Geschiedenis en betekenis van het Duitse gezegde Jedem das Seine

"Jedem das Seine" - "Ieder zijn eigen" of beter "Ieder wat zij toekomen" is een oud Duits spreekwoord dat verwijst naar een oud ideaal van rechtvaardigheid en is de Duitse versie van "Suum Cuique". Dit Romeinse dictum van de wet zelf dateert uit Plato's 'Republiek'. Plato stelt in wezen dat gerechtigheid wordt gediend zolang iedereen zijn eigen zaken bedenkt. In de Romeinse wet werd de betekenis van 'Suum Cuique' omgezet in twee basisbetekenissen: 'Gerechtigheid geeft iedereen wat ze verdienen' of 'Elk zijn eigen geven'. Fundamenteel zijn dit twee kanten van dezelfde medaille. Maar ondanks de universeel geldige attributen van het spreekwoord, heeft het in Duitsland een bittere uitstraling en wordt het zelden gebruikt. Laten we eens kijken waarom dat zo is.

De relevantie van het gezegde

Het dictum werd een integraal onderdeel van rechtsstelsels in heel Europa, maar vooral Duitse rechtenstudies gingen diep in op het verkennen van 'Jedem das Seine'.^th eeuw namen Duitse theoretici een leidende rol in bij de analyse van het Romeinse recht. Maar zelfs lang daarvoor was de "Suum Cuique" diep geworteld in de Duitse geschiedenis. Martin Luther gebruikte de uitdrukking en de allereerste koning van Pruisen liet het spreekwoord later slaan op de munten van zijn koninkrijk en integreerde het in het embleem van zijn meest prestigieuze ridderorde. In 1715 creëerde de grote Duitse componist Johann Sebastian Bach een muziekstuk genaamd "Nur Jedem das Seine." De 19^th eeuw brengt nog een paar kunstwerken die het spreekwoord in hun titel dragen. Onder hen zijn theaterstukken genaamd "Jedem das Seine." Zoals u kunt zien, had het spreekwoord aanvankelijk een nogal eervolle geschiedenis, als zoiets mogelijk is. Toen kwam natuurlijk de grote breuk.

Jedem das Seine en Buchenwald

Net zoals de uitdrukking "Arbeit Macht Frei (werk zal je bevrijden)" werd geplaatst boven de ingangen van verschillende concentratie- of vernietigingskampen - het meest bekende voorbeeld waarschijnlijk Auschwitz - was "Jedem das Seine" op de poort van het concentratiekamp Buchenwald dicht bij Weimar.

De manier waarop "Jedem das Seine" in de poort wordt geplaatst, is vooral verschrikkelijk. Het schrift is achterstevoren geïnstalleerd, zodat je het alleen kunt lezen als je in het kamp bent en terugkijkt op de buitenwereld. Dus, de gevangenen, wanneer ze zich bij de sluitende poort omdraaiden, lazen "Aan elk wat ze verschuldigd zijn" - waardoor het nog gemener wordt. In tegenstelling tot "Arbeit Macht Frei" in Auschwitz, is "Jedem das Seine" in Buchenwald specifiek ontworpen om de gevangenen binnen het terrein te dwingen er elke dag naar te kijken. Het Buchenwald-kamp was meestal een werkkamp, ​​maar in de loop van de oorlog werden mensen uit alle binnengevallen landen daarheen gestuurd.  

'Jedem das Seine' is een ander voorbeeld van de verdraaiing van de Duitse taal door het Derde Rijk. Tegenwoordig is het spreekwoord zelden, en als dat zo is, veroorzaakt het meestal controverse. Een paar advertentiecampagnes hebben het spreekwoord of variaties ervan in de afgelopen jaren gebruikt, altijd gevolgd door protest. Zelfs een jeugdorganisatie van de CDU (Christen-democratische Unie van Duitsland) viel in die val en werd berispt.

Het verhaal van "Jedem das Seine" roept de cruciale vraag op hoe om te gaan met de Duitse taal, cultuur en het leven in het algemeen in het licht van de grote breuk die het Derde Rijk is. En hoewel die vraag waarschijnlijk nooit volledig zal worden beantwoord, is het noodzakelijk om deze steeds opnieuw te stellen. De geschiedenis zal ons nooit stoppen.