Een werkwoord wordt reflexief gebruikt wanneer het onderwerp van het werkwoord ook het object is.
Een voorbeeld van een eenvoudige zin met een wederkerend werkwoord is "Pedro se lava"(Pedro wast zichzelf). In die zin is Pedro zowel het onderwerp (degene die de was doet) als het object (de persoon begint te wassen). Merk op dat het wederkerende voornaamwoord (in dit geval se) gaat meestal vooraf aan het werkwoord (hoewel het kan worden gekoppeld aan infinitieven).
Hier zijn de belangrijkste manieren waarop dergelijke werkwoorden worden gebruikt:
Net als in het bovenstaande voorbeeld is dit het meest eenvoudige gebruik van reflexieve werkwoorden, en het is zeker de meest voorkomende manier waarop ze in het Engels worden gebruikt. In meervoud kan het voornaamwoord vaak worden vertaald als "zichzelf" of "elkaar", afhankelijk van de context. Een paar voorbeelden:
Sommige werkwoorden in het Spaans worden alleen gebruikt in de wederkerende vorm, en ze kunnen al dan niet worden vertaald naar het Engels met behulp van een wederkerende constructie. In woordenboeken worden dergelijke werkwoorden traditioneel vermeld met een se aan het einde van de infinitief, zoals in abstenerse, wat betekent "zich onthouden".
Sommige Spaanse werkwoorden zijn volkomen logisch als ze op een reflexieve manier worden begrepen, maar we vertalen ze meestal niet zo naar het Engels. Bijvoorbeeld, levantar betekent "optillen", terwijl zijn wederkerende tegenhanger, levantarse, kan worden opgevat als 'zichzelf optillen', maar wordt meestal vertaald als 'opstaan'.
Reflexief maken van een werkwoord kan de betekenis ervan veranderen op manieren die niet altijd voorspelbaar zijn. Soms is het verschil in betekenis subtiel. Hier volgen enkele veel voorkomende voorbeelden; niet alle mogelijke betekenissen van de werkwoorden zijn opgenomen.
Sommige werkwoorden kunnen reflexief worden gebruikt om de nadruk te leggen. Het onderscheid wordt niet altijd gemakkelijk in het Engels vertaald. Bijvoorbeeld, "comí la hamburguesa,"betekent" Ik at de hamburger ", maar de wederkerende vorm,"me comí la hamburguesa,"kan op dezelfde manier worden vertaald, of misschien als" Ik heb de hamburger opgegeten "of" Ik heb de hele hamburger gegeten. "Evenzo,"piénsalo"kan worden vertaald als" erover nadenken ", terwijl"piénsatelo'kan op dezelfde manier worden vertaald of als' er goed over nadenken '.
Vaak, met name bij levenloze objecten, wordt de wederkerende vorm gebruikt om een gebeurtenis aan te duiden zonder de persoon of het ding aan te wijzen dat verantwoordelijk is voor die gebeurtenis. Dergelijk gebruik van het reflexieve is meestal het equivalent van passieve werkwoordsvormen in het Engels, zoals in de volgende voorbeelden: