Italiaanse deelwoord

Het deelwoord is een verbaal bijvoeglijk naamwoord en zeer dicht bij het zelfstandig naamwoord. Het dankt zijn naam aan het feit dat (in het Latijn partem capit, dat deelneemt) aan deze categorieën deelneemt. In het Italiaans heeft hij twee fasen, het heden en het verleden.

Het gebruik van het onvoltooid deelwoord als werkwoord (stuurwiel, sluimerend, overgebleven) komt weinig voor in de Romaanse talen, welke vormen typisch de functie van bijvoeglijke naamwoorden en zelfstandige naamwoorden hebben.

Voor hun stemsystemen is in plaats daarvan het verleden noodzakelijk (bijv. Gevlogen, geslapen, links), wat duidelijk is in de vorming van samengestelde tijden als het recente verleden.

Verschillende talen zoals het Latijn hebben ook een vorm van de toekomst.

Het Italiaanse onvoltooid deelwoord
In het Latijn was het onvoltooid deelwoord ooit zelden onregelmatig, dus deze regelmaat is ook in het Italiaans overgedragen. Het wordt op deze manier gevormd: de uitgangen van het infinitief worden vervangen door die van het onvoltooid deelwoord (-ante, -ente -ente.)

Onregelmatige vormen onderdeel, contraproductief, nulladicente, aannemer etc. volgen de eigenaardigheid van de imperfecte indicatie;

Voor vormen in -iente raadpleegt u het item op de derde vervoeging: deelwoorden in -iente.

Deze verbale vorm vervangt meestal een relatieve bijzin, zoals de voorbeelden:

Abbiamo qui una scatola contenente diversi oggetti piccolissimi ('che contiene');

Si tratta di un uccello proveniente dall'Africa ('che proviene');

Questa è una parola derivante dal latino ('che deriva').

Vorm van het werkwoord zelf, het onvoltooid deelwoord is zeldzaam. Vaker leidt het werkwoord in het onvoltooid deelwoord tot zelfstandige naamwoorden (assistent, leraar, verzorger) of bijvoeglijke naamwoorden (zwaar, irriterend, vermist), alle gevallen waarin geslacht onveranderlijk is (zowel mannelijk als vrouwelijk). Soms kunnen bijwoorden worden gevormd (zoals in, het laatste woord). Het afleidingsproces kan veel zijn ontstaan tijdens de ontwikkeling van de Italiaanse taal, zoals in de dagen van het Latijn. Overleef, inclusief de directe erfenis van het Latijn, van het type zinnen zoals het of niet, zelfs als de woorden gevormd uit een Latijns werkwoord of in onbruik geraakt:

afwezig bij afwezigheid, onvoltooid deelwoord, zie abesse Latijn werkwoord ('afwezig zijn')

Dit onvoltooid deelwoord gevormd volgens de procedure in tegenstelling tot de vorige

Toch, niet gecomponeerd door obstantem, onvoltooid deelwoord, zie obstare Latin werkwoord ('be opposed')

In deze gevallen is het niet ongewoon dat het werkwoord vertrek bijna onherkenbaar is, zowel in vorm als in betekenis.

Terugkeren gebruiken meestal meer verbaal, er moet worden gezegd dat in het verleden veel vaker werd gezien, zoals blijkt uit verschillende literaire bronnen die zijn gemaakt tijdens de geschiedenis van de Italiaanse literatuur. De gebruiksvorm van het werkwoord overleeft vooral in teksten met name gearticuleerde, producten in vaak formele:

I contribuenti Aventi diritto ad un rimborso dovranno rivolgersi alla banca.

Waar de nominale stijl tot het uiterste wordt genomen (met extreme uitwerking van de verklaring), wordt het onvoltooid deelwoord af en toe gebruikt om een samengestelde vorm te genereren: in feite wordt een construct gebruikt dat is verkregen met het heden van het hulpwerkwoord have en het voltooid deelwoord het werkwoord vervoegd worden. Het resultaat zal zoiets zijn als:

Saranno invitati i soci aventi partecipato alle sessioni dell'anno precedente.

In dit geval, aventi partecipato staat voor wat in een ondergeschikte clausule expliciet moet worden aangegeven met een relatieve relatie tot het verleden (dat heeft deelgenomen), hier van een soort taalkalk die een verbale vorm genereert die niet bestaat in het systeem. In vergelijking met deelnemers ligt het verschil in het feit dat de actie als voltooid wordt beschouwd. Het zijn syntactische luxestructuren, vooral populair in de Italiaanse bureaucratie, die vaak voorkomen dat maaidorsers ruimte maken in plaats van manieren als het deelwoord en de gerund. Een vergelijkbare vorm verkregen met het hulpmiddel is niet mogelijk, omdat in deze gevallen de Italiaanse grammatica al voorziet in het gebruik van het voltooid deelwoord.

