Hoe weet je wanneer je de vertrouwde vormen van 'jij' in het Spaans moet gebruiken?

Spaans heeft twee sets voornaamwoorden die 'jij' betekenen - de vertrouwde informele 'jij', dat wil zeggen tú in het enkelvoud en vosotros in het meervoud, en het formele 'jij', dat is usted in het enkelvoud en ustedes in het meervoud. Ze zijn vaak een bron van verwarring voor Spaanse studenten. Hoewel er geen regels zijn die altijd geldig zijn om te bepalen welke te gebruiken, helpt de onderstaande gids je in de juiste richting wanneer je besluit met welk voornaamwoord je wilt gaan.

Formeel versus informeel

Ten eerste, hoewel er uitzonderingen zijn, is het fundamentele verschil tussen de bekende en de formele voornaamwoorden dat de eerste typisch wordt gebruikt voor vrienden en familieleden, terwijl de formele is voor gebruik in andere situaties. Je zou het onderscheid kunnen zien als iets als het verschil, althans in de Verenigde Staten, tussen het aanspreken van iemand met een voornaam of iets formeler.

Het gevaar van het gebruik van de vertrouwde vorm wanneer u dat niet zou moeten doen, is dat u de persoon waarmee u spreekt beledigend of neerbuigend tegenkomt, zelfs als u dat niet van plan bent. En als je afstand kunt nemen als je je aan het formele houdt, wanneer het informele gepast zou zijn.

Over het algemeen moet u de formele vormen van 'u' gebruiken, tenzij er een reden is om de vertrouwde vorm te gebruiken. Op die manier kom je veilig beleefd over in plaats van het risico te lopen onbeleefd te zijn.

Situaties om formele formulieren toe te passen

Er zijn twee situaties waarin de formele vorm bijna altijd wordt gebruikt:

• In het grootste deel van Latijns-Amerika is de meervoudsvorm bekend (vosotros) is bijna uitgestorven voor alledaagse gesprekken. Ouders zullen zelfs hun kinderen aanspreken als ustedes, iets dat voor de meeste Spanjaarden overdreven conservatief klinkt.
• Er zijn enkele regio's, met name in delen van Colombia, waar de informele enkelvoudige vormen ook zelden worden gebruikt.

Het vertrouwde formulier veilig gebruiken

Hier is het over het algemeen veilig om de vertrouwde vorm te gebruiken:

• Wanneer u spreekt met familieleden of goede vrienden.
• Bij het spreken met kinderen.
• Als je met je huisdieren praat.
• Meestal wanneer iemand je begint aan te spreken als tú. Over het algemeen moet u echter niet reageren in de vertrouwde vorm als de persoon die u aanspreekt tú is iemand in een positie van autoriteit over u (zoals een politieagent).
• Wanneer iemand je laat weten, is het OK om hem of haar in bekende termen aan te spreken. Het werkwoord voor "in vertrouwde bewoordingen met iemand spreken" is tutear.
• Als u leeftijdsgenoten ontmoet, is dit de gewoonte in de regio voor uw leeftijdsgroep en sociale status. Neem je aanwijzingen van degenen om je heen en de persoon met wie je spreekt.
• In de meeste christelijke tradities, wanneer tot God wordt gebeden.

In sommige regio's een ander bekend voornaamwoord, vos, wordt gebruikt met verschillende acceptatiegraden. In sommige gebieden heeft het zijn eigen bijbehorende werkwoordvervoegingen. Uw gebruik van tú, zal echter op die gebieden worden begrepen.

Andere vertrouwde en formele vormen

Dezelfde regels die van toepassing zijn op tú en vosotros die van toepassing zijn op andere bekende vormen:

• Het enkelvoud te en het meervoud os worden gebruikt als de vertrouwde objecten van werkwoorden. De formele voornaamwoorden zijn ingewikkelder: in het standaard Spaans zijn de formele enkelvoudsvormen dat zie (mannelijk) en la (vrouwelijk) als directe objecten maar le als een indirect object. De overeenkomstige meervoudsvormen zijn los (mannelijk of gemengd geslacht direct object), las (vrouwelijk voorwerp), en les (meewerkend voorwerp).
• De bekende bekende bezittelijke determiners zijn tu en tus, afhankelijk van of het begeleidende zelfstandig naamwoord enkelvoud of meervoud is. (Let op het ontbreken van een geschreven accent.) De meervoudige determiners variëren ook afhankelijk van het nummer van het zelfstandig naamwoord: vuestro, vuestra, vuestros, vuestras.
• De bekende lange-vorm bezittingen zijn tuyo, tuya, tuyo's en tuya's in het enkelvoud. De meervoudsvormen zijn suyo, suya, suyos en suyas.

Bekende formulieren in het Engels

Hoewel het onderscheid tussen formeel en vertrouwd vreemd kan klinken voor Engelse sprekers, maakte Engels vroeger soortgelijke onderscheidingen. In feite is dit onderscheid nog steeds terug te vinden in oudere literatuur, zoals de geschriften van Shakespeare.

In het bijzonder zijn de informele vormen van het vroegmoderne Engels 'gij' als onderwerp, 'u' als object en 'uw' en 'uw' als bezittelijke vormen. Tijdens die periode werd "u" gebruikt als meervoud in plaats van zowel enkelvoud als meervoud zoals het nu is. Beide tú en "gij" komt uit dezelfde Indo-Europese bron, evenals overeenkomstige woorden in sommige andere talen, zoals du In het Duits.