als u meer expliciet wilt zijn:

• Je veux regarder ces livres-là / ces livres-ci. > Ik wil naar die / deze boeken kijken.

Houd er rekening mee dat het demonstratief bijvoeglijk naamwoord ce nooit contracten. Maar voor het gemak van uitspraak, verandert het wel; voor een klinker, ce wordt cet. (Merk op dat de c' in de uitdrukking c'est is geen demonstratief bijvoeglijk naamwoord maar een onbepaald demonstratief voornaamwoord).