Het Italiaanse voltooid deelwoord
Het Italiaanse deelwoord is rechtstreeks afgeleid van het Latijn dat ooit erg onregelmatig was, omdat het voortkwam uit een ander onderwerp dan dat van het heden, dat van zijn rug.

VORMING VAN HET EERSTE DEELTJE
In het Italiaans is het voltooid deelwoord, samen met het verre verleden, de tijd onregelmatiger. Vormen reguliere eindes van de infinitief worden vervangen door die van het voltooid deelwoord (-ato, -uto -ito.) 1e vervoeging -are bijv. zing 2e - bijv. bevatten 3rd -ire bijv. act voltooid deelwoord -ato (gezongen) -uto (content) -ito (acted)

Het werkwoord dat moet zijn is defect en het voltooid deelwoord vormt de samengestelde tijd met deelwoord van het werkwoord be (staat).

Zie de sectie overige projecten voor de positie van voornaamwoorden zonder nadruk.

EERSTE VERBINDING
Bijna alle Italiaanse werkwoorden van de eerste vervoeging (-are) zijn normaal. De enige uitzondering is het werkwoord do, dat oorspronkelijk tot de tweede behoorde. De vorm van het voltooid deelwoord is gemaakt, die ook verschillende verbindingen bevat (vervalsing> vervalsing).

TWEEDE VERBINDING
Werkwoorden van de Italiaanse werkwoorden tweede vervoeging (-ere) zijn meestal onregelmatig. Om de vervoeging te onderscheiden is verdeeld in twee klassen, afgeleid van de tweede en derde Latijnse vervoeging.

Werkwoorden met de klinker en vervolgens met de voorlaatste beklemtoonde lettergreep (zoals Will) zijn over het algemeen soepel (behouden> vasthouden); er zijn echter geen uitzonderingen:

voltooid deelwoord in -s (Opinie> verscheen, beweert> verdiend); -Ik zit in het voltooid deelwoord (blijf> links, zie> gezien);

Wat betreft werkwoorden in -ere met ongestresseerde klinker en vervolgens met de nadruk op de derde laatste lettergreep (zoals schrijven) reguliere vormen zijn weinig. De belangrijkste vormen zijn:

voltooid deelwoord in -s (smelt> zone);

voltooid deelwoord in -sso (subsidie> verleend);

voltooid deelwoord in -to (live> live);

voltooid deelwoord in -tto (pauze> gebroken);

-Ik zit in het voltooid deelwoord (plaats> plaats).

DERDE VERBINDING
De Italiaanse werkwoorden van de derde vervoeging (-ire) zijn over het algemeen regelmatig. De uitzonderingen zijn:

werkwoorden in -consonante + rire vormen het voltooid deelwoord in -erto (open> open, s) offer> (s) aangeboden);

werkwoorden in -vocale + rire vormen het voltooid deelwoord in -rso (verschijnen> verschenen);

anderen zijn totaal onregelmatige werkwoorden (sterven> dood komen> kwamen).

DEFECTE VERBS EN SPECIALE GEVALLEN
Ze kunnen, in zogenaamde defectieve werkwoorden, vormen van werkwoorden missen als concurreren, divergeren, vrijstellen, jeuken, krijsen. Wat betreft het werkwoord glans, we scheen het deelwoord is nu niet meer gebruikt. Andere keren heb je twee vormen (gebeuren> geslaagd, succes).

Het werkwoord gebeuren heeft twee vormen met verschillende betekenissen, een regelmatig geslaagd (= vervanging) en ongelijk succes (= gebeuren).

Op dezelfde manier bieden deelwoorden twee verschillende betekenissen: verstrekt (= geleverd) en gedaan (= het heeft dit gedaan).

Op dezelfde manier heeft het werkwoord reflecteren twee deelwoorden van verschillende betekenis: gedachte (= gemediteerd) en reflectie (= gespiegeld).

Het werkwoord bisognare heeft het voltooid deelwoord (noodzakelijk geweest), maar de vorming van samengestelde tijden wordt verlaten, vooral als het op een onpersoonlijke manier wordt gebruikt (bijv. Het was nodig om te gaan).

