Onderscheidend tussen Shanghainese en Mandarijn

Omdat Shanghai in de Volksrepubliek China (PRC) ligt, is de officiële taal van de stad standaard Mandarijn Chinees, ook bekend als Putonghua. De traditionele taal van de regio Shanghai is echter Shanghainese, een dialect van Wu Chinees dat niet wederzijds verstaanbaar is met Mandarijn Chinees.

Shanghainese wordt gesproken door ongeveer 14 miljoen mensen. Het heeft zijn culturele betekenis voor de regio Shanghai behouden, ondanks de introductie van Mandarijn Chinees als de officiële taal in 1949.

Jarenlang werd Shanghainese verbannen van basisscholen en middelbare scholen, met als gevolg dat veel jonge inwoners van Shanghai de taal niet spreken. Onlangs is er echter een beweging geweest om de taal te beschermen en opnieuw in het onderwijssysteem te introduceren.

Sjanghai

Shanghai is de grootste stad in de VRC, met een bevolking van meer dan 24 miljoen mensen. Het is een belangrijk cultureel en financieel centrum en een belangrijke haven voor containervervoer.

De Chinese karakters voor deze stad zijn 上海, die Shànghǎi wordt uitgesproken. Het eerste teken 上 (shàng) betekent "aan" en het tweede teken 海 (hǎi) betekent "oceaan". De naam 上海 (Shànghǎi) beschrijft adequaat de locatie van deze stad, omdat het een havenstad is aan de monding van de Yangtze-rivier aan de Oost-Chinese Zee.

Mandarijn versus Shanghainese

Mandarijn en Shanghainese zijn verschillende talen die voor elkaar onbegrijpelijk zijn. Er zijn bijvoorbeeld 5 tonen in het Shanghainese versus slechts 4 tonen in het Mandarijn. Stem-initialen worden gebruikt in het Shanghainese, maar niet in het Mandarijn. Ook heeft het veranderen van tonen invloed op zowel woorden als zinnen in het Shanghainese, terwijl het alleen woorden in het Mandarijn beïnvloedt.

Schrijven

Chinese karakters worden gebruikt om Shanghainese te schrijven. De geschreven taal is een van de belangrijkste factoren bij het verenigen van de verschillende Chinese culturen, omdat het door de meeste Chinezen kan worden gelezen, ongeacht hun gesproken taal of dialect.

De belangrijkste uitzondering hierop is de verdeling tussen traditionele en vereenvoudigde Chinese karakters. Vereenvoudigde Chinese karakters werden geïntroduceerd door de VRC in de jaren 1950 en kunnen sterk verschillen van de traditionele Chinese karakters die nog steeds worden gebruikt in Taiwan, Hong Kong, Macau en vele overzeese Chinese gemeenschappen. Shanghai, als onderdeel van de VRC, maakt gebruik van vereenvoudigde karakters.

Soms worden Chinese karakters gebruikt voor hun Mandarijngeluiden om Shanghainese te schrijven. Dit type Shanghainese-schrift is te zien in internetblogposts en chatrooms, evenals in sommige Shanghainese-studieboeken.

Daling van Shanghainese

Vanaf het begin van de jaren negentig verbood de VRC Shanghainese uit het onderwijssysteem, met als gevolg dat veel van de jonge inwoners van Shanghai de taal niet langer vloeiend spreken.

Omdat de jongere generatie inwoners van Shanghai is opgeleid in het Mandarijn Chinees, wordt de Shanghainese die ze spreken vaak gemengd met Mandarijn woorden en uitdrukkingen. Dit type Shanghainese verschilt nogal van de taal die oudere generaties spreken, waardoor angsten zijn ontstaan ​​dat 'echte Shanghainese' een uitstervende taal is.

Moderne Shanghainese

In de afgelopen jaren is een beweging begonnen om de Shanghai-taal te behouden door de culturele wortels ervan te promoten. De regering van Shanghai sponsort educatieve programma's en er is een beweging om het leren van de Shanghainese taal opnieuw in te voeren, van kleuterschool tot universiteit.

De belangstelling voor het behoud van Shanghainese is sterk, en veel jonge mensen, hoewel ze een mengeling van Mandarijn en Shanghainese spreken, zien Shanghainese als een onderscheidingsteken.

Shanghai, als een van de belangrijkste steden van de VRC, heeft belangrijke culturele en financiële banden met de rest van de wereld. De stad gebruikt die banden om de Shanghai-cultuur en de Shanghainese-taal te promoten.