The Italian Past Participle In Conjugation
Het voltooid deelwoord wordt voornamelijk gebruikt voor de vorming van samengestelde tijden als de verleden tijd of voltooid verleden tijd, in combinatie met het hulpwerkwoord essere of avere (Ik ging; ik at). De nabijheid van de categorie bijvoeglijk naamwoord wordt bevestigd door het feit dat de vervoegde vormen, net als het bijvoeglijk naamwoord, moeten worden afgestemd op het nummer en geslacht van het onderwerp waarnaar ze verwijzen.

Gecombineerd met het hulp-zijn en komen, worden vormen van het voltooid deelwoord van transitieve werkwoorden gebruikt om de bodem te vormen: de muis is opgegeten; je hebt geen kritiek gekregen. Ook in dit geval moeten de formulieren worden afgestemd op geslacht en nummer op het onderwerp.

Er zijn geen vrouwelijke of meervoudsvormen van werkwoorden die, hoewel ze onverzoenlijk zijn, getrouwd zijn (lunchen, roddelen).

Voor regels en taalkundige twijfels over de instemming van het deelwoord (Lucio liet me / a, de crème die je hebt gemonteerd / a, ik ben niet vergeten / a), zie hoofdstuk over de vorming van het recente verleden.

The Italian Past Participle In Subordinate Clauses
Een specifiek gebruik van deze werkwoordsvorm is ook te vinden in de impliciete ondergeschiktheid. Dit betekent dat de vorm van het voltooid deelwoord een werkwoord vervangt.

Uscita di casa, Sara si è guardata intorno.

is daarom gelijk aan:

Dopo che tijdperk uscita di casa, Sara si è guardata intorno.

Het voordeel van dit construct is de enorme vereenvoudiging van de verklaring.

Verbale vormen van het deelwoord in de ondergeschikte clausule (thuis verlaten) duiden op stand van de techniek in de tijd dan die aangegeven in de hoofdzin (de actie aangegeven door het werkwoord is daarom vooraan dan om te kijken).

De functie van het deelwoord in het alternatief is vaak om de vorming van een tijdelijke propositie mogelijk te maken, zoals getoond in het voorbeeld dat zojuist is geïllustreerd. Naast dit type secundaire frase kan het voltooid deelwoord worden gebruikt met andere betekenissen; herinnert zich de eerste relatieve zin impliciet:

Sono staat ritrovate le scarpe della ragazza uccisa la settimana scorsa.

Het onderwerp zou anders worden blootgesteld aan een geheel impliciet expliciet onderwerp (la ragazza che tijdperk stata uccisa).

Het voltooid deelwoord wordt ook gebruikt in de impliciete causale stelling:

Provocata, la scimmia ha morso l'ospite dello zoo.

waar provocata wordt veroorzaakt door siccome era stata provocata.

Er is ook een kenmerk van het voltooid deelwoord in de zin concessiva:

Handtas provocata ripetutamente, la scimmia non ha morso l'ospite dello zoo.

De constructie is veel eenvoudiger dan typestructuren Malgrado fosse stata provocata ripetutamente, la scimmia non ha morso l'ospite dello zoo.

Het Italiaanse verleden deelwoord in woordvorming
Zoals gezegd, het deelwoord sluit nauw aan bij de categorieën van bijvoeglijk naamwoord en werkwoordsvorm van bijvoeglijke naamwoorden, het voltooid deelwoord is wijdverbreid. Het kan zinvol zijn passief (fout antwoord; een mislukt project, een schriftelijk verzoek) of actief (de dode rat).

Het voltooid deelwoord komt ook vrij vaak voor bij de vorming van zelfstandige naamwoorden: de schok, de schelden, de gemachtigde, het feit, de massa, de staat, de race, de cursus (afgeleid van werkwoord naar zelfstandig naamwoord).

Vaak zijn de woorden in kwestie rechtstreeks afgeleid van het voltooid deelwoord van de Latijnse vorm.

Ook afgeleid van het voltooid deelwoord achtervoegsel -ata en -ato, gebruikt voor het vormen van woorden van zelfstandig naamwoord naar zelfstandig naamwoord. Bijvoorbeeld, naast het zelfstandig naamwoord vinden we de clown capriolen: vrouwelijk, het is afgeleid en duidt meestal op actie (nudge,) of het resultaat (de spaghetti, de pepers); Dit contrasteert eerder een staat of een lading mannelijke zelfstandige naamwoorden gevormd met het achtervoegsel -ato (markies, celibaat, protectoraat).

talen